Share

บทที่ 75

“ถ้าอย่างนั้นก็ตกลงตามนี้ก็แล้วกัน! อ่ะใบสั่งยา ต่อไปถ้าแพะบ้านพี่ป่วยอีก ปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมเอง!” จางหยวนยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มตาหยี

หลังจากที่เอาใบสั่งยาเสิ่นซิ่วอวิ๋นแล้ว จางหยวนก็กล่าวคำอำลา

ดึกแล้ว การที่อยู่บ้านหญิงม่ายนานเกินไปมันจะไม่ดี

เสิ่นซิ่วอวิ๋นส่งจางหยวนไปที่ประตูใหญ่

หลังจากดูเขาจากไปแล้ว ก็รีบปิดประตูใหญ่ และล็อคกลอนเอาไว้

จากนั้น เธอก็พิงที่ประตูใหญ่

เธอหายใจหอบอย่างหนัก หน้าอกที่สูงตระหง่านก็กระเพื่อมไม่หยุด

เสิ่นซิ่วอวิ๋นสาบานเลยว่า นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอที่เธอเขินอายมากขนาดนี้!

เมื่อนึกถึงตอนที่จางหยวนดื่ม"นมแพะ"แก้วนั้น

ราวมทั้งคำพูดที่จางหยวนพูดเกี่ยวกับรสชาติของนมแพะเหล่านั้น

เสิ่นซิ่วอวิ๋นรู้สึกว่าใบหน้าของเธอแดงก่ำจนร้อน

แทบอยากหารอยแตกบนพื้นแล้วคลานเข้าไป!

ถ้าจางหยวนรู้ว่า สิ่งที่เขาดื่มที่จริงแล้วไม่ใช่นมแพะ แต่เป็น...

เสิ่นซิ่วอวิ๋นไม่กล้าคิด ถึงผลที่ตามมานั้นเลย!

“ไม่ได้! จะให้เขาไปซื้อนมแพะของคนอื่นไม่ได้ อย่างมาก ต่อไปตอนที่รักษาโรคให้แพะ ก็ให้เขาได้รับประโยชน์ไปสักครั้ง!” เสิ่นซิ่วอวิ๋นครุ่นคิดด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ

จางหยวนไม่รู้เรื่องคว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status