Share
บทที่ 76
Related chapter
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 77
“ใช่แล้ว ต่อไปถ้าวัวที่บ้านของลุงจางจิ่งของนายป่วย นายจะต้องไปช่วยนะ! หลังจากที่รักษาวัวหายแล้ว ก็ให้มาเอาเงินที่ลุง!”“ยังไงซะก็จะต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาล ไม่ให้เงินให้แต่ของ ถ้าข่าวนี้แพร่ออกไปผู้คนจะคิดว่าลุงจางจิ่งของหลานฉวยโอกาสว่าตนมีความสัมพันธ์กับลุง จึงจงใจไม่ให้เงิน!” จางเว่ยหมินพูดด้วยรอยยิ้มหลังจากได้ยินสิ่งนี้ จางหยวนก็เข้าใจแล้วว่าจางเว่ยหมินหมายความว่ายังไง!บนใบหน้าของจางหยวนยังคงมีรอยยิ้มแต่ในนัยน์ตากกลับไม่มีรอยยิ้มเลยจางเว่ยหมินจะจ่ายเงินค่ารักษาเสียที่ไหนกัน!เห็นได้ชัดว่าเขาจะมาเอากล่องชามูลค่าหนึ่งหมื่นห้าพันบาทกล่องนั้นจางหยวน!อันที่จริงแล้วตอนนั้นจางหยวนไม่ได้คิดที่จะเอาเปรียบจางจิ่ง เพียงแต่ว่าสิ่งที่จางจิ่งพูดนั้นน่าโมโหมากจริงๆ!เพื่อลงโทษเขาเล็กๆน้อยๆ จางหยวนจึงได้เดิมพันกับเขา จนชนะเขาแล้วได้ชาอันล้ำค่ากล่องนั้นมาแต่คิดไม่ถึงว่า จางจิ่งยังคิดที่จะเล่นลูกไม้ ให้พี่ชายคนโตของเขาจางเว่ยหมินออกหน้าแทนคงคิดที่ใช้สถานะหัวหน้าหมู่บ้านมาข่มขู่กดดันตนเอง เพื่อจะได้มอบชาออกมา!น่ารังเกียจ พฤติกรรมแบบนี้ช่างน่ารังเกียจจริงๆ!จางหยวนกลอกตา จู่ๆก็ยิ้มอย่
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 78
เมื่อได้ยินดังนี้ จางเว่ยหมินก็ทำเสียงฮึดฮัดอย่างเย็นชา: "ไม่ได้มา! เด็กคนนั้นไม่ได้เห็นหัวหน้าหมู่บ้านอย่างฉันอยู่ในสายตาเลย! แสร้งทำเป้นไม่รู้ทั้งๆที่เข้าใจ!"“อะไรนะ?” สีหน้าของจางจิ่งดูประหลาดใจและเกรี้ยวโกรธ: “เด็กคนนี้! แม้แต่พี่ใหญ่เขาก็ไม่ไว้หน้าเลยเหรอ! จัดการเขา! จะต้องจัดการเขา!”หลังจากแพ้แล้วให้ชากล่องนั้นแก่จางหยวนไป หลายวันมานี้จางจิ่งก็กินไม่ได้นอนไม่หลับจนกระทั่งเมื่อวาน เขาถึงคิดวิธีดีๆวิธีหนึ่งออกนั่นคือให้จางเว่ยหมินพี่ชายคนโตของเขาซึ่งเป็นหัวหน้าหมู่บ้านออกหน้าแทน แล้วเอาชากลับมาให้เขาพอจางหยวนคืนชาให้แล้ว ก็ให้เงินห้าร้อยบาทเป็นค่ารักษา เรื่องนี้ก็จะยุติลงแต่จางจิ่งคิดไม่ถึงว่า แม้แต่พี่ชายคนโตของเขาจางเว่ยหมินจางหยวนก็ไม่ไว้หน้า!ในเวลานี้ จางเว่ยหมินเยาะเย้ยว่า:“ฮึ่ม! ไม่ต้องกังวล! เด็กคนนี้กล้าที่จะดูหมิ่นหัวหน้าหมู่บ่านอย่างฉัน ฉันจะจัดการเขาเอง!”เขาเหลือบมองจางจิ่ง: "ถ้าฉันจำไม่ผิดล่ะก็ หลุมศพบรรพบุรุษของบ้านจางหยวน อยู่ในที่ที่อยู่ข้างทางหลวงใช่ไหม?"“ใช่! อยู่ตรงนั้น!”จางจิ่งพยักหน้าครู่ต่อมา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที: "พี่ใหญ่ ความหมาย
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 79
แต่จางหยวนไม่กังวลว่าไก่จะกินมากจนเกินไปตรงกันข้าม เขากลับรู้สึกมีความสุขมากยิ่งลูกไก่กินเยอะมากเท่าไร ก็ยิ่งโตเร็วมากขึ้นเท่านั้น!ในขณะที่กินข้าว จางหยวนก็คุยกับหวังฮุ่ยเรื่องนี้"แม่ครับ ฉันจะไปซื้ออาหารไก่ในเมืองตอนบ่าย แม่อยากจะซื้ออะไรไหมครับ? ผมจะซื้อกลับมาให้!"จางหยวนกล่าวหวังฮุ่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า: "น้ำมันที่บ้านของพวกเราใกล้จะหมดแล้ว ลูกซื้อน้ำมันสลัดกลับมาสักถังหนึ่ง! แล้วซื้อกระดาษชำระกลับมาด้วยสักห่อหนึ่ง!"“ซื้อน้ำมันสลัดอะไรกัน? ซื้อน้ำมันถั่วลิสงถังหนึ่งไปเลย! น้ำมันถั่วลิสงกินอร่อย!” จางหยวนพูดด้วยรอยยิ้มเดิมทีหวังฮุ่ยอยากจะพูดว่าน้ำมันถั่วลิสงแพงเกินไปแต่พอกลับมาคิดดูแล้ว ตอนนี้สถานะทางการเงินในบ้านดีขึ้นมามากแล้วในมือของเธอยังมีเงินสี่แสนบาทที่จางหยวนมอบให้!น้ำมันถั่วลิสงถังเดียว ยังพอที่จะซื้อกินได้!“ก็ดี ใช่แล้ว ลูกช่วยแม่ซื้อแอปเปิ้ลกลับมาสักสองสามกิโลกรัมนะ แม่ว่าจะเยี่ยมคนสักหน่อย!” หวังฮุ่ยพูดขึ้นมาอีกครั้งจางหยวนพยักหน้า รีบตักกินข้าวที่อยู่ในถ้วยให้หมด แล้วถีบรถสามล้อออกไปพอมาถึงเมืองในเมือง จางหยวนก็ซื้อของที่ต้องซื้อเสร็จ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 80
จางหยวนที่อยู่ข้างนอกมีสีหน้าที่แปลกประหลาดไปแม้ว่าคนสองคนในรถจะตั้งใจลดเสียงลงก็ตามแต่การได้ยินของจางหยวนนั้นคนทั่วไปไม่อาจเทียบได้ เขาสามารถได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างได้อย่างชัดเจนเขาคิดไม่ถึงเลยว่า ผู้หญิงที่หลินจงเฟยกำลังเล่นสนุกด้วยไม่ใช่หลิวรั่วหลัน แต่เป็นภรรยาของหวังเสี่ยวอู่ที่อยู่ในหมู่บ้าน หลี่ซู่เฟิน!หลี่ซู่เฟินอายุสามสิบกว่าปีแล้ว แต่เธอยังคงมีเสน่ห์เหลือล้นหวังเสี่ยวอู่สามีของเธอไปทำงานอยู่ต่างเมือง บรรดาชายหนุ่มหลายคนในหมู่บ้านต่างก็พากันถือโอกาสนี้ปีนขึ้นเตียงของหลี่ซู่เฟินคิดไม่ถึงว่า สุดท้ายหลินจงเฟยจะประสบความสำเร็จ!จางหยวนส่ายหัวอย่างลับๆ รู้สึกเศร้าใจกับหวังเสี่ยวอู่อยู่ในใจเขาไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับหวังเสี่ยวอู่ ดังนั้นเขาจะไม่ออกหน้าเรื่องที่หวังเสี่ยวอู่โดนสวมเขาแน่นอนตอนที่จางหยวนกำลังจะเข็นรถสามล้อจากไปหลี่ซู่เฟินที่อยู่ในรถเบนซ์ก็เอ่ยปากพูดอีกครั้ง“ตอนนี้คุณทำกับฉันแบบนี้ ไม่กลัวภรรยาของคุณหลิวรั่วหลันจะรู้เข้าเหรอ?”เมื่อกล่าวถึงหลิวรั่วหลัน ทันใดนั้นหลินจงเฟยก็โกรธมากขึ้นเล็กน้อย“อย่าพูดถึงนังตัวเหม็นนั่นเลย! แม่ไก่ที่ออกไข่ไม่ได้อย่างเ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 81
“หนึ่ง...หนึ่งล้านห้าแสนบาท! หลี่ชิวจวี๋ช่างโชคดีมากจริงๆ!”หลี่ซู่เฟินก็เริ่มเจ็บปวดใจเธอก็หวังว่าสามีของเธอหวังเสี่ยวอู่ จะไม่กลับมาอีกแล้วเหมือนสามีของ หลี่ชิวจวี๋จะว่าไป เธอก็สามารถมีลูกกับหลินจงเฟยได้ แล้วก็จะได้เงินหนึ่งล้านห้าแสนบาท!หลินจงเฟยก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายไปสองสามอึก: "ผมอยากได้หลี่ชิวจวี๋มาตั้งนานแล้ว เธอทั้งขาวทั้งอ่อนโยน และมีทุนทรัพย์เพียงพอที่จะเลี้ยงลูก !"“ก่อนหน้านี้ผมเคยบอกว่าจะเลี้ยงดูเธอ แต่เธอไม่ยินยอม คราวนี้ผมจะเอาเงินหนึ่งล้านห้าแสนบาทฟาดเธอ เธอคงจะไม่ปฏิเสธ!”“รอให้เธอตอบตกลงแล้ว ผมจะเล่นสนุกกับเธอให้หนำใจไปเลย!แม้ว่าจะต้องกินยา ผมก็จะทำให้เธอลุกจากเตียงไม่ได้!”พอพูดมาถึงตอนท้ายหลินจงเฟยก็คำราม แล้วฉีกเสื้อผ้าของหลี่ซู่เฟินออก“หลี่ชิวจวี๋ คุณเป็นของผม!”ไม่นาน ในรถก็มีเสียงที่ทำให้คนเต็มไปด้วยจินตนาการดังขึ้นภายนอกรถเบนซ์ สายตาของจางหยวนเย็นชาแต่เขาไม่ส่งเสียงอะไร และเข็นรถสามล้ออ้อมทางไปอย่างเงียบๆหลี่ชิวจวี๋ รับปากว่าจะให้กำเนิดลูกกับหลินจงเฟยจริงๆเหรอ?จากมุมมองทางอารมณ์ แน่นอนว่าจางหยวนไม่อยากให้หลี่ชิวจวี๋รับคำขอของหลินจงเฟยถ้
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 82
ในพื้นที่ชนบท ผู้หญิงที่มีบุตรยาก มักถูกคนด่าทอว่าแม่ไก่ที่ออกไข่ไม่ได้แค่น้ำลายของหญิงสาวในหมู่บ้านที่ชอบเผือกเรื่องของคนอื่นเหล่านั้น ก็สามารถบดขยี้ให้คนตายได้!ในขณะที่เห็นใจหลิวรั่วหลัน ก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในสมองของจางหยวนหลิวรั่วหลันไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้ แต่ใช่ว่าจะไม่สามารถรักษาได้!หากเขาได้วินิจฉัยโรคให้หลิวรั่วหลัน คอนเฟิร์มอาการป่วยของหลิวรั่วหลันเมื่อถึงเวลานั้น แล้วใช้มรดกวิชาที่พี่เทพธิดาถ่ายทอดให้ จะต้องสามารถหาวิธีรักษาหลิวรั่วหลันได้อย่างแน่นอน!เขาอดไม่ได้ที่จะผลักรถสามล้อไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เพราะอยากจะลองดูว่าจะสามารถจับชีพจรของหลิวรั่วหลันได้ไหมถ้าสามารถแกไขปัญหาการมีบุตรยากของหลิวรั่วหลันได้ เขาเชื่อว่าปัญหาทั้งหมดจะได้รับการแก้ไข!แต่สิ่งที่จางหยวนคิดไม่ถึงก็คือ เขาเพิ่งจะเข็นรถมาถึงตรงหน้า หลิวรั่วหลันก็รีบเปิดประตูแล้วรีบเข้าไปอย่างรวดเร็วครู่ต่อมา ก็ได้ยินเสียงล็อคจากด้านในของประตูจางหยวนตกตะลึงหลิวรั่วหลันมองเขาเป็นอะไรเนี่ย?ขโมยงั้นเหรอ?ก็คงจะเป็นหัวขโมยที่ไม่ค่อยจะดีนัก!ภายในประตู หลิวรั่วหลันจับประตูเอาไว้ หอบอย่างแรง ใบหน
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 83
จางหยวนไม่คิดที่จะเข้าไปแทรกแซงการตัดสินใจของหลี่ชิวจวี๋ แต่ถามสักสองประโยคก็คงจะไม่เป็นอะไร?อย่างไรเสียก็เป็นเพื่อนบ้านกันยิ่งไปกว่านั้น ใครใช้ให้เขาบังเอิญไปพบหลินจงเฟยกำลังเล่นสนุกกับผู้หญิงอยู่ แล้วได้ยินความลับนี้กันล่ะ!พอจางหยวนกลับมาถึงบ้าน ทันทีที่เข้าไปในประตู หวังฮุ่ยแม่ของเขาก็รีบเดินออกจากในบ้านเมื่อเห็นจางหยวนกลับมา เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก“ อาหยวน เกิดอะไรขึ้น? ทำไมลุกถึงได้กลับมาเอาป่านนี้! เมื่อกี้ยังคิดที่จะโทรศัพท์หาลูกอยู่เลย!”จางหยวนหัวเราะเบาๆ แล้วชี้ไปที่รถสามล้อแล้วพูดว่า: "แม่ครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่โซ่ของรถสามล้อขาด! ฉันคิดว่ารถสามล้อคันนี้กำลังจะหมดอายุการใช้งานแล้ว ต่อไปเราซื้อรถสามล้อไฟฟ้าดีไหมครับ?"“จะเปลี่ยนทำไม ซ่อมหน่อยก็ใช้ได้แล้ว! จะไปใช้เงินในสิ่งที่ไม่จำเป็นทำไม?” หวังฮุ่ยรีบปฏิเสธข้อเสนอของจางหยวนทันทีในสายตาของคนรุ่นเก่า ของใช้ต่างๆในบ้านจะต้องใช้ของอย่างมัธยัสถ์ ซ่อมแซมหน่อยก็สามารถใช้ได้อีกสามปีด้วยเหตุนี้ จางหยวนจึงส่ายหัวอย่างจนปัญญา แต่ก็ไม่ได้ยืนกรานต่อไปเขาเอาแอปเปิ้ล น้ำมัน และหัวอาหารที่ซื้อมาจากในเมือ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 84
สามีเวรตะไลคนนั้น ไม่คุ้มค่าที่เธอหลี่ชิวจวี๋จะรอคอยต่อไปอย่างทุกข์ทนจริงๆแต่จางหยวนไม่เหมือนกัน!เพราะเขาอยู่หมู่บ้านเซี่ยวาน ดังนั้นหลี่ชิวจวี๋จะไม่เลือกที่จะจากไป ไม่ต้องพูดถึงเรื่องมีลูกกับหลินจงเฟยเลย!“หลินจงเฟยไอ้สารเลวคนนั้น ร่างกายเหนื่อยล้าจากการมีเซ็กส์และดื่มมาตั้งนานแล้ว เขา... เขาจะเทียบกับอาหยวนได้ยังไง!” หลี่ชิวจวี๋พูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาคำพูดของเธอ ดูเหมือนจะปลอบใจและโน้มน้าวใจตนเองเมื่อนึกถึงใบหน้าที่หล่อเหลาและเต็มไปด้วยความมาดแมนของจางหยวน และกล้ามเนื้อเอ็นทั่วร่างกายนั้นแล้วหลี่ชิวจวี๋ก็รู้สึกอ่อนปวกเปียกไปทั้งตัวเธอสามารถเลือกชายหนุ่มที่ทั้งหล่อและแข็งแกร่งอย่างจางหยวนได้!แล้วทำไมเธอต้องไปพัวพันกับหลินจงเฟยผู้มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ด้วย?ยิ่งไปกว่านั้น เธอหลี่ชิวจวี๋อยู่ตัวคนเดียวมาตั้งนานแล้วผู้ชายธรรมดาคงจะทำให้เธอพอใจไม่ได้!รูปร่างที่เพรียวบางอย่างหลินจงเฟย อาจจะมีแต่ทำให้หลี่ชิวจวี๋กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แบบนั้นจะทำให้รู้สึกอึดอัดใจมากยิ่งขึ้น“ อาหยวน ขอบคุณนายมากนะ ที่ให้ฉันมีความหวังในชีวิต” หลี่ชิวจวี๋พึมพำแล้วมองไปทางบ้านของจางหยวนครู่ต่อม
Latest chapter
