บทที่ 261

ไอโนะเป็นเด็กที่ฉลาดมาก เธอไม่ต้องการความช่วยเหลือมากนักในการทำความเข้าใจสถานการณ์ที่เธอนั้นเผชิญอยู่ ย้อนกลับไปตอนที่เธอเรียนอยู่ในโรงเรียนอนุบาลแห่งเดิม เธอมักจะก่อเหตุทะเลาะวิวาททุกครั้งที่มีคนพูดเรื่องแย่ ๆ เกี่ยวกับแม่ของเธอและทุบตีจนพวกเขายอมคืนคำพูดของตนเอง แต่ครั้งนี้ต่างออกไป เธอทะเลาะกับเด็กคนหนึ่ง ไม่เพียงแต่ทำให้แม่ของเธอมีปัญหากับครูเท่านั้น เธอยังทำให้แม่ของตนต้องเสียเงินเป็นจำนวนมากอีกด้วย

ไอโนะทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดกับคิงส์ตันว่า “ลุงคิงส์ตัน ต่อจากนี้ไปอย่าเรียกหนูว่าเจ้าหญิงอีกเลยนะคะ หนูไม่ชอบเลย เรียกหนูว่าลูกกำพร้าเหมือนคนอื่น ๆ ก็ได้ หนูไม่โกรธค่ะ ถ้าหนูได้ยินมันบ่อย ๆ บางทีหนูอาจจะไม่รู้สึกว่าต้องต่อยใครอีกต่อไปในตอนที่ได้ยินแบบนั้น”

คำพูดของเด็กไร้เดียงสาและเป็นความจริงเสมอ เธอไม่ได้หมายความอย่างนั้น แต่ทั้งเซบาสเตียนและคิงส์ตันได้รับความสะเทือนใจอย่างเห็นได้ชัด ซาบริน่ารู้สึกจุกในลำคอขณะที่เธอก้มหน้าลง หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความเจ็บปวด

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น คิงส์ตันก็ตอบว่า “เจ้าหญิงน้อย ไม่ต้องห่วง เด็กอนุบาลทุกคนจะต้องเรียกหนูว่าเจ้าหญิงน้อยนับ