Share
บทที่ 341
Related chapter
ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 342
รถของไซมอนจอดอยู่บนถนนฝั่งตรงข้าม เนื่องจากบริเวณนั้นมีผู้คนค่อนข้างหนาแน่นชารอนตั้งใจที่จะไปรอรับลูกชายของเธอตรงประตูโรงเรียน แต่ไซมอนบอกเธอว่าตรงนั้นมีคนอยู่เยอะเกินไป และเขาไม่อยากให้เธอไปยืนเบียดเสียดกับคนอื่น เขาจึงบอกให้คนขับรถเข้าไปรับลูกชายของพวกเขาแทนหลังจากนั้นไม่นาน คนขับก็เข้าไปรับลูกชายของพวกเขาออกมา แต่พวกเขากลับเห็นว่ามีเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งเดิมตามมาด้วย ชารอนคิดว่าเธอคงเป็นเพื่อนร่วมชั้นของลูกชายเมื่อชารอนเห็นเด็กหญิง เธอก็เริ่มจินตนาการถึงฉากตอนที่ลูกชายของเธอแก่กว่านี้อีกสองสามปี และพาแฟนสาวกลับมาบ้านเพื่อแนะนำให้พ่อกับแม่ได้รู้จัก“เพื่อนตัวน้อยของลูกคือใครจ้ะ เซบาสเตียน?”“แม่ครับ นี่คือซีเลีย เธอนั่งเรียนโต๊ะเดียวกับผม วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ แต่พ่อกับแม่ของเธอยุ่งจนไม่มีเวลาพาเธอไปฉลองครับ ผมขอพาเธอไปฉลองวันเกิดแทนได้ไหมครับแม่?”กลายเป็นว่ามันคืองานเลี้ยงฉลองวันเกิด ไม่น่าแปลกใจเลยที่วันนี้เด็กชายโทรหาทั้งเธอและไซมอน“ได้สิจ้ะ แต่ลูกจะต้องบอกพ่อแม่ของเธอก่อน ไม่เช่นนั้นพวกเขาอาจคิดว่าซีเลียหายตัวไป และพวกเขาจะต้องเป็นห่วงเธออย่างแน่นอน”“สวัสดีค่ะค
ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 343
ไซมอนขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าเธอมีท่าทีหลบ ๆ ซ่อน ๆเมื่อพวกเขามาถึงมุมส่วนตัว อาหารทั้งหมดที่พวกเขาสั่งไว้ก็ถูกนำมาเสิร์ฟ เซบาสเตียนใช้เงินเก็บของเขาซื้อเค้กให้ซีเลีย จนทำให้เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ แทบจะน้ำตาไหลชารอนไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าลูกชายของเธอจะเป็นคนที่มีน้ำใจขนาดนี้ เขาคงจะมีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวหากเขาต้องตามจีบผู้หญิงสักคนในอนาคต!ซีเลียอธิษฐานและเป่าเทียน จากนั้นเธอก็ตัดเค้กและมอบเค้กชิ้นแรกให้กับเซบาสเตียน หลังจากนั้น เธอก็มอบเค้กชิ้นที่ใหญ่กว่าให้ไซมอนและพูดว่า “คุณลุงคะ นี่คะ หนูแบ่งเค้กวันเกิดของหนูให้คุณลุงทานนะคะ”เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ดูเขินอายเล็กน้อย ขณะที่เธอคุยกับไซมอน สิ่งเดียวที่ขาดหายไปคือหัวใจสีแดงสองดวงที่โผล่ออกมาจากดวงตาของเธอชารอนวางคางไว้บนมือและครุ่นคิดเกี่ยวกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้ เป็นไปได้ไหมที่ซีเลียอาจจะแอบชอบไซมอน แทนที่จะเป็นลูกชายของเธอ?เธอมีคู่แข่งเพิ่มอีกคนเป็นเด็กอายุห้าขวบงั้นเหรอ?อย่างไรก็ตาม ไซมอนก็ยังทำเท่เหมือนเดิมขณะที่เขาตอบว่า “ฉันไม่ชอบของหวาน” และปฏิเสธความตั้งใจดีของเด็กน้อยอย่างไร้ความปรานี!ดวงตาของซีเลียเปลี่ยนเป็นสีแดงเ
ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 344
หลังจากที่พวกเขาทานเค้กเสร็จแล้ว เซบาสเตียนก็บอกพ่อกับแม่ว่าเขาอยากจะพาซีเลียไปที่ลานเด็กเล่นของห้างสรรพสินค้า เนื่องจากในวันนี้ผู้ใหญ่ทั้งสองมีฐานะเป็นเพียงผู้ดูแล มันจึงขึ้นอยู่กับลูกชายของพวกเขา ที่จะเป็นคนตัดสินใจเลือกทำกิจกรรมต่าง ๆ ที่เขาอยากจะทำเด็กน้อยสองคนคลั่งไคล้ในลานเด็กเล่นแห่งนั้นมาก ชารอนไม่เคยเห็นลูกชายของเธอมีความสุขมาเป็นเวลานานแล้วเธอเองก็รู้สึกผิดอยู่ไม่น้อยที่ต้องทำงานและไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกชายของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในตอนนี้ที่เธอไม่ได้รับสิทธิ์ในการดูแลเซบาสเตียน เธอยิ่งมีเวลาให้เขาน้อยลงกว่าเดิมเธอและลูกชายต้องพึ่งพาอาศัยกันตลอดระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมา แต่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าลูกชายของเธอจะรู้จักพึ่งพาตนเอง จนเขาสามารถอยู่ได้โดยไม่มีเธออยู่เคียงข้างเขาทุกวันอย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอตระหนักได้แล้วว่าลูกชายของเธอยังคงต้องการความรักและความเอาใจใส่จากเธอ เขาเพียงแต่ปฏิเสธที่จะพูดมันออกมาให้ใครได้ยินเขาบอกว่าวันนี้เขาอยากจัดงานฉลองวันเกิดให้ซีเลีย แต่ความจริงแล้ว เขาแค่อยากจะมีเพื่อนเล่นเท่านั้น เมื่อเห็นว่าพวกเขาดูมีความสุขเพียงใด เธอก็ตระหนักได้ว่าเพื่อนเล่
ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 345
ชารอนอ่านนิทานไปได้ครึ่งเรื่องแล้วตอนที่เด็กน้อยผล็อยหลับไป เธอจึงจูบหน้าผากลูกชายของเธอเบา ๆ และอุ้มเขาเข้าไปนอนก่อนจะออกจากห้องอย่างระมัดระวังเมื่อเธอเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น เธอก็เห็นไซมอนที่มีผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวของเขา เขากำลังก้าวออกจากห้องน้ำ ก่อนจะเช็ดผมสีดำที่เปียกของเขาด้วยผ้าเช็ดตัวอีกผืนที่อยู่ในมือเธอกระแอมเล็กน้อยและรีบมองไปทางอื่น เธอกลายเป็นคนโรคจิตแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?ไซมอนรู้สึกพอใจที่เธอชื่นชมรูปร่างอันยอดเยี่ยมของเขา เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ให้เธอแล้วถามว่า “เขาหลับแล้วเหรอ?”“ใช่ค่ะ เขาหลับไปแล้ว” เธอตอบพร้อมกับกลืนน้ำลายเบา ๆ เธอรู้สึกเหมือนจะควบคุมตัวเองไม่ได้ ขณะที่ดวงตาของเธอพยายามจะเหลือบมองร่างกายอันกำยำของเขาอีกสักสองสามครั้งอย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นเดินตรงไปหาเธอ ก่อนจะยื่นผ้าเช็ดตัวให้แล้วพูดว่า “เช็ดผมให้หน่อยสิ” ช่างเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการจริง ๆเขาเดินไปนั่งบนโซฟาอย่างสงบ และรอให้เธอเดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้นคุกเข่าบนโซฟา และกำลังจะเริ่มเช็ดผมให้เขา ทันใดนั้นเอง เธอก็เหลือบไปเห็นรอยแผลเป็นที่ยาวพาดผ่านหลังของเขา มันเกิดขึ้นตอนที่พวกเขาถูกแม่น้ำพัดพาไป
ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 346
ชารอนพยายามขัดขืนในช่วงแรกเท่านั้นทันใดนั้น เสียงของลูกชายของพวกเขาก็ดังขึ้น “แม่? แม่อยู่ไหน?"ดูเหมือนจู่ ๆ เด็กน้อยก็ตื่นขึ้นมา และเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าไม่มีใครอยู่ใกล้ ๆ เขาก็วิ่งออกมาจากห้องนอนเพื่อตามหาแม่ตอนนี้เขามีโอกาสได้เจอแม่ของเขาแค่ช่วงสุดสัปดาห์เท่านั้น เขาจึงไม่อยากห่างเธอแม้แต่เสี้ยววินาที ดังนั้นเขาจึงต้องแน่ใจว่าแม่นอนอยู่ข้างเขาเสียงของลูกชายทำให้ชารอนตกใจเป็นอย่างมาก และเธอก็รีบผลักชายที่ยังคงกดทับเธอไว้ออกทันที เธอรู้สึกกังวล แต่ก็พยายามควบคุมเสียงของเธอให้เบาลง ขณะที่เธอเร่งเร้า “ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ เซบาสเตียนมาตามหาฉันแล้ว!”เธอบอกให้เขาหยุดตอนนี้น่ะเหรอ? บ้าไปแล้ว!ใบหน้าของไซมอนมืดมนลงอย่างน่าสะพรึงกลัว เส้นเลือดสีน้ำเงินบนหน้าผากของเขากระตุกจากการที่เขาพยายามข่มใจตัวเองบ้าจริง! เขาน่าจะส่งเด็กสารเลวนั่นกลับไปที่บ้านแซคคารี่ตั้งแต่แรกแล้ว!เมื่อเจ้าตัวน้อยเข้ามาหาพวกเขา ชารอนยังคงยุ่งอยู่กับการจัดเสื้อผ้าของเธอให้เข้าที่เข้าทางเซบาสเตียนสังเกตเห็นพ่อกำลังจ้องมองเขาด้วยสีหน้าหม่นหมอง และใบหน้าของแม่ก็แดงก่ำ ท่าทางที่ดูไม่เป็นธรรมชาติของทั้งคู่ทำให้เ
ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 347
เธอไม่มีอารมณ์ที่จะทะเลาะกับเขาในเรื่องที่ไร้สาระแบบนี้ เธอจึงตัดสินใจหันหลังกลับเพื่อเดินหนีไป อย่างไรก็ตาม เธอกลับนึกอะไรบางอย่างออกและพูดว่า “โอ้ ใช่แล้ว ถ้าคุณเจอเธอก็อย่าลืมบอกฉันด้วยก็แล้วกัน”ขณะที่เธอกำลังจะจากไป โฮเวิร์ดก็คว้าแขนเธออย่างแรง และจ้องหน้าเธอด้วยสีหน้าที่บูดบึ้ง “อย่าหลงตัวเองนักเลย ลุงของผมไม่คิดที่จะช่วยคุณหรอก คุณมันก็แค่ของเล่นไว้แก้เหงา คุณคิดว่าเขาจะไม่แต่งงานกับซัมเมอร์จริง ๆ งั้นเหรอ?”ชารอนไม่คิดที่จะใส่ใจในคำพูดของเขา ถึงกระนั้นก็ตาม เขาพูดราวกับว่าเขารู้อะไรบางอย่างที่เธอไม่รู้เนื่องจากเขาทำงานกับไซมอน บางทีเขาอาจจะเคยได้ยินข่าวลือบางอย่างมาบ้าง"คุณหมายความว่าอย่างไร?" เธอมองเขาด้วยสายตาที่จริงจังแต่ก็ดูเย็นชาโฮเวิร์ดยิ้มเยาะ “ถึงตอนนี้แล้ว คุณก็น่าจะรู้ดีว่าลุงของผมเป็นคนยังไง คุณคิดว่าเขาจะให้อภัยคนที่ฆ่าพ่อของเขาได้ง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ?”แววตาของชารอนดูมืดมนลง ขณะที่เธอยังคงเงียบเพื่อรอให้เขาพูดต่อ“ผมจะบอกให้คุณตาสว่างสักนิดก็ได้ เพื่อเห็นแก่ที่เราเคยรักกัน ความจริงแล้ว ลุงของผมต้องการที่จะแก้แค้นคุณ หลังจากที่เขาสนุกกับคุณพอแล้ว เขาก็จะเข
ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 348
หลังจากที่ไซมอนเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก้าวออกมา เขาก็เห็นซัมเมอร์ถือโทรศัพท์มือถือของเขาอยู่ “เมื่อกี้ฉันรับสายให้คุณ แต่อีกฝ่ายก็วางสายไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ” ซัมเมอร์ดูเฉยเมย ขณะที่เธอส่งโทรศัพท์ให้เขา ไซมอนตรวจสอบบันทึกการโทรเข้า และเห็นว่าเป็นชารอน ดวงตาของเขามืดลงเล็กน้อย เขาใช้นิ้วเรียวยาวปัดหน้าจอโทรศัพท์เพื่อโทรกลับไป ชารอนยังคงจมอยู่ในความคิดของเธอ ขณะที่โทรศัพท์ที่เธอถืออยู่สั่นเพื่อเตือนว่ามีสายเรียกเข้า หน้าจอโทรศัพท์แสดงชื่อของไซมอน และเมื่อเธอเห็นเช่นนั้น เธอก็หายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะรับสาย “สวัสดีค่ะ” “เมื่อกี้คุณโทรหาผมหรือเปล่า?” มันเป็นเสียงที่ทุ้มลึกและไพเราะของชายคนนั้น ชารอนรีบสลัดความคิดที่ไม่ดีเหล่านั้นออกจากหัวทันที แล้วปรับน้ำเสียงของเธอให้เป็นปกติ “ใช่ค่ะ เมื่อกี้คุณไม่อยู่เหรอคะ? เลขาของคุณเป็นคนรับสายให้เหรอคะ?” เมื่อเธอถามคำถามเหล่านั้นออกไป เธอก็รู้สึกกังวลขึ้นมาทันที “ใช่ เมื่อกี้ผมไม่อยู่ เพื่อนของผมเลยรับโทรศัพท์ให้” ไซมอนยืนอยู่ตรงหน้าต่างและพูดคุยกับเธอ ซัมเมอร์ที่นั่งรออยู่บนโซฟาก็ได้ยินสิ่งที่เขาพูดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอยกแก้วกาแ
ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 349
ชารอนพาลูกชายของเธอ ซีเลีย และพ่อแม่ของซีเลยไปยังสถานที่ที่พวกเขาเลือกไว้ ซึ่งเป็นโรงแรมระดับห้าดาว ร้านอาหารตั้งอยู่บนชั้นสองของโรงแรม และหัวหน้าพ่อครัวของร้านอาหารแห่งนี้ก็มาจากฝรั่งเศส พนักงานเสิร์ฟพาพวกเขาไปยังโต๊ะที่จองไว้ จากนั้นทั้งสองครอบครัวก็นั่งลง และเด็กทั้งสองก็ยืนกรานที่จะนั่งด้วยกัน แม่ของซีเลียหันไปมองเซบาสเตียน และจำได้ว่าเธอเห็นไซมอนเมื่อวันก่อนตอนที่เธอไปรับลูกสาวที่โรงเรียน เด็กคนนี้ดูเหมือนไซมอนมาก และเขาต้องโตขึ้นเป็นชายหนุ่มรูปหล่ออย่างแน่นอน "คุณนายแซคคารี่ เซบาสเตียนเป็นคนมีน้ำใจและดูแลคนอื่นได้ดีมากเลยนะคะ ซีเลียมีความสุขมากที่ได้เป็นเพื่อนกับเขา” แม่ของซีเลียกล่าว “เด็กผู้ชายก็ควรเป็นฝ่ายดูแลเด็กผู้หญิงอยู่แล้วนะคะ” นอกจากนี้ เซบาสเตียนยังเติบโตมากับเธอ ดังนั้นเขาจึงเป็นคนมีน้ำใจตั้งแต่ยังเป็นเด็กเล็ก “เด็กดีดีแบบนี้หายากนะคะ ถ้าคุณไม่รังเกียจ ฉันหวังว่าพวกเขาจะมีโอกาสได้เติบโตไปด้วยกันเหมือนคู่รักในวัยเด็ก ในอนาคตพวกเขาอาจจะได้เข้าเรียนชั้นประถมและมัธยมด้วยกัน และมันคงจะดีถ้าพวกเขาได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน!” ยิ่งแม่ของซีเลียมองเซบาสเตียนมาก
Latest chapter
- ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 386
- ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 385
- ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 384
- ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 383
- ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 382
- ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 381
- ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 380
- ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 379
- ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO บทที่ 378
