บทที่ 346

ชารอนพยายามขัดขืนในช่วงแรกเท่านั้น

ทันใดนั้น เสียงของลูกชายของพวกเขาก็ดังขึ้น “แม่? แม่อยู่ไหน?"

ดูเหมือนจู่ ๆ เด็กน้อยก็ตื่นขึ้นมา และเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าไม่มีใครอยู่ใกล้ ๆ เขาก็วิ่งออกมาจากห้องนอนเพื่อตามหาแม่

ตอนนี้เขามีโอกาสได้เจอแม่ของเขาแค่ช่วงสุดสัปดาห์เท่านั้น เขาจึงไม่อยากห่างเธอแม้แต่เสี้ยววินาที ดังนั้นเขาจึงต้องแน่ใจว่าแม่นอนอยู่ข้างเขา

เสียงของลูกชายทำให้ชารอนตกใจเป็นอย่างมาก และเธอก็รีบผลักชายที่ยังคงกดทับเธอไว้ออกทันที เธอรู้สึกกังวล แต่ก็พยายามควบคุมเสียงของเธอให้เบาลง ขณะที่เธอเร่งเร้า “ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ เซบาสเตียนมาตามหาฉันแล้ว!”

เธอบอกให้เขาหยุดตอนนี้น่ะเหรอ? บ้าไปแล้ว!

ใบหน้าของไซมอนมืดมนลงอย่างน่าสะพรึงกลัว เส้นเลือดสีน้ำเงินบนหน้าผากของเขากระตุกจากการที่เขาพยายามข่มใจตัวเอง

บ้าจริง! เขาน่าจะส่งเด็กสารเลวนั่นกลับไปที่บ้านแซคคารี่ตั้งแต่แรกแล้ว!

เมื่อเจ้าตัวน้อยเข้ามาหาพวกเขา ชารอนยังคงยุ่งอยู่กับการจัดเสื้อผ้าของเธอให้เข้าที่เข้าทาง

เซบาสเตียนสังเกตเห็นพ่อกำลังจ้องมองเขาด้วยสีหน้าหม่นหมอง และใบหน้าของแม่ก็แดงก่ำ ท่าทางที่ดูไม่เป็นธรรมชาติของทั้งคู่ทำให้เ