Share

บทที่ 30

ผ่านไปครู่ใหญ่ ทุกคนในตระกูลซูจึงหายตกใจ หลังจากนั้นทุกคนบนโต๊ะอาหารก็กุมท้องหัวเราะร่าออกมา

“ไอ้สวะนี่โมโหจนสติเลอะเลือนแล้วสินะ? มันยังอยากจัดงานแต่งวันเดียวกับคุณชายน้อยหวัง ช่างน่าหน้าไม่อายจริงๆ !”

“งานแต่งที่สะเทือนลั่นเมืองหนานหู ฉันว่าไอ้นี่ไม่ได้เป็นแค่สวะ แต่ยังชอบขี้โม้อีก ไม่รู้จริงๆ ว่าซูหว่านเอ๋อร์ชอบมันตรงไหน?”

“พวกคุณดูสิ เสื้อผ้าของผู้ชายคนนี้ซักจนสีตกหมดแล้ว ยังกล้าป่าวประกาศว่าจะจัดงานแต่งที่ยิ่งใหญ่อลังการกว่าของชิงเอ๋อร์ร้อยเท่าพันเท่า?”

“ซูหว่านเอ๋อร์ ไม่รู้ว่าเธอชอบมันตรงไหน? ถ้าให้ฉันพูดนะ รีบหย่ากับไอ้สวะนี่เถอะ ลูกท่านหลานเธอที่ตามจีบเธอเยอะแยะ หลับตาเลือกมาสักคนหนึ่งก็ยังดีกว่าไอ้สวะนี้เยอะเลย”

……

ซูหว่านเอ๋อร์ได้ฟังคำเหน็บแนมของคนในตระกูลจนสีหน้าเริ่มเขียวช้ำเป็นจ้ำ จนอยากจะเอาเข็มเย็บปากของหลินเซียวซะเดี๋ยวนั้นเลย

“หลินเซียว ทำไมคุณป่าวประกาศจะจัดงานแต่งที่สะเทือนเลือนลั่นไปทั้งเมืองหนานหูล่ะ? รบกวนคุณพูดอะไรที่ทำได้จริงหน่อยได้ไหม?”

“ทำไมเมื่อก่อนฉันไม่เคยเห็นคุณจะชอบขี้โม้ขนาดนี้เลย! ตอนนี้คุณกลับโม้จนฟินเลยนะ ถึงตอนนั้นจริง ๆ คุณจะให้ฉันเอาหน้าไปไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status