บทที่ 50

คำพูดของฟู่ตงฮุยทำให้บรรยายกาศในห้องวีไอพีเย็นลงจนเป็นน้ำแข็ง

แน่นอนว่าซูหว่านเอ๋อร์ก็ไม่อยากให้งานเลี้ยงมันดูกร่อยแบบนี้ก็เลยยกแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วพูดกับฟู่ตงฮุยว่า: “ประธานฟู้ สามีของฉันพูดค่อนข้างตรง เหล้าแก้วนี้ฉันดื่มเองค่ะ”

“ฟู่ตงฮุยเห็นซูหว่านเอ๋อร์ยอมอ่อนข้อลง รอยยิ้มก็ผุดขึ้นบนใบหน้าแล้วพูดขึ้นว่า: “ดีครับ! ผมกินหมดแก้ว! ส่วนคุณตามสบายเลยครับ!”

พูดจบ ฟู่ตงฮุยก็ยกเหล้าขึ้นมาแล้วกระดกจนหมดแก้วจนไม่เหลือเหล้าสักหยด

ในขณะที่ซูหว่านเอ๋อร์กำลังเตรียมจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม หลินเซียวก็คว้าหยีบแก้วเหล้าของเธอเอาไว้ได้ก่อนพร้อมพูดขึ้นว่า: “เรื่องที่คุณไม่อยากทำ ก็ไม่มีใครบังคับคุณ!”

ฟู่ตงฮุยคนนี้กวาดสายตาจ้องเรือนร่างของซูหว่านเอ๋อร์ไปมาตลอด หลินเซียวทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดกะทันหันทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของฟู่ตงฮุยนิ่งขรึมอีกครั้ง

“หลินเซียว คุณไม่ควรเข้ามายุ่งนะ” แววตาที่แฝงไปด้วยจิตสังหารของฟู่ตงฮุยทำให้ซูหว่านเอ๋อร์รู้สึกกลัวขึ้นมา เธอรีบพูดขึ้น

“คุณซูครับ ไม่คิดเลยว่าสามีของคุณจะไม่รู้ผิดชอบชั่วดีจริงๆ! บ้าบิ่นแบบนี้ จะต้องเพบกับความสูญเสียแน่!” ฟู่ตงฮุยพูดขึ้