SimulaUmupo kami sa upuan at tinabi ko ang mga bagahe namin. Sa labas ng convenience store ay unti-unting lumalakas na ang ulan. Sila Pietro at Hanna ay nasa tabi ko at nakatingin din sa pagbuhos ng ulan."Kuya, wala na po ba talaga tayong bahay? Pa'no na tayo niyan? Saan na tayo matutulog?" nagbabadyang iyak na sabi ni Hanna kay Pietro."Shh!" saway ni Pietro sa kaniya. "Kapag umiyak ka, baka mapaalis tayo dito. Shh!" Nagtiimbagang ako. Wala na kaming mapuntahan. Hindi sapat ang pera ko para makakuha ng matutuluyan. Hindi rin kami pwedeng manatili rito sa convenience store dahil alam kong paalisin lang kami kapag nagtagal pa kami roon nang hindi naman bumibili ng kung ano. Gusto kong umiyak, magwala at magalit sa kinahinatnan naming magkakapatid pero kung gagawin ko iyon ay uubusin ko lang ang natitirang lakas ko.Nilabas ko ang cellphone ko at naghanap ng pu-pwedeng tawagan para makahingi ng tulong."Pasensya na, Ke. Ayaw pumayag ni Mama. P-pero...susubukan ko ulit. Kakausapin

Kabanata 2"Ano?!" napalakas na sabi ni Pelle. "Bakit mo sinabi iyon?!" dugtong niya.Nagpatuloy naman ako sa pagsuyod ng mga damit dito sa department store. "Ano ba dapat ang sabihin ko kung ganoon? Matatanggal ako sa trabaho, Pelle kapag wala akong gagawin kaya sinabi ko na ako na lang ang mag-iinterview doon sa businessman."Nilingon ko siya habang tinitigil muna ang paghahanap ng dress.Sa mukha niya ay parang problemado siya. "Bakit?" tanong ko. "Sobrang hirap ba ma-interview iyon?" usisa ko.Pelle is a complete opposite of me. Tahimik siya at hindi agad nag-rereact sa mga bagay-bagay kaya ang makita ang reaksyon niya ngayon ay kakaiba. Ibig sabihin niyan, there's really something about that Gavriel Ignacio."Oo! Mas lalo kang mawawalan ng trabaho niyan sa pinasok mo," nag-aalalalang aniya.Nakuha no'n ang pansin ko."Paanong mahirap? Ang instruction lang naman sa akin ni Ma'am, mag-iinterview lang bukas. Get a scoop and I'm done. Hindi na ako mawawalan ng trabaho.""Tingin mo