Pakiramdam ko ay nalunok ko ang dila ko nang marinig ko ang sinabi ng mga magulang ni Rafael. Gusto nilang magkaroon kami ni Rafael ng anak? No way! Sa muli nilang pagbakasyon ay tiyak na hiwalay na kami ni Rafael that time.
"Mom, huwag mo naman biglaan si Feelin. Bago pa lamang kaming mag-asawa kaya natural lamang na ini-enjoy muna namin ang isa't isa. Pero darating din tayo sa bagay na iyan," ani Rafael matapos hawakan ang kamay ko at bahagyang pinisil para iparating sa akin na huwag na akong magsalita.Hindi ko maintindihan ngunit tila nakaramdam ako ng isang mainit na bagay na tumulay mula sa kamay ni Rafael papunta sa kamay ko. Hindi ko tuloy napigilan ang mapatitig sa mukha niya. Iniisip ko kung naramdaman din kaya niya ang kakaibang pakiramdam na naramdaman ko? Saglit ko siyang in-obserbahan ngunit walang senyales na naramdaman din niya ang naramdaman ko kaya nagkibit na lamang ako ng balikat at nagpasyang huwag ng pansinin ang"Hindi na kami magtatagal pa, Rafael, Feelin. May flight pa kami ngayong umaga kaya kailangan na naming umalis," paalam sa amin ng Daddy ni Rafael. Pagkatapos ng limang araw nilang pananatili sa bahay ni Rafael ay aalis na rin sila sa wakas. Hindi naman ako naiinis na nandito ang pamilya ni Rafael dahil mababait ang mga magulang niya. Ang kaso mahirap magpanggap sa harapan nila na in love kami sa isa't isa gayong hindi naman. Nanganganib na mabuko kami kapag napuna nila ang kahit maling kikos namin ni Rafael. At saka gusto ko na ring bumalik na sa aking condo para tuluyan na akong maging malaya."Mga anak, kailangan sa pagbabalik namin ay may maliit na kamay na kaming hahawakan," nakangiting sabi naman ng mommy ni Rafael. Hindi mapigilan ang makadama ng awa sa kanya. Traydor ang sakit sa puso kaya anumang oras ay maaaring mawala ito sa mundo. Alam ko na gusto niyang makita ang magiging apo kay Rafael bago siya mamatay kaya minamadali niya kaming magkaroon ng anak ni Rafael
Nakasimangot ako habang nakatingin sa pulang evening gown na nakalatag sa ibabaw ng kama. Rafael gave her that gown. Ang gown na ito raw kasi ang isusuot ko sa birthday party ni General Locsin. Kaya ako nakasimangot dahil hindi ko type ang gown na nasa harapan ko, although it's beautiful and elegant. Spaghetti ang style ng gown at lampas yata sa talampakan ko ang haba. Feeling ko ay madadapa ako kapag isinuot ko ang gown na iyan. May mga nagkalat na diamond beads sa harap at likod ng gown which adds the elegant looks of it. Althouh, maganda ito ngunit hindi ko talaga type ang mahahabang gown. Ang gusto ko ay iyong aabot lamang sa mga tuhod ko or hanggang sa kalahati lamang ng hita ko para mas sexy ang alluring. At saka hindi ko rin type ang mga gown na may palamuting diamonds na mga peke naman. Mamahalin ang tela, tinahi at dinisenyo ng isang magaling na fashion designer ngunit hindi ko pa rin talaga trip ang gown na iyan. Feeling ko ay magmumukhan
Kanina pa ako inip na inip habang nakatayo sa gilid ng pool at mabagal na sumisimsim sa alak na kinuha ko mula sa waiter. Naiinis ako kung bakit pa ako isinama rito ni Rafael gayong wala naman akong makausap na matinong tao sa party na ito. Lahat puro business ang mga pinag-uusapan lalo na kung ang kaharap ay isang negosyante.Saglit akong iniwan ni Rafael kanina matapos niya akong ipakilala sa mga kaibigan at kakilala niyang naroon sa party. Ipapakilala sana niya ako bilang asawa niya ngunit inunahan ko siya sa pagpapakilala sa aking sarili. Ang sabi ko ay malapit na kaibigan lamang ako ng pamilya ni Rafael. Maghihiwalay naman na kami after this night so why bother introducing myself as his wife? Sa inis yata ni Rafael ay bigla niya akong iniwan at hindi na binalikan. Dahil hindi na ako binalikan ng masungit na lalaking iyon ay inasikaso ko na lamang ang sarili ko. Kumain ako sa buffet table at pagkatapos ay kumuha ng wine para simsimin.
"Nakakainis! Nakaka-buwisit! Hindi man lang niya inalala na ako ang asawa niya kaya ako ang dapat niyang unahing tulungan at hindi ang ibang babae. Hindi pa siya nakuntento na hindi ako ang tinulungan niya kundi kinampihan pa niya ang babaeng iyon! Nakaka-buwisit! Magsama silang dalawa," parang baliw na nagbubusa ako habang naglalakad sa kalsada nang nakasuot ng sandals na may mataas na heels at at naka-evening gown pa.Hindi ko na hinintay pa si Rafael na mag-magandang loob na ihatid ako pauwi sa bahay dahil alam ko naman na hindi niya gagawin iyon. Siyempre ay susuyuin pa niya ang babaeng iyon para kumalma. Kaya minabuti ko na lamang na umuwi dahil baka makasapak pa ako ng mukha ng isang kalahi ko.Malayo na ang nalalakad ko nang mapansin kong mali yata ang dinadaan ko. Nakalayo na nga ako pero hindi ko pa nakikita ang highway samantalang nang papunta pa lang kami ni Rafael sa bahay ay ilang segundo lang naman ang itinakbo ng kotse niya at nakarating agad kami. Damn! Napamura na lam
Cozy ambience, couples in every table, steak, wine and candle light dinner with matching mellow music. A perfect place for a perfect date. Ito ang nasa isip ko habang nakaupo ako sa table for two kasama ang aking boyfriend for five years. Perfect kasi siya para sa akin. Guwapo, mayaman, mabait at maalalahanin. Wala na akong mahihiling pa sa kanya. At kaya naman kami nandito sa loob ng nakaka-in love na restaurant na ito ay para i-celebrate ang aming fifth year anniversary as a couple. We've been together for five years at kasal na lang ang kulang sa amin. Ginagawa na kasi namin ang ginagawa ng isang tunay na mag-asawa. We're planning to get married next month. Sa katunayan, nag-aayos na kami ng mga kakailanganin namin para sa kasal namin ni Ted. Hindi dapat simple lamang ang kasal namin dahil tiyak na maraming mga taga-media ang dadalo sa kasal ko. It's because of me. As a ramp model I became well-known in the industry. Kaya maraming nag-aabang kung kailan kami ikakasal
"Aahh!! Help me!" malakas kong sigaw habang inihaharang ko ang aking mga braso sa aking mukha para maprotektahan ko ang mukha sa mga nagliliparang basag na bahagi ng salamin nang aking kotse. Wala akong tigil sa kakasigaw nang bigla akong matigilan. Tila walang nakakapa ang mga kamay ko at hindi na rin umiikot ang pakiramdam ko. Nagtaka ako kung bakit hindi ko na maramdaman ang sakit ng ulo ko na dulot ng pagkakauntog sa gilid na salamin ng aking kotse. Anong nangyayari? Bakit tila ayos lang ang pakiramdam ko? naguguluhan kong tanong sa aking isip. Para masagot ko ang aking tanong ay dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. At ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko nang matuklasan kong wala na ako sa loob ng aking kotse kundi nasa isang lugar na pawang kaputian lamang ang aking nakikita. At hindi na ako nakaupo kundi nakahiga sa isang puting sahig. "Where Am I?" sambit ko. Agad akong tumayo sa pagkakahiga at mabilis na nagpalinga-linga sa aking paligid. Wala man lang akon
Ang dalawang pangungusap na lumabas sa bibig ng lalaking bagong dating ay tila bumingi sa akin. Ako? May asawa na? At asawa ko ang lalaking kaharap ko ngayon?"Iiwan ko muna kayo para makapag-usap kayong mag-asawa. Bibili lang ako ng pagkain ni Feelin, Rafael," mataktikang paalam ng babaeng nagsasabi na kanyang ina. Or maybe it's true, but not her mother but the mother of this woman's body."Ano ang sabi mo sa akin? You are my husband?" tanong ko sa lalaki nang makalabas na ang mama ng babaeng nagmamay-ari ng katawang nakita ko sa salamin."Wala na ang mama mo kaya puwede bang huwag ka nang magpanggap," naiiritang pahayag nito. Mukhang hindi ito masaya na nagising siya, este, iyong babaeng nagmamay-ari pala ng kanyang katawan. Nang tinangka siyang lapitan ng lalaki ay bigla siyang napatili."Huwag kang lalapit sa akin dahil kung hindi ay sisigaw ako ng malakas," nata
Hindi ako makapaniwala. Talagang ipinagtulakan ako ni Rafael palabas ng bahay niya. Ang sama naman ng ugali nang asawa ni Feelin. Hindi naman niya kailangang ipagtulakan pa ako palabas dahil talagang aalis naman ako sa bahay niya kahit hindi niya sabihin. Hindi ako si Feelin kaya bakit pa ako mananatili sa bahay ni Rafael? Pero sa halip na palayasin ako sa bahay niya ay bakit hindi na lang siya pumayag na makipag-divorce sa akin? Dapat pa nga ay matuwa siya dahil nakikipaghiwalay ako sa kanya. Mulha namang wala siyang pag-ibig sa kanyang asawa kaya bakit hindi siya pumayag na makipag-divorce sa akin?Sa halip na pakaisipin ko ang dahilan kung bakit hindi pumayag na makipag-divorce sa akin si Rafael ay nagpasya akong puntahan sa condo nito si Ted. Ipapaliwanag ko sa kanya ang lahat ng mga nangyari sa akin. Sasabihin ko sa kanya ang mga pinag-usapan namin na tanging kami lamang ang nakakaalam. Tiyak na maniniwala siya sa akin kapag narinig niya ang mga sasabihin ko. Pero teka