"You are here."
Pagkarinig ni Savannah ng boses ng lolo niya ay mabilis siya na lumayo sa kaniyang bodyguard. Inayos rin niya ang sarili pero ang mabilis na pagtibok ng puso niya ay hindi pa rin bumabalik sa normal. She couldn't believe that she will feel this attraction to this man she just met!
Ang dami naman na niyang nakita na mga lalake na mas may itsura dito. And there are also men who tried to get her attention, mga business partners ng pamilya nila pero kahit pa may sinasabi rin ang mga itsura ay hindi nakuha ng mga ito ang interes niya.
But this man is different. Wala pa siyang masyadong ginagawa and yet he could make my heartbeat this fast.
Normal lang naman na mapalapit lalo at nais lang siya nitong tulungan.
Don't be so affected, Savannah! And you are being so obvious.
"Savannah? Are you okay?"
Nabalik lang siya sa realidad nang pagkalapit ng lolo niya ay hinawakan siya nito sa kaniyang braso. Umangat ang tingin niya at nakita niya ang nag-aalalang mukha nito.
"I-I'm sorry, what is it po, lolo?" she asked. Sa gilid ng mga mata niya ay nakatayo lamang si Ace. His hands were placed in front at nakatayo ng tuwid. Wala ang mga mata sa kanila.
He looked more like a bodyguard in that position.
"Pinaimbestigahan ko na ang nangyaring sunog sa kumpanya, apo. Are you sure you are okay?" tanong muli ng kaniyang lolo sa kaniya. They walked together, nakaalalay ito sa kaniya at nang makaupo na sila ay ngumiti siya dito ng tipid.
"I am fine, lolo. I was actually mustering up all the courage to leave my office even though there were a lot of people in the hall, but then he..." tumingin siya kay Ace na nasa gilid pa rin at mukhang nagbibigay lang ng signal kung pwede na itong umalis o hindi.
He's still standing, ang tikas ng pagkakatayo at nakatingin lamang ng diretso.
"He was right on time. I had no burn, although I got scared pero hindi naman po ako nasaktan."
Marahas na bumuntong hininga ang matandang Williamson nang marinig ang sinabi ni Savannah. Wala itong sinabi at nang lingunin nito ang bodyguard niya ay saka ito nagsimula na ipakilala naman si Ace sa kaniya.
"I assigned him and his team to protect you secretly, apo. He is Ace, I think you know his name even before I said it. Dahil tiyak na hindi ka sasama sa isang tao na lang basta-basta kahit pa tauhan ko ng hindi nalalaman ang pangalan nito."
"I know his name, lolo," sagot naman niya. "Sinabi rin naman po niya agad. And, I felt..." sandali siyang natigilan at mas bumaba ang boses niya sa mga sumunod na sinabi.
"I felt safe earlier. It's all thanks to him and his team."
Ngumiti si Salvattier. "Now that you know about him, apo. I think Ace shouldn't just be watching from afar. If you will allow him to be always by your side ay makakasama mo na siya palagi. Doon ako mas mapapanatag pero syempre, kung saan ka kumportable, Savannah. Ikaw ang magde-decide."
Hindi siya kaagad nakasagot doon pero syempre, sa atraksyon na nararamdaman niya sa bodyguard niya ay mas lamang ang gusto niya na nasa tabi niya ito!
And to know him more!
Pero sa isipan ni Savannah, parang hindi niya makakausap ang lalake sa ibang bagay. Mukhang tungkol sa trabaho lamang ang mga sasagutin nito.
"I'll think about it first, lolo," sabi niya.
She was so obvious earlier habang nakatingin sa bodyguard niya and for her, mukhang hindi naman maganda na mabilis siyang magbibigay kaagad ng sagot.
Mas magmumukha akong interesado. And this man, he seemed clever. If he's well-trained, he can easily figure out if someone is a threat or not, or if someone is interested in him
At hindi niya gustong malaman nito agad 'yon, 'no!
"Okay, apo. Pero, para mas mapanatag rin ako, pinapunta ko si Dr. Ralco dito para matingnan ang kalagayan mo. When I learned what happened, I was so worried at ngayon ay parang nagsisi na ako at ikaw ang nilagay ko sa posisyon."
Baligtad naman sila ngayon ng nararamdaman na mag-lolo. Now that Savannah experience this, mas lalong nais niya na pagbutihin sa kumpanya. Alam niya na mas dapat maging maayos ang takbo ng Williamson at kagiliwan siya ng mga board members at mga investors dahil hindi maaaring mapunta sa isang masamang tao ang kumpanya nila.
"Lolo, I knew that this would happen after I accepted this position. Also, don't worry about me too much, buhay pa naman po ako."
The fire was so near her office. Walang masyadong nag-oopisina sa taas dahil ‘yon na ang floor niya at private na ‘yon sa iilang mga empleyado lang. It's so clear that she's the target. Wala naman siyang pinagbibintangan, pero alam naman niya kung sino ang gagawa ng ganito kahit pa mismong Williamson's company ang manganib.
If I learned that you are behind this incident, I will not hesitate to put you in bars, Mathilda. Kahit pa magmakaawa ang Uncle Marlon ay hindi ako makapapayag na hindi ka makukulong.
The woman wanted to still get the CEO's position for her Uncle Marlon. Imbis na makatulong, alam niyang isa si Mathilda sa sumisira sa pangalan niya. And some hesitated before because she cannot show himself publicly dahil nga sa phobia niya pero buti na lang. With her knowledge and skills, na-impress niya ang mga members at sumang-ayon rin ang mga ito.
"Savannah's that's not a good joke," seryosong sabi nito.
"It's not a joke, lolo. I am still alive. Well, honestly akala ko ay mamamatay na ako sa loob ng opisina ko because the fire is getting near. Ang kapal na rin ng usok and I was already having a difficult time breathing."
Napahilamos sa kaniyang mukha si Salvattier pero nagpatuloy naman sa pagsasabi si Savannah sa naranasan niya kanina.
"I hesitated to leave my office because of fear of the crowd but I really tried to go out. Malakas pa rin ang takot ko sa mga tao, and right there earlier, lolo, parang mas pinili ko ngang sa loob na lang manatili."
"Savannah..."
"Mas takot pa ako sa mga tao kaysa ang masunog sa loob ng opisina ko kung sakali," she smiled bitterly.
Until now she's still scared, the past is still haunting her kaya pati ang takot niya sa maraming tao ay hindi pa rin nawawala.
That everytime I see a lot of people, I always think there are eyes looking at me... ready to kill me.
Savannah Arabella WilliamsonChapter 1"Twinkle, twinkle little star, how I wonder what you are..."Masayang kumakanta ang walong taong gulang na si Savannah. Nasa silid siya sa ikalawang palapag ng kanilang mansion at hinihintay na dumating ang kaniyang ina. Sinabi nito na tatapusin lang ang paglilinis sa kusina. Tuwing gabi kasi ay kinakantahan siya ng kaniyang mama upang makatulog ngunit hanggang ngayon ay wala pa ito."Teddy bearbear, pupuntahan ko na ba si mama? hanggang ngayon kasi ay wala pa siya."Napatingin si Savannah sa labas ng bintana, malakas ang ulan at natatakot na rin siya sa kulog at kidlat. Tinakpan niya ang kaniyang mga tainga nang isang malakas na kulog ang marinig niya.Kinanta niya ang paborito niyang nursery rhyme, iyon kasi ang kinakanta ng kaniyang ina pantanggal sa takot niya sa kulog at kidlat."T-Twinkle, twinkle little star—Napahinto siya sa pagkanta nang makarinig muli ng malakas na kulog. Hindi na niya kaya ang takot niya. Tumayo siya at binitbit ang k
"How was your sleep, apo?"After eating their breakfast inaya siya ng kaniyang lolo sa lanay upang makapag-usap sila."It's good. Hindi ka ba papasok sa kumpanya ngayong araw?"She really wanted to ask about his company, if he has decided to give her work. Hindi siya sanay na walang ginagawa, dalawang linggo na siyang nabuburo sa mansion. Hindi naman siguro iyon ang plano ng kaniyang lolo para sa kaniya?Hindi ang ikulong ako, if that's what he want, babalik na lang ako sa Hawaii to continue my work."I am on leave, Savannah. Ayaw mo ata akong makita at makausap? Since you came back I was busy in the company. Ngayon nga lang na araw na ito tayo magkakaroon ng pagkakataon na makapag-usap ng maayos."Her grandfather sound he was hurt by her words. Pero alam niya na nagpapaawa lamang ito."Hindi ko pa rin naman nakakalimutan ang ginawa mo para makauwi ako, lolo. That's not nice, you know that you are my only family, I panicked. Akala ko kung ano na ang nangyari sa 'yo."Sumimangot si Sal
Sumandal sa kaniyang swivel chair si Savannah. It's been two months after the company was transferred to her name. Being the new CEO is tiring. Bukod sa marami siyang kinausap na head ng bawat department ay may nalaman rin siyang sobrang ikinainit ng kaniyang ulo. "What do you mean, Savannah? are you accusing me of stealing money?" That was his uncle's question when she asked him about the biggest problem recently. Hindi naman niya ito inakusahan. Gusto lang niyang malaman kung alam ba ng Uncle niya na malaking pera ang nawawala sa kumpanya. Pero ang tanong ay ganoon agad. Like, he is guilty. Savannah shook her head. Napakaraming kalokohan ang nangyayari sa Williamson Company kaya't ano ang sinasabi ng kaniyang Uncle na ginawa nito ang lahat para sa kapakanan ng kanilang kumpanya? Also, his grandfather knows that people are stealing money from them but he's just being quiet. Nang sabihin niya kung gaano kalaki ang nawawalang pera buwan-buwan sa kanila ay tumawa lamang ang ka
Wala sa isipan ni Savannah na mayroon pala siyang bodyguard dahil wala rin naman nabanggit ang lolo niya. And right now, she wanted to ask more about her personal bodyguard! kasi naman, sino ba ang iisipin na iyon ang trabaho ng matipunong lalake kung mukha itong isang sikat na modelo? "His eyes are so sharp, his jaw is so firm that it makes me want to touch it. He's like the male lead described in famous novels." Ipinag-drive siya nito ngayon pauwi sa kanilang mansion at nakatawag na rin ito sa lolo niya. Hindi na rin ito nagsalita pa at nakatuon lang ang atensyon sa daan. Pero ramdam ni Savannah na alam ng lalake na pinagmamasdan niya ito simula nang lisanin nila ang kumpanya. Iyon pa nga! nalimutan na niya ang nangyari sa company niya at kung sino ang maaaring may kagagawan non dahil nakuha na ang buong atensyon niya ng kaniyang gwapong bodyguard. "If you are guarding me since I arrived here in the Philippines, how come I didn't know about you and your team? hindi ba at dapat