"Oh my God! Another night with Mr. Lucas. A billionaire man."
My eyes widened in surprised. I can't believed that I have another night with him.I can't moved. Nasa bisig niya lamang ako nagising. Nakahawak ang isa kong kamay sa dibdib niya. His warm breathe blows against my forehead."Ahhhh! shit! Masakit ang gitna ko. Ang pagitan ng mga hita ko." I felt a bet of pain lingering between my tiny legs.My eyes even widened when Mr. Lucas groaned softly. He still sleeping. Kumurap-kurap ang mga mata ko. Nakaharap lamang kami sa bawat isa.I slowly crossed my hands in my chest. I felt my heartbeat stumbled in every second. Just like a rat running inside my heart.Mr. Lucas was so naked. Wala siyang saplot when I snapped glanced with his damn body."Shit ang mata ko." I mumbled.Niyakap ako ni Mr. Lucas and he pulled me even closer to him. Nagdikit tuloy ang mga mukha namin. He still sleeping like an innocent angel but he is so hot.Oh! how amazing his loving face. His dark smoothed hair made his face eye-catching.The most charming part of his face is his baby blue eyes. The sexiest part is must be his rosy lips.Damn!His red heart-shaped lips is... Ahhhh. So juicy and kissable. I slowly bited my lips. But my heartbeat still so fast.Shit! Baka kasi magising si Mr. Lucas. Tapos guluhin niya na naman ako. Ang torpe pa naman ng lalaking 'to. Ang daming alam pagdating sa kalukuhan.Oo nga pala. Wedding namin bukas. Pero tila yata nauna na ang aming romantic honeymoon ni Mr. Lucas.Hindi na kasi siya makapagpigil kagabi kaya ayon. Naibigay ko na sa kaniya ang lahat.Sa wakas. Ilang oras na lang ang hihintayin ko. Mapapa sa akin na si Mr. Lucas. Makukuha ko na siya. Ang lalaking pinapangarap ko.Si Mr. Lucas ang lalaking pinakamamahal ko. I love him so much more than everything. Sa kaniya ko lamang ibibigay ang sarili ko.Wala akong ibang lalaking mamahalin kundi si Mr. Lucas. Sa kaniya ko lang ibibigay ang lahat lahat. I'm so badly in love with this billionaire man.Maingat kong inalis ang mga kamay ni Mr. Lucas sa pagkakapulupot sa baywang ko. He still sleeping. Mahimbing lamang ang kaniyang tulog.Ayaw ko siyang istorbuhin. Alam kong napagod siya kagabi. Iyon ang dahilan kaya wala siya sa condition para magising nang maaga.Napaupo ako at bumuga ng hangin. Naningkit ang mga mata ko nang maalala ko ang nangyari kagabi.Nagawa namin iyon? Oh my God. So weird. Ang hot ni Mr. Lucas kagabi nang gawin niya iyon sa akin? Para akong tangang napahaplos sa aking labi. Hindi ako makapaniwala.Muling dumako ang paningin ko sa kaniya. Sa katawan ni Mr. Lucas. Tanging kumot ang nakapulupot sa hubad niyang katawan.Shit! Nakikita ko tuloy ang hindi ko dapat makita. Ang mata ko. Napaungol si Mr. Lucas at gumalaw. He still sleeping.Kinagat ko ang bibig ko at sinulyapan ko ang mukha niya. Ang gwapo niya talaga. I always adored him.Bumangon na ako at tumayo. Alam kong hindi pa iyon gigising si Mr. Lucas dahil napagod siya kagabi.Nang maayos ko ang sarili ko. Hinalikan ko si Mr. Lucas sa kaniyang noo. Pagkatapos noon ay lumabas na ako ng kwarto ni Mr. Lucas.Nakakasilaw na sikat ng araw ang tumampad sa mukha ko nang lumabas ako ng sala. How this nice friendly morning so cute!Bukas na ang wedding namin ni Mr. Lucas. Kahapon wala naman kaming ginawa kundi asikasuhin ang lahat para sa kasal namin.Pumunta ako sa may window ng sala ni Mr. Lucas. This is his penthouse. Namumukadkad lamang ang mga halaman sa may harapan ko.Pumitas ako ng isang bulaklak at inamoy ko ito. Mabango. Kasing bango ng pagmamahal ni Mr. Lucas.Malamig lamang ang simoy ng hangin na dumadampi sa balat ko. Ang sarap ng hangin na dumadampi-dampi sa balat ko. I closed my eyes just to feel it.Hawak ko lamang ang bulaklak. Niyakap ko ito sa dibdib ko. Ang sarap damhin ng hangin. Habang dinadama ko ang pagdampi ng hangin sa balat ko.May yumakap sa likuran ko.Alam kong si Mr. Lucas iyon. Amoy Lucas ang hangin sa paligid ko. Amoy ko ang pabango ni Mr. Lucas.Hinalikan niya ako sa aking balikat. Shit. Nakiliti ako nang maramdaman ko ang paghagod ng labi niya sa balat ko.Minasahe ni Mr. Lucas ang dalawa kong balikat. Iminulat ko ang aking mga mata at lumingon sa kaniya.Simpling nakangiti lamang sa akin si Mr. Lucas. Bahagya niyang kinagat ang ibabang labi niya sabay pagkindat sa akin.I slapped his hand that massaging my shoulder. Ang torpe niya. He is trying to seduce me ang aga-aga."Why? Ayaw mong landiin kita babe?" natawa siya dahil sa kalokohan niya.Wala na nga si Mr. Lucas matinong maisip kundi ang katorpehan niya. Gago talaga ang lalaking ito.Dahil sa inis ko. Napabuga ako ng hangin at napanguso. Ramdam kong nakangisi lamang si Lucas sa akin.Shit.Tumusok yung ano niya sa likuran ko nang yakapin niya ako nang mahigpit.Tinapik ko ang kamay niya na nakapulupot sa baywang ko. Ang torpe talaga ng lalaking ito."Ang aga-aga Lucas." inis nasambit ko ngunit napangisi lamang si Mr. Lucas. Ramdam kong nakamasid siya sa akin."I'm so madly in love with you babe! Sayo lang ako eh." humigpit ang yakap niya sa akin. Para na akong sakalin ni Mr. Lucas sa kaniyang mga yakap at haplos.Torpe!Loko talaga si Mr. Lucas. Alam ko naman mahal niya ako. Kahit hindi niya na iyon sabihin sa akin."Wedding na natin tomorrow lovee ko. Sa tingin ko hindi muna tayo makakapag-focus sa kompanya."Kinuha niya ang bulaklak sa kamay ko at pinaindak-indak niya ito sa kaniyang mga daliri."Bakit naman lovee?" tumugon ako sa kalokohan niya."Alam mo naman. Magiging busy tayo sa ating honeymoon after the wedding."Torpe talaga itong si Mr. Lucas. Honeymoon agad ang iniisip.I know he is craving at me. Patay ako nito.Alam kong hindi na talaga ako papakawalan ni Mr. Lucas kapag kasal na kami. Kailangan kong ihanda ang sarili ko. Hmm. Ang laki pa naman ng hinaharap niya."Baka matigang ang kompanya mo Lucas, hahaha." torpe kong turan. Humalakhak ako deep inside.He burst out into laughed. Halos mabaliw siya sa tawa. Tila pinanggigilan niya akong yakapin.Bahagya kong hinampas ang kamay niyang tumakbo sa loob ng damit ko. Ang torpe talaga ng mapapangasawa ko.Napaharap naman ako sa kaniya. Hinapit niya ang puwetan ko ng kaniyang kamay at niyakap.Shit! Maslalong dumikit ang mga mukha namin ni Mr. Lucas. Hangin na lang ang pagitan bago niya ako mahalikan.Napatitig ako sa papupulang labi niya. Dahil malapit kami sa wall. Pinasandal niya ako sa pader at ni-locked niya ako ng kaniyang mga bisig.Damn!Isinabit ko naman ang mga kamay ko sa kaniyang batok. Napangisi lamang si Mr. Lucas dahil sa ginawa ko.Bahagya niya akong siniil ng hahik. Halos s******n ni Mr. Lucas ang buong bibig ko.Shit. Napaungol naman ako. Ang torpe talaga ni Mr. Lucas. Sa pagkakataong ito. Dama ko ang paghagod ng labi ni Mr. Lucas sa bibig ko. Hinahalikan niya lamang ako.Patuloy ang paghalikan namin ni Mr. Lucas. Gumapang ang labi ni Mr. Lucas patungong leeg ko.Shit! Iba na 'to Lucas.Dama ko ang paghagod ng kaniyang bibig sa balat ko. Napasabunot ako sa kaniya bahang napapaungol."Ahhhhh."A smile blossomed into my lips. This is I have waiting in my entire life.Hindi ako makapaniwala. Alam kong sorpresa ang lahat. Am I dreaming such a fairytale? Hindi kasi ako makapaniwala na sa tagal ng panahon.Pagkatapos ng lahat ay ito na iyon. Ang pinakahihintay naming dalawa ni Lucas.Alam kong ito ang pangarap ni Lucas. Ang ibahagi namin ang buhay namin sa isa't isa. Ang makasama namin ang bawat isa."You looks so elegant and splendid anak, Iris. You are so precious." bigkas ni mom habang nasa may gawi ko.Alam kong sobrang saya ni mom dahil heto na ako. Ikakasal na ang anak niya in a billionaire. Nakaayos na rin si mom.She is wearing a priceless white gown. Kumuha pa si mom ng magaling na designer para sa kaniyang gown.Nakaharap lamang ako sa malaking salamin habang inaayusan. Being a beautiful bride is once in a lifetime of a groom."Mom! Dadalo ba ang lahat na bisita sa wedding namin ni Lucas?" I asked worriedly."Yes naman anak. They will attend and everything was settled.
"L-Lucas! Hindi ko iyon ginawa. Hindi ko ninakaw ang yaman ng corporation companies. Mahal kita! Hindi ko iyon magagawa sayo."Lumalandas lamang ang mga luha sa aking mukha. Nakatingin sa akin ang lahat na mga guests.Alam kong naguguluhan sila sa nangyayari? Pero sana maintindihan nila na hindi ko iyon magagawa kay Lucas. Mahal ko si Lucas. Hindi ko siya kayang lukuhin.Nakatingin lamang ako sa mga mata ni Lucas. Napailing siya ng ilang beses. Huwag niyang sabibin na pati siya naniniwala na ninakaw ko ang yaman kompanya."Lucas! Hindi ko iyon magagawa sayo. Hindi ko ninakaw ang yaman ng kompanya. Mahal kita. Hindi ko iyon magagawa sayo.""Stop explaining Iris. Whatever your proof. Ninakaw mo ang yaman ng kompanya. You must say that you are a gold digger." umiksena ang malakas na boses ng mom ni Lucas.Nanginig ang mga labi ko sa takot. Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan. Napako ang mga paa ko sa sahig.Nakahawak lamang ako sa gown ko habang pinagtitinginan ako ng mga tao. Para
Nang makarating ako sa mansion. Agad kong binitbit ang gown ko at bumaba sa taxi.Umiiyak lamang akong tumakbo papasok ng gate. Hindi ko na nagawang lingunin pa ang driver ng taxi.Muntik pa akong madulas at matapilok. Napahaplos ako sa aking mukha. Nanunubig lamang ang mga mata ko. Ayaw magpaawat ng bawat luhang tumatakas sa aking mga mata.Napaupo ako sa sofa at napahagulgol sa pag-iyak. Sumisikip ang paghinga ko dahil sa sakit na nararamdaman ko.Bakit sa akin pa nangyayari ito? Bakit sa akin pa? Kay tagal kong hinintay ang mga sandaling ito! Ang oras ng kasal namin ni Lucas. Ang lalaking pinakamamahal ko. Hindi ko siya kayang lukuhin. Hindi ko kayang nakawin ang yaman ng kompanya. Hindi ko kayang gawin iyon.Napamasid ako sa hitsura ko. Nasayang lang ang effort ko. Nasayang lang ang lahat na pinaghirapan ko. Nasayang lang ang lahat lahat na pinaghirapan namin ni Lucas. Kay tagal kong pinaghandaan ang wedding namin ni Lucas. Sobrang saya ko ang maikasal kami sa isa't isa. Pero bak
Pumapatak lamang ang mga luha sa aking mga mata. Hindi ko kayang pigilan ang pagpatak nito.Matagal kong pinaghandaan ang lahat para sa wedding namin ni Lucas. Pero hindi ko aakalain na sa isang iglap lamang ay naglaho ang lahat.Para itong bula na bigla na lang nawala sa aking paningin. I can't believed that in just a blinked everything was gone.Masakit! Sobrang sakit! Halos tumalon ako sa kasiyahan nang mga sandaling nagsisimula na ang wedding namin ni Lucas. Pero bigla na lamang naging magulo ang lahat. Bigla na lamang nawala ang saya sa aking puso. Kinuha ko ang gown sa tabi ko at niyakap ko ito. Napahikbi na lamang ako sa pag-iyak ko.Nakapalit na pala ako ng damit simula nang iwan ako rito ni mom sa silid. Umalis na rin siya para makapagbihis ng kaniyang gown.Matapos kong yakapin ang gown ko. Pinagmasdan ko ito. Ang ganda sana ng gown pero nasayang lang ang halaga nito.Bigla tuloy naalala ko ang mga sandaling kasama ko si Lucas. Mga panahong magkasama kami sa dress shop pa s
Agad kong pinuntahan si Lucas nang makarating ako sa kompanya. Kailangan niya akong makausap.Ngayon nandito kami sa rooftop ng building. Ang building na inaapakan namin ngayon ni Lucas. Ang Vontrell company.Ang Vontrell company ay isa sa nangungunang kompanya sa buong bansa. Isang eksklusibong kompanya sa Pilipinas.Vontrell ang titulo ng kompanya dahil binuo ito ng mga lolo namin ni Lucas. Kinuha ang pangalan ng kompanya sa apelyido namin.Vontrell Company. Mula sa apelyidong Vontero at Montrell. Pinag-isa ang apelyido namin ni Lucas. Kaya nabuo ang pangalan ng kompanya.Pero wala na ang mga lolo namin. Matagal na silang patay. Kami na ang nagpapatakbo nito.Nagtutulungan kami ni Lucas para sa kompanyang ito. Para ipagpatuloy ang Vontrell Company sa kasalukuyan.Nakatingin lamang si Lucas sa malayo habang nakapamulsa. Wala siyang balak na lingunin ako.Nasa may gawi niya lamang ako nakatayo. Pinagmamasdan ko siya. Hindi ako kumikibo. Sa halip nakatayo lamang ako sa may gawi niya na
Hindi ko alam kung ilang segundo pa ang dapat kong gugulin para kay Lucas. Para paniwalaan niya ako.Alam kong may puso siya. Alam kong may damdamin si Lucas. Alam kong may nararamdam siya sa akin.Hindi laro ang ilang taon na minahal niya ako. Mga oras na nilaan namin sa bawat isa. Mga sandaling niyakap ako ni Lucas. "Anong halaga nang pagpunta ko rito kung ganito lang ang mapapala ko? Kinaiinisan ng taong pinakamamahal ko! Hindi man lang ako magawang paniwalaan."Nakayuko lamang ako sa tabi ni Lucas. Hindi ko kayang maiangat ang mukha ko para tingnan siya. Nasasaktan ako! Nahihirapan!Gusto ko nang sumuko! Hindi ako nag-iinarte. Pero hindi ko na talaga kaya. Sobrang bigat na nang pakiramdam ko."Ayusin mo ang pananalita mo Iris. Hindi mo ako mahal. Dahil kung mahal mo ako? Ginawa mo ang tama. Hindi mo ako niloko. Kaya huwag mong sabihin na mahal mo ako. Isang pagpapanggap iyon Iris." Dahan-dahan kong iniangat ang ulo ko para tingnan si Lucas. Malamig ang kaniyang pagkatao sa panin
"Lucas! Mahal kita!" sigaw ko para pigilan ang taong mahal ko sa pag-alis niya.Hindi man lang ako nagawang lingunin ni Lucas. Nagpatuloy siya sa kaniyang pag-alis.Umiiyak ako at nagmamakaawa para pigilan siya. Pero walang halaga ang pag-mamakaawa ko sa kaniya.Wala akong ibang hiling kundi mahalin niya ang isang tulad ko! Mahalin ako ng lalaking pinakamamahal ko! Pero hindi ko alam kung bakit iniwan niya ako sa ganitong paraan?Nakaya niya akong tiisin! Nagawa niyang makitang nagkakaganito ako! Tinigasan niya ang kaniyang puso!Lucas! Alam kong may pakiramdam ka! Alam kong may puso ka! Nararamdaman kong mahal mo ako!Pakinggan mo ang tinitibok ng puso mo Lucas! Huwag mong hayaan na kainin ka ng iyong galit!Hindi ko maintindihan kung ano ang nangyayari? Umiiyak ako habang naka upo sa semento. Para akong baliw! Baliw na nga ako sa kaniya.Wala akong pakialam sa sasabihin ng iba. Malinis ang puso ko. Hindi ko magagawang manloko ng tao.Kahit sabihin ko ang totoo. Hindi nila ako papani
Pinunas ko ang mga luhang lumalandas mula sa aking mga mata. Hindi ko mapigilan ang hindi mapahikbi dahil sa pangungutya nila sa akin.Hindi nila ako naintindihan. Iniinsulto ako ng mga taong nakakasalamuha ko. Wala silang magawa kundi sirain ang dignidad ko. "Oh best! Mabuti dumating ka na. Kanina pa napapanis ang laway ko rito sa opisina mo. Wala man lang kasi akong makausap."Naningkit ang mga mata ni Ann sa pag-iinarte niya. Nakanguso siya habang nakatingin sa akin.Tila gusto niyang umiyak dahil wala siyang makausap. Sa totoo lang. Boring talaga ang buhay niya kapag wala ako."Bakit ganiyan ang hitsura mo? Umiiyak ka ba?"Napansin ni Ann ang namumula kong mga mata na galing sa pag-iyak. Kaya napatanong siya kung bakit ganito ang hitsura ko?Siya si Annie. Ang nag-iisang matalik kong kaibigan. I called her Ann for short. Ngayon lang kami nagkita dahil pumunta ako rito sa opisina ko.Oo nga pala. Maliban sa kaibigan ko si Annie. Siya pa ang assistant ko. Siya ang encharge ko pagdat