Share
Kabanata 41
"Uh..." I don't know what to say. Kabado pa rin ako dahil sa rami ng tao rito sa kanilang sala. Ito na ba ang buong angkan niya? Bakit ang agad naman ata nila? Mas lalong dumoble ang kaba ko dahil sa paraan ng tingin nila sa akin.
Hindi ko alam kung anong iniisip nila ngayon.
Iniisip ba nila na ako ang anak ng kabit ni Tito Harold noon?
Iniisip ba nila na ako ang sumira sa kasal nina Santri at Emerald? Pero ang sabi ni Emerald sa akin ay pagpapanggap lang daw iyon para maprotektahan ako ni Santrius.
Nilingon ko si Santri para manghingi ng tulong. Umiling siya habang natatawa bago ako hinawakan sa baywang at hinapit sa kanya. I gasped. Nakita ko rin ang gulat sa mukha ng kanyang kapatid.
Related chapters
Glimpse of Perfection Kabanata 42
Umiling siya nang umiling. "I can't, Anna. Hindi ko kayang bitawan ka." Mahina niyang sabi.Nanlumo ako. Why the fuck he can't do that?! Ano bang meron sa akin at hindi niya ko kayang bitawan? I already told him that I can't reciprocate his love for me! Kapag pinagpatuloy niya ang nararamdaman niya sa akin ay patuloy lang siyang masasaktan. At hindi lang ako pati na rin ang kapatid niya at mga taong nakapaligid sa amin."Asshole!" Umawang ang labi ko nang bumalagta sa sahig si Keith dahil sa nagpupuyos na galit na si Santri. I can see the veins on his forehead. Ang kanyang kamao ay mariing nakakuyom at gigil na gigil ang mukha. Gustong gusto pa atang suntokin si Keith.Somehow, this scene reminded me of what had happened years ago. Iyong mga panahon na sinuntok ni Keith si Santri dahil
Glimpse of Perfection Kabanata 43
Inirapan ko lang siya atsaka kami sabay na bumaba habang hawak niya pa rin ako sa beywang. Hope ran to her Tita Sunny who's looking so sophisticated and beautiful on her white body con off shoulder dress na may kahabaan ang likod. Nakangiti naman niyang sinalubong si Hope at hinawakan ang kamay para sabay silang makalabas papunta sa kanilang hardin.Nag-umpisang manginig ang aking kamay nang mapansin kong marami ng tao kahit nasa bulwagan pa lang kami. All of them are wearing their beautiful dresses. May nakita pa 'kong nakasuot ng tuxedo. Nawindang naman ako roon. Hindi ko alam kung business party ba ito o ano? I heaved a deep breath when Santri held my hand as we walked towards their garden.Nakita ko ang iilan sa kanila ay nilingon kami. Some of them smiled and some of them didn't. I tried to hide my nervousness by smiling pero kahit
Glimpse of Perfection Kabanata 44
"Keith, I'm sorry . . ." I whispered andmy voice started to shake.The pain is very visible in his eyes. Hindi ko na napigilan pa ang hikbi ko. If he's intention is to propose to me in front of his clan so that I would never decline to his proposal is so fucked up. Ano? Iipitin niya 'ko sa ganitong sitwasyon para masiguro niyang masasagot ko siya ng oo? This is so selfish!"Ano pa ba ang dapat kong gawin, Anna? Kung ano man 'yong pagkukulang ko sabihin mo at pupunan ko just please... ako na lang ang pakasalan mo. I'm begging you, please." Aniya habang nakaluhod pa rin.Umiling ako. "Wala kang dapat na baguhin, hindi ka kulang. S-sadyang hindi lang talaga ikaw ang mahal ko. Please stand up. Huwag kang magmakaawa sa akin.""Magmamakaawa
Glimpse of Perfection Kabanata 45
Pagkatapos ng usapan namin ay agad niya ‘kong hinatid pabalik sa ospital. I was exhausted and worn out, but I still chose to stay at my daughter’s room. Hindi ako mapapanatag kapag sa bahay ako natulog. When he pulled over, sandali muna akong nanatili roon. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko kay Keith.Should I say goodbye? Good night?“Bumaba ka na, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at baka bawiin pa kita,” namamaos niya’ng sabi.I cleared my throat. “U-uhmm…”“Until we meet again, Anna. Now, go. Your home is waiting for you.”Nilingon ko siya. Nakahilig siya sa upuan habang nakapikit. Mahigpit din ang kapit niya sa manibela. Tumango ako kahit alam kong hindi niya iyon nakikita.“Good night, Keith.”Tahimik akong lumabas ng kanyang sasakyan pero kahit gano’n ay narinig ko pa rin ang huli niyang sinabi.“I will lay down my heart and I&
Glimpse of Perfection Wakas
Nakakasawa na. Napapagod na ‘kong marinig ang paulit ulit nilang sigawan. Gabi gabi ay nagigising ako hindi dahil sa bangungot kung hindi sa sigawan ng mga magulang ko at sa mga hikbi ni Mama.“Tell me, Harold. Siya pa rin, hindi ba? Siya pa rin sa loob ng ilang taon, ‘di ba?!”“Santina, you better sleep—““No! How can I sleep if my husband is sleeping with another woman?! Are we not enough for you? Hindi ba kami sapat ng mga anak mo sa ‘yo, ha!”“They’re enough! They’re more than enough!” my father’s voice roared like a lion when he shouted those words towards my mother.Kitang-kita ko kung paano tumulo ang luha ni Mama. “Then why are you hurting us? Parehas na kayong may pamilya pero bakit nagagawa niyo pa rin ito?!”“Because no matter what you do, you can never replace her! Naiintindihan mo ba ‘ko, ha?! Siya ang mahal ko! Siya
Glimpse of Perfection Simula
Kahit nanlalabo ang paningin ko ay kitang kita ko ang gulat sa mga mata ng taong pinakamamahal at pinagkakatiwalaan ko. "B-babe..." Gusto kong matawa. Babe?! Talaga! Putangina niya! Tumakbo si Santri papunta sa gawi ko pero agad na tumayo si Keith at sinuntok ito. Pati rin ako ay nagulat. I tried to stopped Keith but I could see the rage in his eyes. Pinigilan ko siya ng kasamahan nila pero nagawa niya pa ring suntokin si Santri. "Keith! Keith stop!" umiiyak na sigaw ko. "Putangina mo, Santrius! Binalaan na kitang gago ka! Ano'ng pumasok sa isip mo at sinasaktan mo si Ana, ha?! Tangina mo nagparaya ako kasi alam kong gustong gusto mo pero ano'ng ginagawa mo sa kanya?! Tarantado
Glimpse of Perfection Kabanata 1
Naiiyak akong lumabas ng administrator’s office habang hawak hawak ang puting folder kung saan nakalagay ang aking requirements para sa entrance examination sa dream school ko. Huminga ako ng malalim at pigil na pigil ang sarili na huwag nang maiyak pero hindi ko pa rin talaga mapigilan. Umupo ako sa hagdan at tinabunan ang aking mukha, tahimik na umiiyak. Naalala ko tuloy ang sinabi ng nasa admin office kanina. “Sorry, Miss, but we really need your PSA. Hindi pwede ang ganitong certificate lang.” “M-ma’am, baka naman po pwede niyong i-consider itong application ko? Ma’am, galing pa po akong Leyte, Ma’am,” pagmamakaawa ko sa dalawang babae na siyang nag-aasikaso ng applications naming mga estudyante. Umiling iyong babaeng mahaba ang buhok. “I’m really sorry but we can’t accept your application unless you have the right requirements. Next, please.” Mas lalo akong naiyak dahil doon. Halo halo ang nararamdaman ko ngayon. Inis dahil sa letching PS
Glimpse of Perfection Kabanata 2
I never wanted to study in VSU, but I don't have a choice. I disobey mother and the outcome was bad so I had to adjust. Isa pa, hindi naman ako nag-iisa. Kasama ko si Michelle. Kaklase ko noong high school pero iyon nga lang ay magkaiba kami ng dorm. The first thing I saw as I opened my eyes was my hand-written letters or, more on reminders, attached on the deck above my bed. I wrote them last night to keep me motivated and to study hard every day. I sighed and read them one by one. Goals Wear the black toga and get that diploma Work in Thailand Give back to my parents Travel the world Be RICH! Ps. Bumangon ka na at magsikap kasi hindi ka mayaman! Ngumiti ako atsaka bumangon. Siguro kung tatanungin man ako ng Nescafe ngayon kung para kanino ako bumabangon, isasagot ko ay itong l
Latest chapter
