Chapter 32

I was so bothered by my thoughts kagabi. Mabuti na lang ay walang pasok si Papa ngayon. Maybe, I can ask him since wala rin naman akong ibang mapagtatanungan.

"Papa, do you think I should go back to Manila na?" I asked.

He's currently washing our car. Ako naman ay nakaupo lang sa ilalim ng kama at pinapanood siya sa kaniyang ginagawa.

Sandali siyang tumigil sa ginagawa at nilingon ako.

"Alam mo anak, hindi naman mahalaga ang sasabihin ko. Kung ano ang gusto mo, ang gusto ng puso mo, gawin mo. Pero siyempre, pag-isipan mo rin." He answered at ipinagpatuloy na ang ginagawa.

"I want to know your opinion din naman po." Sabi ko at tumayo mula sa kinauupuan ko saka lumapit sa kaniya.

"Anak, itong sasabihin ko ay ang sa tingin ko lang ay makakabuti sa'yo. Kung ako ang tatanungin mo, gusto kong bumalik ka ng Maynila at makipag-ayos sa Mommy at Daddy mo. Ilang taon na rin ang nakalipas, Anak. Patawarin mo na sila para matahimik na rin 'yang isip at puso mo. Alam ko kahit 'di mo sabihin, iniis