Kinaumagahan, wala si Liro. Alam ko na kung nasaan siya at naiintindihan ko siya. Ganun lang niya kamahal amg kapatid ko at ako ang hadlang sa love story nila. In the first place, ako dapat ang mag-sorry sa kanila. Pinaghiwalay ko sila.
Hinawakan ko ang tummy ko gaya ng ginagawa ko tuwing malungkot ako. Gusto kong malaman ng baby ko na okay lang si mommy kahit anong mangyari.
Bumaba ako at nagtimpla ng tsaa. Maghapon na lang siguro akong maglilinis ng bahay at mag-explore para hindi ako mainip. Nakaka-inip yung ako lang mag-isa dito sa loob ng bahay.
'Ano ang lulutuin ko for my breakfast?'
Binuksan ko ang ref para maghanap ng makakain. Mayroong jam and bread, bacon, itlog at karne ng baboy, manok at isda. I don’t have the appetite today but I need to eat for my baby of course.
"Baby anong gusto mong kainin?" Medyo natatawa ako dahil tinanong ko ang anak ko na halatang hindi pa ako sasagutin.
“Eggs and hotdog love,” napawi ang ngiti ko matapos kong marinig ang pamilyar na boses ng lalaking kamukha ng asawa ko. Hindi ako kumibo at nagsimulang bumilis ang tibok ng puso ko. Literal na naririnig ko ito ngayon. Napasinghap ako ng kaunting hangin at nagsimulang mag-isip ng mabuti. Kailangan ko pa siyang makilala.
“Okay,” simpleng sagot ko at kumuha ng itlog at 1 pack ng hotdog. Pagharap ko sa kanya, mataman siyang nakatingin sa akin. His lapis lazuli eyes mesmerized me na bumihag sa mga mata ko nang tumingin ako sa kaniya.
Ni hindi ko maalis ang tingin ko sa kaniya. Napakaganda niya. Napakaganda ng kaniyang mga mata ngunit hindi ako dapat magpabaya. Hindi ko dapat hayaang magpakatanga sa kagandahan ng mga mata niya. He’s not the male version of goddess Aphrodite kaya hindi ako dapat ma-sway sa taglay na kakisigan nito.
“S-Saan ka nagpunta? I haven’t seen you early in this morning” kunwaring wala akong alam. Nagkunwari akong hindi ko alam na hindi ko siya asawa.
"I'm so sorry love. Pinag-alala ba kita?" Lumalapit siya sa akin at gusto kong umalis at tumakbo papalayo sa kaniya pero pinipilit kong wag.
Nanatili akong nakatayo sa harap niya at nanatiling kalmado kahit deep inside, hirap na hirap na ako. Gulong gulo ang isip ko for the right thing to do.
"Hindi naman. I’m just asking why I didn’t saw you when I woke up.” Bahagya ko siyang tinulak palayo at tumalikod sa kaniya para magluto. I inhale and exhale again para hindi ako kabahan.
“I woke up early than you and off to my friend’s house for some errands.” Sagot niya at tumango lang ako habang patuloy sa pagbabalat ng cellophane na nakapalibot sa mga hotdog. Lie after a lie, I guess?
"Kailangan mo ng tulong diyan love?" Hindi. I can do this was supposed to be my answer but then, I say the opposite “Yes please. Thank you,” agad akong umiwas ng tingin at inihanda ang kawali.
"May gagawin ka ba ngayon?"
Bakit niya naitanong?
"Anong ibig mong sabihin?"
"Let's go out for a date." Natigilan ako saglit pero ngumiti pa rin ako para itago ang kaba sa sistema ko. May binabalak ba siya? O sadyang humihingi lang siya ng date?
Bahagya akong tumawa at pumunta sa gilid niya para kumuha ng bacon at hotdog. “Gusto mo ba ng... fried rice?” Tanong ko sa kaniya.
"Yes love. Thank you," sabi niya at hinalikan ako bigla sa noo. Hindi ako nakagalaw dahil nagulat ako sa ginawa niya. Hindi ko nakita na gagawin niya yun.
“Bakit parang shock ka? Hindi ko ba madalas yun ginagawa?" Ang halik ang tinutukoy niya at sinagot ko ang tanong niya na, oo. He’s not doing it to me I mean Liro wouldn’t kiss my forehead and call me sweetheart or love like what he did right now.
“Of course you do. You’re my husband after all so it’s pretty normal.” Pagsisinungaling ko. Gusto kong malaman niya na normal lang ang relasyon namin ni Liro na parang mag-asawa.
“Okay love. Aakyat lang ako para kunin ang phone ko."
"Sige. Bilisan mo lang kasi kakain tayo.” Sabi ko nang hindi tumitingin sa kanya. Hindi ko kayang tiisin ang titig niya. His eyes speaks authority.
Pagkatapos ng ilang minuto, medyo nawala ang kaba ko. I thought he's gone and off to the master's bedroom but when I turn around I jump because of surprise.
Nagulat ako na nasa tabi ko lang siya. Hindi siya umalis at nakatitig lang siya sa akin ng mataman.
Hindi ko alam kung paano niya ako napapatingin sa kaniya. Parang magnet na dumikit ang paningin ko sa kaniya. Paano niya ako nagagawang utusan akong tignan siya kahit hindi siya nagsasalita?
"Bakit?" Aaminin kong tumitibok ang puso ko. Napakaingay nito, mas malakas kaysa dati. Nakatitig lang ako sa mga mata niya saglit. Kinakabahan ako at gusto ko nalang na umalis at magtago.
Nakatingin siya sa akin. Humakbang siya palapit. Hindi ako gumalaw. Nang nasa harapan ko na siya, tumingala siya. Seeing how he captivated me with no sweat is another thing.
Huminga ako ng malalim. Alam kong nilalanghap niya ang hangin na inilalabas ko. Pero habang ginagawa ko iyon, mas nakikita ko ang pagnanasa sa mga mata niya. It’s visible; hindi mahirap para sa akin na mapansin iyon.
"Ang ganda ng asawa ko." Ang mga salitang binitawan niya. Hinawakan niya ang pisngi ko habang lumalapit ang labi niya sa labi ko.
Feeling the touch of his lips on my cheek made me close my eyes. It’s warm. It’s relaxing and at the same time, it’s full of care.
"The man who will neglect you is a fool" which man is he referring to? Is it my husband?
"What are you saying?" I asked with a laugh as I tried to avoid his gaze.
"Look at me love," nawala ang ngiti sa labi ko. Simpleng salita lang pero heto ako sumusunod sa mga sinasabi niya. Hindi ko alam kung bakit pero sasabog ang puso ko dahil sa kaba.
Para akong natutunaw sa mga titig niya sa akin. Masyadong malalim, masyadong seryoso.
"You're really beautiful" I bit my lip because I'm not used to being told beautiful. My sister always praises by many people. She’s the beautiful and I'm not. She’s loved by many and I was being ignored.
"Stop it" I shrugged. Stay away from him a little. I knew he was lying. I'm not pretty..
"Hindi ako maganda. Wag mo nang sabihin sa akin yan"
"Talaga? Bakit hindi iyon ang nakikita ko?" Agad niyang inangat ang mukha ko. Tinitigan ko ulit siya sa mata.
Hindi siya nagsinungaling. Seryoso siya. Puro paghanga ang nakikita ko sa mga mata niya. Paano niya nagagawa ang lahat ng ito?
Paano niya nasasabing maganda ako nang hindi nagsisinungaling?
Paano niya naiparamdam sa akin ang pagiging perpekto?
Paano niya nagawang basagin ang pader na ginawa ko para sa sarili ko?
"Look at me. Nakikita mo ba ang pagsisinungaling sa mga mata ko?" Kinagat ko ang labi ko dahil hindi. Hindi ko nakita sa mga mata niya.
Lahat ng sinasabi niya sa akin ay hindi biro. At naiyak ako sa pagkakataong ito. Sino siya? Bakit ba ako nagkakaganito sa kaniya? Isa lang naman siyang hamak na impostor.
"Pakiramdam ko hindi ka komportable sa akin. Asawa mo ako. Bakit ang layo-layo mo?"
Dahil alam kong hindi ka si Liro. Alam kong impostor ka kaya hindi ko alam kung bakit ako naapektuhan sa tuwing nagsasalita ka.
"Hindi ba ako naging mabuting asawa sa iyo?" Kinagat ko ang ibabang labi ko dahil hindi niya ginawa. Hindi naging mabuting asawa sa akin si Liro.
Pero hindi ko siya asawa dahil hindi siya si Liro.
"Hindi" mahinang sagot ko habang nakatingin sa ibaba.
Inangat niya ulit ang mukha ko. Puno ng pagsisisi ang mukha niya habang nakatingin sa’kin.
"I'm sorry love," bigla niya akong niyakap. Nugalat ako. Parang hinihila niya ako sa pamamagitan ng yakap niya. As if like he's saying that it's okay, I'm here. Hindi kita sasaktan at poprotektahan kita and with that I let myself to be weak in front of the man that is stranger to me.
After that moment, naging awkward na. One thing for sure, hindi sweet sa akin si Liro but this man is the sweetest man that I ever met. Gusto ko talagang malaman ang pangalan niya. Kasalukuyan kaming nasa pool dahil tinutulungan niya akong maglinis.
"Love, tara lumangoy tayo," let me rephrase my word, it became awkward just on my part. Siya? Wag na lang.
“No, I’m not in the mood to swim right now” I said. He takes off his shirt as I watch him closely. His physique is more defined than Liro. What a body.
“C’mon love. Join me here” I turned my gaze away. His body is a great temptation.
“It’s okay, I’m not in the-“ I didn’t finish my sentence when the man exactly look like my husband is coming forward to me wearing only the one piece of cotton. I can clearly see the bulk under his thigh. I gulp because it’s big.
I wonder how big his friend is.
“Eyes up love, don’t look at my friend. You’re making me horny” my check turns red and I hurriedly run inside our house without looking back at him.
Bago sa’kin ang tratuhin akong parang reyna. Hindi ako sanay sa totoo lang. Katulad ng nangyari ngayon, Liro I mean yung lalaking kamukha ng asawa ang siyang nagpapakain sa’kin na para bang disabled ako."Love, try this," napatingin ako sa pagkain na nasa kutsara. It's mushed potato na niluto niya para sa’kin. It's weird on my part kasi everytime I look at him, ang asawa ko ang nakikita ko at alam naman nating lahat na hindi sweet si Liro.“Say ahh..” Ganito ba talaga siya? Ini-spoil niya ako. Ano ba talaga ang intensyon niya sa pagpapanggap bilang Liro?“Hindi mo kailangang gawin ‘to. Kaya kong kumain mag-isa." Sabi ko at kinuha ang kutsarang hawak niya at tinulungan ang sarili kong kumain.Napawi ang ngiti niya at naging seryoso. Tahimik siyang kumakain habang ako ay nasa tabi niya. Sa tingin ko ay hindi niya nagustuhan ang ginawa ko kanina. H
“They live happily ever after,” huling mga salitang sinabi niya bago isara ang libro. Tumingin siya sa akin at hinawakan ang buhok ko na para bang isa akong mamahaling bagay na iniingatan niya. Eto na naman siya, ang sweet na naman niya.“Ah- goodnight,” medyo kinabahan ako at gusto ko na lang matulog agad pero napasigaw ako nang hatakin niya ako palapit sa kaniya ng walang pasabi."What are you doing?" tanong niya. Malamig ang mga mata habang walang emosyon ang mukha.“I’m g-going to sleep... l-love,” nauutal kong sabi.“Oo pero bakit mo ako iniiwasan? Akala mo ba hindi ko napapansin yun?” Napabuntong hininga ako. Hinawakan niya ako ng mahigpit. Malamang mag-iiwan ito ng pasa bukas.“Masakit,” pagkasabi ko ng mga katagang iyon ay nanlaki ang mata niya. Sa wakas binitawan na niya ang kamay ko. Takot na takot ako sa kaniya ngayon sa totoo lang.“I’m sorry love
Buong araw akong nakakulong sa kwarto. Literal na ikinukulong niya ako dito. Nakiusap ako sa kaniya na palabasin ako kanina nang ihatid niya ang pananghalian ko dito pero hindi siya nakinig.I just spent my time reading some books para hindi ako mainip. Galit ako sa kaniya pero hindi naman totally because he’s taking care of me and it’s too ironic. He’s a psycho for sure.Hindi ko alam kung ano ang eksaktong oras. Gabi na siguro ngayon. Kakaligo ko lang at ngayon ay nagsusuklay na. Biglang bumukas ang pintuan at pumasok siya.May dala siyang gitara at nakangiti siya sa’kin. A genuine one. Sa tuwing titingnan ko siya, hindi ko nararamdaman na masama siyang tao. Aside from the fact that he's pretending as Liro, wala naman siyang ginagawang masama sa akin. Sa totoo lang, ini-spoil pa nga niya ako.Am I wrong to judge him?"Anong gusto mo?" I asked trying to emphasize na hindi ako natatakot sa kaniya."Anong gusto mo?" I
Talagang pinagdadamot niya ko kay Kevin. Pinulupot niya ang kamay niya sa bewang ko at hinila ako palapit sa kaniya. Tumingala ako sa kaniya habang masama siyang nakatitig sa kaibigan ko."Cas," napatingin ako kay Kevin. Nakikita kong maraming tanong ang bumabagabag sa kaniya. Nakikita ko ito sa mga mata niya. Sinubukan kong lapitan siya pero pinigilan ako ni Hiro."Ano ang pakay mo sa asawa ko?" he’s emphasizing the last word na asawa niya. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na mag-hi kay Kevin o ano. Ang mga hawak niya sa balat ko ang nagsasabi sa akin na huwag kumilos at huwag siyang galitin.“Pwede ko bang… Maaari ko bang makausap si Cassandra, ng kami lang?” Tanong ni Kevin at gusto ko rin siyang kausapin mag-isa pero hinawakan ako ng mahigpit ni Hiro kaya hindi man lang ako makagalaw.“You can talk to her with me,” I bit my lip when I see the hand of my friend form into a fist.“L-Love,&rdq
Napansin niya siguro ang pagbabago ng reaksyon ng mukha ko. Ngumiti lang siya dahil alam niyang nag-aalangan ako. Hindi ako makasagot sa kaniya ng oo at hindi."Don't worry love. Marami pa namang oras para kumbinsihin ka. Come, let’s go inside." Aniya, tumango ako at sumunod sa kaniya. Pagpasok namin sa bahay, maraming maids ang nakahilera sa loob.Bahagyang yumuko ang mga ulo nila bilang bigay galang kay Hiro."Welcome home master," narinig kong sabay nilang sabi kaya nabigla ako at hindi makapaniwalang tumingin kay Hiro. I have this feeling na mayaman siya but I didn’t expect that he is that super rich. This house already speaks who rich he is at idagdag mo pa kung paano siya pakitunguhan ng mga tao dito sa bahay niya."They address you as their master. Ganiyan ka ba kayaman?" Ignorante kong tanong sa kaniya. Natawa siya sa sinabi ko at hinalikan ako sa noo. Yung totoo? Kahit yung mga basahan nila dito ay pang mayaman ang datingan e.
Umuwi kami ni Hiro noong gabing iyon. Nakahawak siya sa bewang ko. Pakiramdam ko wala na akong lakas para maglakad. Naubusan ako ng lakas sa ginawa namin kanina."Ang lagkit ko na," reklamo ko. He chuckled and he just kissed the side of my head habang papasok kami sa loob ng bahay namin.Pagpasok namin sa bahay ay agad kaming pumasok sa kwarto. Nag-dinner na kami sa bahay niya kanina bago kami nagpasyang umuwi."Gusto ko na matulog pero ang lagkit ko talaga," lumabi ako dahil bago kami bumaba ng sasakyan niya ay nagsimula na naman siya sa kamanyakan niya.Nong pumasok ako sa loob ng kotse niya, nagsimula na naman siya sa mga kalokohan niya. Kaya ramdam na ramdam ko na basa ang underwear ko sa ibaba. Damn him."Sit here, I’ll clean you." Umalis si Hiro at pumasok sa banyo. Paglabas niya ay may hawak siyang kapirasong tuwalya sa isang palanggana na puno ng tubig
Kasalukuyan akong nasa sofa. Nakaupo ako habang nakatingin sa magazine. Nasa harapan ko si Liro na nagkukunwaring may ginagawa pero actually ilang beses ko siyang nahuli na panay ang sulyap sa ‘kin. Muli ko siyang nilingon at nahuli ko na naman siyang nakatingin sa ‘kin. Mukhang hindi siya natatakot na mahuli ko siyang na ginagawa ang panakaw nakaw na tingin na ‘yun. Kumunot ang noo ko sa kinikilos niya. I tried not to mind him pero nadidistract ako sa ginagawa niya. Diyos ko! Sinasadya niyang gawin ‘yon. "Liro!" Reklamo ko. Kung noon sasagutin niya ako ng 'ano' na pagalit gaya ng ginawa niya, ngayon naman, it’s different. "Yes misis?" he answered me. I almost fainted at what he said. I think all my body hair grew, even the pubic hairs. Where’s the ‘what?’ now? Kung wala siyang lagnat ay baka na engkanto siya ng kakaibang nilalang o mangkukulam. Tumayo ako. Balak ko siy
Sa buhay, hindi mo talaga alam kung kailan at saan dadating ang taong para sa ’yo. Sometimes the person you thought was for you was actually not because the truth is, tutulungan ka lang pala na ipamulat na hindi lahat ng gusto mo ay para sa ‘yo. It hurts on your part because sometimes it's hard to accept that, the person you thought for you was destined to be a lesson that helps you grow. Ang mas masakit pa, ang akala mong itinadhan sa ‘yo ay nakatadhana pala sa iba.Hindi na magtatagal ang mga kaibigan ni Liro sa bahay at kailangan na nilang umalis kaagad bago sumapit ang gabi.Kasalukuyang nasa labas si Liro kasama ang mga bisita kaya pumunta na lang ako sa kusina at nagpaplanong magluto ng hapunan namin para ngayong gabi. Habang nagluluto, kinain ko yung strawberry na nasa ref. Ito yung mga tira ko na hiningi ko kay Hiro.Pumasok si Liro at dumiretso sa kusina. Napatingin ako sa kaniya. A