Prologue

“Mark… Mark… Please wag mo akong iwan.... please para mo ng awa?”

Pagmamakaawa ni Irene.

 

“Let me go Irene, hinding hindi kita mapapatawad sa pagtataksil na ito. Hindi kita kayang tingnan man lang, nasusuklam ako sayo” Nang gagalaiting sabi ni Mark habang pilit na kumakawala sa pagkakahatak ni Irene sa damit niya.

 

“Please Mark sandali.... lang...Please sanadali lang. Magpapalwanag ako, Mark maniwala ka hindi ko alam kung ano ang nangyari. Ang nakita mo Hindi ko alam kung paano nakapasok kang lalaking iyon Mark"

 

“Hindi mo alam? D*mn it! Irene stop lying!”

"Bullsh*t ! ano bang tingin mo sa akin t*nga ? g*go?, may pass word ang condong ito Irene no one can enter my apartment without a key maliban na lang kung binuksan mo Irene”

 

"So tell me tell me ano pang kasinungalingan ang ipalulusot mo Irene hah? Pwede ba gusto ko pagbalik ko hindi ko na makita ang pagmumukha mo. I want you out of my house and my life"sigaw ni Mark

 

"But I really don’t know Mark kung paano siya nakapasok hindi ko siya kilala at wala kaming kahit anong ugnayan"

 

“That's it! Yun pa ang pinakamasaklap wala kayong ugnayan.Pero ang bagay na iningatan ko na kelan man ay hindi ko pinuwersang hingiin sa iyo dahil sa respeto, p*tcha naman! t*ngna naman Irene tapos makikita ko kayo sa ganuong ayos”

 

“Ginagamit mo ba ang sobrang pagmamahal ko sayo para gaguhin ako ha” lalong nanginig sa galit si Mark. Pinipigilan mapagbuhatan ng kamay ang babaeng sinasamba ng buong pagkatao niya.

“No! Mark please hindi ko alam kung bakit ako nasa tabi niya ang alam ko sa sala kita hinihintay Mark.. please please don’t leave me, Please listen to me” Habol ni Irene ng magpilit lumabas ng silid si Mark.