Noong pinasok ko 'to, ang tanging gusto ko lang ay maoperahan ang kapatid ko. Wala sa isip ko ang manira ng relasyon. Oo nga at sinabi ni Sir na walang sila ni Ma'am Nheya, pero hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko nang makita ko ang hinanakit at sakit sa mata ni Ma'am Nheya. Gaya nang nakita ko sa mga mata ni Yunard, ganoon rin ang nakita ko sa mata ni Ma'am Nheya. Nasasaktan sila at alam kong dahil iyon sa akin. "Hindi iyon ang tinatanong ko, Gillian," napapikit ako nang marinig siyang tinawag ang pangalan ko. Ngayon lang niya ako tinawag ng ganoon at hindi ko maitago ang kaba ko. Tumayo siya at lumapit sa akin. Simula noong bumalik siya pagkatapos kausapin si Ma'am Nheya ay wala na akong lakas para magtanong tungkol roon. Na gi-guilty ako lalo na sa sinabi ni Ma'am Nheya. "Sir, may sasabihin sana ako," inunahan ko na siya sa sasabihin. Kanina ko pa pinag-iisipan na sabihin ang totoo. Dahil sa sinabi ni Ma'am Nheya bigla akong kinabahan. Paano kapag nalaman ni Sir na pinada

Naalimpungatan ako nang maramdamang parang lumututang ako at parang may bumubuhat sa akin. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko. Napait akong napangiti nang nakita ang mukha ni Sir. "Zachary," wala sa sarili kong sambit. Kunot noo siyang sumulyap sa akin. Itinaas ko ang kamay ko para hawakan ang mukha niya. "Nananaginip ako," natatawa kong sambit. Hinawakan ko ang ilong niya at ibinaba sa labi. "Panaginip, panaginip, panaginip," tuloy tuloy na sambit ko at pilit na minumulat ang mata. "I don't know where's your address, so dito ka muna sa condo ko," nagising ang diwa ko at nanlaki ang mata ko nang magsalita siya kasabay nang paglapag sa akin sa kama. Dahil sa gulat na mapagtantong siya nga talaga iyon at hindi ako nananaginip, pansamantalang nawala ang sakit ng ulo ko dulot ng pag-inom ng alak. "S-Sir?" gulat na tanong ko. Inis niya lang akong tinignan at tumalikod. Mabilis akong bumangon, pero napaupo ulit nang makaramdam ng hilo. "Sige, inom pa! Why are you with Dexie! She's a

"Akala ko ba kaibigan mo lang siya?" kumunot ang noo ko nang marinig iyon sa kanya.   Pagkauwi na pagkauwi ko ay tumunog ang phone na ginagamit ko para sa trabaho. Nagdalawang isip pa nga ako kung sasagutin ko iyon nang makita ko ang pangalan ni Sir, ngunit wala akong nagawa kundi sagutin 'yon kasi baka tungkol sa trabaho 'yon.    "Si--" ngunit hindi pa ako nakakapagsalita ay naputol na ang tawag.    Muli, dahil sa tawag na iyon ay parang nawala nanaman ako sa sarili. Ilang ulit kung binabalik balikan ang phone na iyon, nagbabakasakali na tumawag ulit siya, kaya lang nabigo ako, natapos na ang gabi ay wala akong nakuhang tawag galing sa kanya.   ***  "Hindi mo pa rin ako kakausapin? Why are you so cold, Secretary Gillian?" Napatigil ako sa pagtali

Napasulyap ako kay Sir nang hiramin niya ang gitara ng isang empleyado. Tulad ng iba ay nakainom na rin kami, ngunit hindi naman ganoon karami para mahilo ulit ako. Napatitig ako sa kanya at hindi ko maiwasang mamangha dahil palagi ko siyang nakikita na ballpen, laptop lang ang hawak niya, pero ngayon ay isang gintara na. Hindi ko alam na bagay pala niya ang humawak ng isang gitara. Napakurap kurap ako nang mapasulyap siya sa akin at makita ang titig ko sa kanya. Agad akong nag-iwas ng tingin, pero naibalik din agad sa kanya nang marinig ang mahinang pagtawa niya. "Marunong ka?" wala sa sariling tanong ko na lang para matakpan ang hiyang nararamdaman. "I'm not sure if I still know, but because I want to sing a song for you, then..." mahinang sambit niya, pero tumigil din naman at hindi niya tinuloy ang sasabihin. He just bit his lips at malinaw sa akin ang ginawa niyang pagpasada ng tingin sa labi ko. Halos mamula tuloy ang buong mukha ko. Napatikhim ako nang mapansin ang ilang mata

"Ayos ka lang ba, Anak? Namumutla ka." Si Papa na nakaupo sa sofa."Ayos lang, Pa," sambit ko at dumeretso sa kusina upang uminom.Alam ni Papa na natanggal na ako sa trabaho, pero hindi niya alam ang pinagbubuntis ko. Oo, sigurado na akong buntis ako dahil sa araw na rin na iyon ay sinamahan ako ni Dexie sa hospital. Gusto niya raw na mas masigurado ang pagbubuntis ko.Ilang ulit na rin akong pumunta para kausapin si Sir, ngunit palagi akong bigo. Ilang ulit akong naghintay sa labas para hintayin ang pagbaba niya para makausap siya. Ngayon kahit na masama ang pakiramdam ko, gusto ko pa rin pumunta para subukang kausapin siya ulit."Ate, aalis ka?" Napasulyap ako kay Nika na pumasok sa kusina."Oo, eh. May kailangan lang akong gawin. Bantayan mo muna si Zaji," nanghihinang sambit ko. Napapikit ako at muli na lang uminom ng tubig.Nakasimangot na lumapit sa akin Nika at niyakap ako. "Ate, magpahinga ka muna. Huwag ka munang lumabas ngayon. Namumutla ka, oh," sambit pa niya kaya napabunt