Chapter 51Inaayos ni Katie ang mga bulaklak sa puntod ng kaniyang mga magulang habang nakangiti. Maganda ang panahon dahil nakangiti rin si haring araw nang mga oras na iyon. Napaliligiran ng magagandang bulaklak at mga kandila ang loob ng museleyo na iyon— na sadyang ipinagawa niya para secured ang mga ito at puwedeng pagtambayan kahit na maghapon.“Papa, Mama! Kumusta na po kayo? Sorry, ngayon lang ako nakadalaw ulit. And good news, he’s gone but the leader is still roaming around,” aniya na ang tinutukoy ay si Big Man. Biglang nawala ang saya sa mga mata niya. “Pero mabilis na rin mahahanap iyon dahil lumiliit na ang mundo niya. Sundalo na nga pala ako dahil sa kagustuhan kung makakuha ng hustisya para sa inyo— na nangyari naman.”Umupo siya at hinawakan ang larawan ng mga ito.“Kapag tapos na tapos na talaga ang lahat, aalis na po ako sa pagiging sundalo at itutuloy ang propesyon ko. Alam kung ito ang pangarap natin noon pa man.” Kusang tumulo ang mga luha niya habang kausap ang

Chapter 53Ilang araw ring inaasikaso ni Zach ang kaso ni Brandon. Kahit tinamaan ito ng bala, mas minabuti nitong ito mismo ang mag-handle niyon. Mas mapapatag raw ang kalooban nito. Dinala si Brandon sa isang high end facility ng militar. Doon muna ito bago ilipat sa pinakamahigpit na pasilidad ng bilibid, habang hindi pa ito nahahatulan. Kahit papaano, nakahinga na nang maluwag si Katie. Sigurado naman na hindi na ito makalalabas pa ng kulungan. Militar ang binangga nito; specifically, isang heneral. He threatened the national security with those bombings in the past and bomb threats at the airport, kaya nasisiguro niyang life sentence ang ipapataw na hatol dito o mas higit pa. Kasalukuyan siyang nag-iimpake ng mga damit niya, dahil ayaw pumayag ni Zach na babalik pa siya sa condo na iyon na pinagpatuluyan sa kaniya nito. Sandali siyang tumigil at iniikot ang mga mata sa paligid. Ma-m-miss niya ang lugar na ito.Umupo siya sa kama, saka pabagsak na humiga at dahan-dahang itina

Kinabukasan ihinatid siya ng binata sa mall kung saan sila magkikita ni Leigh. Hindi pumayag na hindi siya ihahatid nito.Pinagbuksan siya ng pinto ng sasakyan. “Just call me if you’re done. I’ll pick you again, hmmm?” “Yes, General!” Si Katie na ang kusang yumakap dito pero ikinabigla niya nang humalik ito sa labi niya.“See you later, sweetie.”Tumango lang siya. Bumitaw naman ito at tinungo na ang sasakyan. Habang hinihintay si Liegh, tumambay muna siya sa gilid ng mall at inikot ang mga mata sa paligid. Abala ang mga mall goers sa pag paroo’t parito, habang ang iba ay katulad niya na nakaupo sa bench at nagmumuni lang.Napatingin siya sa pedestrian lane malapit sa pwesto niya. Na-focus attention niya sa isang sasakyan na patawid. Bigla namang tumawid patakbo ang isang batang. Mabilis ang kaniyang naging reflexes, bigla siyang tumakbo palapit sa bata at niyakap ito paatras. Napaupo sila sa gilid ng kalsada. Huminto naman ang sasakyan at lumabas ang nagmamaneho.“F*ck that car!”

Chapter 57Nauna ng umakyat sa kwarto ng binata si Katie kasabay si Zaira, dahil may flight pa ito kinabukasan para humabol sa isang fashion show. Inihatid muna siya nito sa kwarto ni Zach. “Good night, ate. Please take care of my kuya. I know he loves you so much. Ngayon lang nangyari iyon at pakiramdam ko, guguho ang mundo niya kapag nawala ka pa,” wika nito sabay beso sa kaniya. “I do,” tugon niya.Niyakap siya nito saka tuluyan siyang iniwan. Tinungo nito ang dulong bahagi sa mga nakahilerang kwarto.Humakbang siya papasok ng kawarto ni Zach at kinapa ang ilaw sa may bandang gilid. Tumambad sa kaniya ang malawak nitong silid. Iniikot niya ang mga mata sa paligid, black and white ang tema niyon. Nasasamyo pa niya ang bango ng kwarto nito na tila pumasok siya sa isang mamahaling hotel.Sinadya ba ng lalaki iyon at pati mga pampalit nilang damit ay nakahanda na sa ibabaw ng kama? Isang couple pajama iyon na cotton. Dahan-dahan siyang pumasok sa loob at inikot ang paligid. Napaka-f

Masaya silang umuwi ni Zach nang araw na iyon. Nalimutan na niya ang tungkol sa kahon na natanggap kanina sa kampo.Dumaan sila sa isang mall para humanap ng damit sa susuotin sa kasal ni Leigh, dahil sa isang araw na iyon. Nakailang ikot din sila bago nakahanap ng akmang damit, saka sila pumasok sa isang restaurant para kumain muna. Habang nag-o-order si Zach nagpaalam siya na magbabanyo muna.Pagdating sa loob, medyo nakaramdam siya ng pagkahilo. Napahawak siya sa hamba ng pinto at pumikit bahagya nang bigla namang humilab ang sikmura niya saka siya naduwal.“Hey! Are you okay?” tanong ng babaeng kasunod niya. Hinagod niya ang kaniyang likod.Medyo nahimasmasan naman siya.Tumango siya rito at ngumiti. “Thank you. I’m okay now,” aniya. Pero ang totoo, naduduwal pa siya. Humarap siya sa salamin at naghugas ng kamay. Pinagmasdan niya ring mabuti ang sarili. Medyo namumutla siya. “Are you sure? I will call your companion to get here,” anang babaeng hindi pa rin pala umaalis sa kaniya