NGAYON ang unang araw ni Charity sa hospital at hindi siya makaramdam ng saya gaya ng dati sa tuwing nagttrabaho siya. Siguro dahil na rin sa mga bagay na bumabagabag sa kaniya. Pero somehow, hindi niya maiwasang maging proud sa sarili niya sa tuwing naiisip na naharap niya si Cameron noong gabing iyon. "Doc, heto na po ang record ng pasyenteng ipinasa po sainyo ni Dr. Cruz," anang isang nurse at sabay abot sa kaniya ng record ng isang pasyente. "Thanks, Lizzy," aniya sa babae at inilagay sa mga files na naroon ang nasabing record na isa-isa niyang pag-aaralan mamaya. Limang operasyon sa buwan na iyon ang agad na hahawakan ni Charity. Kailangan niyang hamigin ang sarili dahil ayaw niyang sumasalang sa operating room ng magulo o stress ang utak. Maya-maya pa ay pumasok sa private room na nagsisilbing opisina ng mga ibang doctor ang isang babae. Si Dra. Atson. Sa bawat private room ay apat silang doctor na ookupa nun at isa na nga ito sa mga kasama n

GABI na ngunit hindi pa rin makatulog si Charity. Naalala niya ang naging usapan nila ni Cameron sa mansion... "Sumunod ka sa akin," ani Cameron kay Charity. Hinawakan nito ang kamay ni Calista at pumasok sa mansion. Ayaw man pumasok ni Charity, pero napilitan siyang sumunod dahil naroon ang anak. Nakita pa niya si Ms Salve dahil ipinabantay muna ni Cameron si Calista rito. Mangiyak-ngiyak ang matanda nang makita siya at ganoon din siya, ang saya niyang malaman na okay lang 'to. Mabilisang yakap lamang ang pinagsaluhan nila. "Sige na at sumunod ka na kay Sir Cameron, alam mo naman 'yon, ayaw niya ng pinaghihintay. Ako na ang bahala muna kay Calista," ani Ms Salve. Tumango siya at sinundan sina Cameron sa may backyard sa kung saan sa gazebo nagtungo ito. "Take a sit, Charity." "Hindi na kailangan. Sabihin mo na ang gusto mong sabihin, wala akong balak na patagalin ang usapan natin, Cameron," matigas na sabi niya sa lalaki. Kita n

"WHAT the hell?!" Inis na bulalas ni Cameron nang makita ang mga mahalagang dokumentong hinahanap sa itaas ng mesa, dahil doon doon niya naalalang nilagay pero nakita niya ang mga ito sa drawer at may mantsa pa ng kape. "Charity..." Gigil niyang bigkas sa pangalan ng babae. Kinuha niya ang mga papel at mabilis ang mga paa na bumaba sa lanai kung saan naroon si Charity at si Calista. Naglalaro ang dalawa, habang sinasabayan na rin ng pagmemeryenda. "What's this?" Madilim ang anyong tanong ni Cameron kay Charity. Natigilan ang dalawa sa paglalaro at napatitig ang mga ito sa kanila. "I'm asking you, what's this?" "Papers, isn't it obvious?" pilosopong sagot ni Charity sa lalaki. Lalong tila kumulo ang dugo niya sa sagot nito. Hindi ba nito alam na mahalaga ang mga papel na iyon at binasa nto ng kape. "What I mean is, anong ginawa mo sa mga documents ko?" Tataas sana ang boses niya pero nakatingin sa kaniya si Calista kaya pinigilan niya ang sarili na

NAIILANG si Charity habang nililinisan niya ang sugat ni Cameron, paano ba naman ay kanina pa siya nito matamang pinagmamasdan. "Don't look at me that way, baka gusto mong dikdikin ko ulit ang sugat mo?" Masungit niyang turan sa lalaki na tinaasan lamang siya ng kilay. "Puwede bang sa susunod ang sakyan naman natin ay 'yung alam mong safe kami ni Calista? Muntik na kaming mamatay kanina," reklamo niya sa lalaki. "Yeah. That's my big mistake, ang doon kayo isakay knowing na mas maraming kalaban sa paligid ang gusto akong pabagsakin. But they always failed." "Pasalamat ka na lang na hindi ka napuruhan," aniya habang binabendahan na ang braso nito. "Oh, hayan na. Feel better?" Aniya matapos bendahan ang braso ni Cameron. Tumayo na siya at niligpit ang mga ginamit. Tahimik lang si Cameron habang pinagmamasdan ang bawat galaw niya, bagay na lubos na ikinaiilang ni Charity. "How's Calista?" "She's okay now. Natutulog na nga," ani Charity

"SAAN ka galing?" Pinakatitigan ni Charity si Cameron at sabay pinagkrus niya ang kamay sa kaniyang harapan. "Bakit ka nagtatanong kung saan ako galing?" Nakataas ang kilay na saad ni Charity sa kaharap. "Just answer my question," matigas na turan ni Cameron. Tumawa ng pagak si Charity. "Kasama ko ang fiance ko, bakit?" Ayaw sanang sabihin ni Charity ang bagay na iyon, pero gusto niyang makita ang magiging reaction ni Cameron. "That Stefano guy?" Naglakad si Cameron palapit sa kaniya pero tumigil din nang nasa kalahati na. "Sino pa nga ba? Teka, bakit ka ba nagtatanong? Samantalang ako hindi naman ako nagtatanong kapag umaalis at dumarating ka," ani Charity na sadyang matabil talaga ang dila sa tuwinv lasing. Natahimik si Cameron at nanatiling nakamasid lang sa babaeng nasa harapan niya. "Atsaka pwede bang humingi ng request? Pakisabi sa Shabi na iyon ay huwag siyang parang ahas kung makapalupot, lalo na kapag nasa paligid lang si C