[Letlet]Malakas siyang natawa. Halos sumakit ang tiyan niya dahil sa mga pinagsasabi ni Gian. Silang dalawa nalang ang naiwan dito sa kusina dahil nagbibihis pa si Mang Garry. Dinala na kasi ni Menggay ang mga lumang damit na binigay ng mga taga-isla para may magamit ang mag ama. Si Gian naman ay tapos ng magbihis, ito na nga at nagkukwentuhan sila.Kinuwento kasi ni Gian ang hitsura ni Birang ng makita daw sila nito sa tabi ng pangpang."Ilang beses pang nadapa si Birang habang palayo sa amin ni Dad, habang sumisigaw ng nagsasalita ang bangkay. Tsk, may bangkay ba na nagsasalita?" Napapailing na ani ni Gian, kaya tawa siya ng tawa."Naku, gano'n talaga si Birang kapag inatake ng nerbyos. Hindi nakakapag isip ng tama." Pagdadahilan niya.Ayos naman pala itong si Gian. Mabait naman pala. Saka magaan ito kausap, hindi nakakatakot. Oo, at nailang siya no'ng una, pero hindi na ngayon.Sabay silang nakarinig ng tikhim sa pinto. Paglingon niya ay nakita niya si Lucian. Napangiti siya. "Lu

[Letlet]Pasimple n'yang hinila ang kamay mula sa pagkakahawak ni Gian."Nagluto nga pala ako ng ginataang isda na mayro'ng mga sili at talong." Kinuha niya ang apat na pagkain na binalot sa dahon ng saging at ini-abot sa dalawa ang mga 'yon. Dahil hindi sila pwedeng pumasok sa loob ng kulungan ay pinanood lang niya si Lucian na buksan ang dala niya. Ang nahuli n'yang isda ang niluto niya para dalhin sa dalawa.Nakita niya na lumapit si Lucian kay Gian, pinagtabi pa nito ang dalawang balot ng ulam na para bang nagmamalaki.Umasim ang mukha ni Gian ng mapansin na napakalaki ng isda na para kay Lucian at sa kanya ay hindi.Ngumisi si Lucian. "Parang pagmamahal 'to ni Letlet. Iyong para sa akin, malaki... at 'yong sa'yo ay maliit." Ani pa ni Lucian saka humalakhak."Tsk, malaki 'yan dahil pinsan ka niya. Balang araw ay sa akin na ang magiging ganyan kalaki." Ani naman ni Gian.Pareho sila ni Birang na nagpalipat-lipat ng tingin sa dalawa."Anong ginagawa niyo?" Takang tanong ni Birang.H

[Letlet]Hindi mawala ang ngiti sa labi niya habang naglalaba rito sa dulo ng Hot Spring. Masaya siyang malaman na hindi naman pala galit si Lucian."Ang saya mo yata ngayon, Letlet." Ibinagsak ni Birang ang batya na may lamang labahan. "Parang noong nakaraan lang ay halos hindi maipinta ang mukha mo."Nakangiting pinalo niya ng palo-palo ang malaking damit ni Lucian. "May maganda lang kasing nangyari." Aniya, na pinamulahan ng mukha ng maalala ang naganap sa kanila ni Lucian."A-Aray ko naman, Letlet!" Nagpatalon-talon si Birang habang hawak ang paa. "B-Bwisit ka! Kailan pa naging damit ang paa ko!" "Naku, pasensya na!" MASAMANG nakatingin sa kanya ngayon si Birang habang hawak ang paa na napalo-palo niya."Pasensya ka na, huwag kang mag-alala, nilabhan ko na ang mga labada mo." Dahil kasalanan naman niya ang nangyari rito ay nilabhan niya ang mga labahan nito.Umingos lang si Birang.Nakaramdam siya ng konsensya. Namamaga kasi ang paa nito dahil sa nagawa niya."Magandang umaga, Lu

[Letlet]"Ito, Letlet, tikman mo." Nilagyan ni Gian ng isang malaking alimango ang plato niya."Salamat, Gian." Nakangiting sambit niya."Mas masarap 'to, Letlet." Naglagay naman si Lucian ng malaking pusit sa plato niya."Salamat, Kuya Lucian." Aniya rin rito ng nakangiti.Nang susubo na siya ng kanin ay naglagay na naman si Gian ng malaking sugpo sa plato niya, at hindi naman nagpatalo si Lucian, naglagay din ito ng mas malaking sugpo sa kanyang plato.Bakit parang nagpapaligsahan ang mga 'to? O akala lang niya 'yon?Binuhusan niya ng sabaw ng ginataang lamang dagat ang kanin niya, at saka sumubo ng kanin-tumingin siya sa hipon na hawak ni Lucian na nasa harapan niya."Binalatan ko na para sa'yo, Letlet." Ngumanga siya at isinubo ang hipon."S-Salamat, Kuya Lucian." Nasabi nalang niya. Ano ba ang ginagawa nito? Paano kung makahalata si Gian? "Ito rin, Letlet, binalatan ko na para sa'yo." Tumingin siya sa kamay ni Gian na may hawak ding hipon at gustong isubo sa kanya.Nang tumingin

[Letlet]Nagmamadali ang bawat hakbang niya habang tinatahak ang daan papunta sa kweba. Dahi huminto na si Birang sa pag-iimbestiga kung sino ang babae ni Lucian ay may panahon na ulit silang magkita ng pinsan niya.At dito nga sila nagkikita sa kweba.Tatlong linggo na silang nagkikita ni Lucian rito sa kweba tuwing gabi. Katulad ng nakaraan ay nagpapakalunod sila sa kandungan ng isa't isa.Pagpasok niya sa kweba ay nilabas niya sa bulsa ang kwintas na gawa sa perlas. Ginawa niya talaga 'to para kay Lucian. Palagi nalang kasi ito ang nagbibigay sa kanilang dalawa.Inabot na siya ng dalawang oras sa paghihintay pero hindi pa rin dumating si Lucian.Nakapagtataka.Kapag kasi magkikita sila ay agad na sumusunod 'to. Kinuha niya ang gasera at tinahak ang daan palabas ng kweba. Pagpatay niya ng gasera ay siya namang takip ng kung sino sa kanyang bibig.Nanlamig ang katawan niya sa takot!Gustuhin man n'yang sumigaw ay hindi niya magawa, hindi rin niya magawa na kalmutin 'to dahil walang ka