[Letlet]NAKAKAPAGOD. Parang bibigay ang katawan niya sa sobrang pagod at sakit ng ulo. Paano ay kumuha si Lance ng magtuturo sa kanya, o tutor kung tawagin. Bukod sa salitang 'English' ay itinuturo din sa kanya ang tungkol sa lahat ng bagay tungkol dito sa Maynila. Ayon pa kay Lance ay kapag natutunan niya ang tungkol sa mga bagay dito ay marami pang ibang ituturo sa kanya-Hindi pa nagsisimulang ituro sa kanya ang ibang bagay na 'yon pero ngayon palang ay sumasakit na ang ulo niya!'Sweetheart, ginagawa ko 'to hindi para sa akin, kundi para sa'yo. Kailangan mong matuto para sa sarili mo' Litanya ni Lance sa kanya.Mahigit isang buwan na siya rito sa Maynila. May mga bagay na siyang natutunan pero kulang na kulang parin 'yon, alam niya. Simula ng alukin siya ng kasal ni Lance ay pinakilala na rin siya sa lahat ng empleyado nito at maging sa buong mundo- sa pamamagitan ng isang video. Ayaw ni Lance na lumabas siya ng bahay at pagkaguluhan ng mga tinatawag na reporters, dahil baka map

[Lance]KUNG gano'n ay nagkita na ang mga ito? Sabagay mabuti na rin na narito ang Lola ni Letlet dahil kailangan n'yang humingi ng tawad sa ginawa n'yang pagpapanggap."Sa tingin mo ay sapat na ang sinabi mo kay Lizeth para itanggi n'yang hindi ka niya kilala?" Boses iyon ng kanyang Uncle.His fist clenched. Pagkatapos n'yang sabihin sa kanyang abuelo ang ginawa ng Uncle niya ay tila balewala lang iyon dito? Damn! Wait... Lizeth? Bukod kay Letlet ay may sinabihan pa ang Lolo niya na itanggi na kilala ito? But why?"Masunuring bata si Lizeth, Ben. I'm pretty sure susunod siya kay Roro." May katiyakan sa boses na wika ng Lola ni Letlet."Maniwala ka, Ben, hindi masasayang ang ginawa nating plano." "Dapat lang, dad! Hindi niyo lang alam kung ilang gabi akong parang baklang umiiyak dahil sa sobrang takot at konsenya na baka malubha ang sugat na naibigay ko kay Lance." Malakas na tumawa ang Uncle Ben niya. "Pang best actor ang acting ko ng araw na 'yon. Fvck, kahit si Lance paniwalang-pa

[Letlet]PUMIKIT siya at sinamyo ang malamig na simoy ng hangin. "Sigurado na matutuwa sila nanay kapag nakita ako!" Nakadipa pa na sabi ni Birang habang sinasamyo din ang hangin. Narito sila ngayon nakasakay sa pag-aari ni Lance na yatch. Papunta sila ngayon ng Isla dahil napagpasyahan nila na doon unang ikasal bago sa Maynila."Letlet, tatlong araw nalang ay ikakasal ka na. Binabati kita dahil tuluyan ka ng makakapag-asawa ng isang imported!" Humawak siya sa dibdib. Sa sobrang saya niya ay ang lakas ng tibok ng puso niya. Noong nakaraang dalawang linggo lang ay umiiyak siya dahil sa malamig na pagtrato ni Lance sa kanya, subalit wala na ang sama ng loob niya ngayon. Naiintindihan niya ito. Alam naman niya na ngayon lang 'yon dahil galit ito. Tiyak na sa oras na maikasal sila ay babalik na si Lance sa dati."Basta, Letlet, wag mong kalimutan ang usapan natin na sabay tayong mag-aanak ng sampo, ha!" Paalala pa nito sa napag-usapan nila noong mga bata pa sila.Sabay nilang ikinaway a

[Letlet]TUMINGIN siya sa madilim na kalangitan. Napangiwi siya ng maramdaman ang malalaking patak ng ulan sa mukha. "Kainis naman!" Mabilis na tumakbo siya sa waiting shed para sumilong. Hindi pa naman siya nagdala ng payong kanina dahil maganda naman ang panahon. Tapos uulan pala.Pinanood niya ang mga pagdaan ng maraming sasakyan sa kalsada habang naghihintay ng pagtila ng ulan. Nang tumila ang ulan ay agad na sumakay siya ng dyip ng may dumaan. Halos bente minuto din ang inabot bago siya nakauwi sa inuupahan n'yang boarding house. Pagbukas niya ng pinto ng maliit n'yang kwarto ay agad na bumungad sa kanya ang kaibigan na si Birang na nangunguyakoy pa habang nanonood ng korean drama sa cellphone. Pagbukas kasi ng pinto ng kwarto ay bubungad agad ang double deck bed. Maliit lang kasi ang inuupahan niya. Pagpasok ay agad na bubungad ang higaan niya at maliit na mesa. Wala nga siyang upuan kaya sa sahig lang siya kumakain."Nandito ka na naman?" Paglapag ng bag ay kumuha siya ng damit

[Letlet]"HINDI ka pwedeng pumasok, Ma'am." Pigil ng guard sa kanya ng tangkain n'yang pumasok sa gusali na pag-aari ni Lance. "Ha? Bakit hindi pwede, manong guard? Eh, noong nakaraan lang ay galing ako dito?" Nagtatakang tanong niya. Ilang beses na siyang bumalik dito pero hindi naman siya pinagbabawalan pumasok.Kumamot sa ulo ang guard. "Pasensya na, Ma'am, sumusunod lang ako sa utos." Ani nito. Anim na gwardiya ang bantay kaya naman hindi talaga siya makapasok.Itatanong na sana niya kung sino ang nag-utos ng makita ang pagdating ng limang magkakasunod na sasakyan. Mayamaya pa ay may nagsidating ulit na iba pang mga sasakyan na agad n'yang nakilala.Mga reporters!Agad na binalot na nagsuot siya ng itim na face mask at sumbrero para itago ang mukha. Baka kasi makilala siya ng mga ito. Bumaba ang mga kalalakihan sakay ng apat na van. Lahat ay nakasuot ng kulay itim at naglalakihan ang katawan. Hinarangan ng mga ito ang mga reporters na nagpupumilit lumapit sa kulay pulang kotse.