KINABUKASAN.. Maagang nagising si Keirah. Alas-kwatro pa lang ay nasa tabing-dagat na siya. Ninanamnam ang lamig ng hangin at maligamgam na tubig-dagat. Nilibot niya ang paningin sa paligid. Walang katao-tao, mga tulog pa siguro. Hindi rin naman natuloy ang activity nila kagabi dahil mga naka-inom na ang mga kasamahan. ‘Mamaya siguro gagawin’ sa isip niya. Huminga ng malalim si Keirah. Inhale, exhale. Mula ng pumasok si Davidson sa VIP House kagabi, hindi na ito nagpakita sa kanya. Hindi nga siya masyadong nakatulog kakaisip sa binata. Gusto na niya itong puntahan sa kwarto nito para alamin kung okay lang ba ito. Natagpuan niya na lamang ang sarili na naglalakad patungo ng VIP House. Huminga muna ng malalim ang dalaga bago katukin ang pinto ng kwarto ni Davidson. Walang sumasagot. “Gising kaya siya?” Naka-ilang katok na siya pero hindi pa rin siya nito pinag-bubuksan. “Baka tulog pa siya, hays namimiss na kita,” bulong niya sa sarili bago tumalik

Pabagsak na sinara ni Keirah ang pintuan ng silid. Humihingal siyang sumulyap kay Davidson. Nasa mukha nito ang pagtataka kung bakit siya mabilis na nakabalik pero walang dala.“What happened?” nakakunot ang noo nitong tanong sa kanya.“Wala, paulan na kaya hindi na ‘ko tumuloy,” pagsisinungaling niya. Total liar na talaga siya. Inayos niya nag sarili at pinilit maging normal ang awra.“Are you sure you’re okay? Hindi ka pa kumakain. Sabi ko naman sayo mag-order na lang tayo,” bumalik ang tingin nito sa cellphone. Tila may ka-text ito.“Yeah, naisip ko din. Mago-order na ‘ko, wait ka lang,” aniya at hinugot ang cellphone sa bulsa saka umorder ng pagkain sa Jóllibéé app. “We’ll wait for fifteen minutes.’“Okay,” tipid nitong sagot na nakatuon pa rin ang pansin sa ka-textmate. Nailang na si Keirah. Humalukipkip siya at pinagmasdan ang seryosong lalake. “Sinong ka-text mo?” diretso niyang tanong na kahit maski siya ay hindi makapaniwala na lalabas yun sa bibig niya.“Ah, just my friend

Three Days Later, “Ikaw na ang bahala sa lahat ng schedule ni Ms. Gustavo. I need you for the mean time.” Habang kinakausap si Ms. Rodriguez, hindi makapag-focus si Davidson. Panay ang buntong-hininga niya at paminsan-minsan ay sinusulyapan niya ang cellphone kung may text message na dumadating galing kay Keirah. “You sure you’re okay, Sir?” pansin sa kanya ng HR. “Yeah, nag-aalala lang ako kay Ms. Gustavo,” pasimple niyang sagot. Kahit na gusto niya ng ipagsigawan na namimiss niya na ang presensya ng dalaga.Tumikhim ang kausap. “Ahem, iba na yata ang pag-aalala niyo kay Keirah, Sir. Since we got here ay palagi ng malalim ang iniisip niyo.”He rolled his eyes as he looks at Ms. Rodriguez. Kailan pa ito naging mapag-obserba sa buhay niya? “She’s my secretary. Nahihirapan akong mag-adjust, okay.”“Okay. I’m sorry, Sir. Mauna na po ako,” nag-bow muna ito sa kanya bago umalis.Bumuntong-hininga siya ng makalabas ang HR. Tama naman ito dahil wala talaga sa kumpanya ang isip niya.

DALAWANG linggo ang nakalipas. Handa na si Keirah. Handa na siyang harapin ang kanyang ama.Naabutan niya ito sa sala isang gabi. Umiinom ng whiskey ngunit hindi naman lasing. Tahimik lang ito at halatang malalim ang iniisip.Bumuntong-hininga muna ang dalaga bago magsalita. "Ahm, Dad?" tumikhim siya ng pumiyok pa siya dahil sa kaba.In her first try, her dad didn't look at her. "Daddy." Tumingin naman ito sa kanya. Hindi niya mabasa ang mga mata nito pero alam niyang nalulungkot ito."What do you want?" malamig na tanong nito sa kanya. Daig niya pa ang naligo ng yelo sa pakikitungo sa kanya ng sariling ama."Can we talk?" hindi ito sumagot kaya sinamantala niya ang pagkakataon na ito para sabihin sa ama ang pasya niya. "I will do what you want me to do, Dad.""What?" nag-angat ito ng tingin. "Bakit nako-konsensya ka na ba?" "Dad, I'm just doing this for mom! At para na rin sumaya ka, gagawin ko ang gusto mo," mahinang singhal niya sa kanyang ama.Oo. Labag sa kalooban niya ang mag-

The time before the accident..~Wala sa sarili si Davidson. Naghahalo ang kanyang emosyon. Sobrang nasasaktan sa lahat ng mga nangyayari. Maraming tanong sa isipan niya na hindi niya masagot.Bakit?Bakit ngayon lang nagpakita ang kanyang ina?Bakit pa ito nagpakita kung kailangan okay na siyang mag-isa?Bakit sa halip na magalit siya dito ay nagpupumilit pa rin ang kanyang puso na manabik sa yakap ng isang ina? Dahil ba hindi niya naranasan magkaroon ng ina simula noong bata pa siya? Bakit ba kasi siya nito iniwan? Bakit?*Flashback*[Alicia POV: Her One Sided Love]Isa lang akong hamak na katulong sa pamilya ng mga Montevella. Hindi ko namamalayan na nahuhulog na pala ako sa isa sa mga tagapagmana ng pamilyang ito. Yun ay walang iba kundi si Rogelio Montevella. Napaka-kisig niya noong mga panahon na yun. Mabait, may respeto sa babae at sadyang maalalahanin.Ngunit kahit isa akong tagapagsilbi, naging mabait sa akin si Rogelio.Umibig ako sa mga katangian niyang iyon. Binigyan ko