WALANG PAGSIDLAN ang tuwa ni Cielo. Hanggang ngayon ay hindi pa rin aya makapaniwala na ang mga panaginip nya ay unti-unti ng nagkakatotoo.
At kung panaginip lang ang lahat ng ito, ayos lang sya kanya kung hindi na sya magising pa.
Kahit kailan ay hindi nya naisip na mangyayari ito dahil sa ugali na ipinakita noon sa kanya ni Ross.
"Habulin mo'ko!" Sigaw nya sa hihingal-hingal na si Ross sa huli nya. Halos isang oras na kasi silang nagb-bike.
"Be careful! The road is slippery!" Sigaw rin nito pabalik.
"I know what I am doing. Palibhasa, hindi mo ako kayang habulin!" She fired back while laughing.
"Wag mo akong hamunin!"
"Hinahamon kita!" Mayabang na aniya bago pumedal ng mabilis. Tatawa-tawa nyang tiningnan ang lalaki mula sa side mirror ng bike.
Malayo pa rin ang agwat nilang
NAESTATWA si Cielo sa kanyang kinatatayuan matapos marinig ang inusal ng lalaki. Masarap paniwalaan kaya lang ay baka nananaginip lang ito.Maya-maya pa ay kusa na rin itong bumitaw sa pagkakapit sa kanya at muling nakatulog. Ngunit nanatili pa rin sya sa kanyang kinatatayuan habang gulat pa rin.Nang maka-recover na ay umayos sya ng tayo at ipinagpatuloy ang pagpupunas sa mga braso at sa katawan ng lalaki.Panandalian nyang kinalimutan ang narinig na sinabi ng lalaki. Para sa kanya, wala ng mas mahalaga sa ngayon kundi ang gumaling ito.Matapos itong punasan ay lumabas na sya ng kanilang kwarto bitbit ang plangganang may lamang tubig.Nagtungo sya sa lababo at ibinuhos roon ang ginamit na tubig. Nilabhan nya rin ang bimpo at sandaling isinampay sa banyo.Pagkalabas nya ay nanghihina syang napaupo sa bangko na
KUMAWALA ang isang patak ng luha mula sa mga mata ni Cielo makaraan ang ilang segundo.Hindi sya makapaniwalang ang lalaking inaabot nya lang noon ay nagtatapat ng pag-ibig para sa kanya ngayon dito sa kanyang harapan. Everything felt unreal."Shush. Why are you crying?" Saway nito sa kanya. Nagsunod-sunod ang kanina lang ay isang butil ng luha mula sa kanyang mga mata."Tears of joy." She said and hugged him. Naramdaman nya ang marahan nitong mga haplos sa kanyang buhok."Your that happy?" Tanong nito."Of course. Hindi ko akalaing darating ako sa puntong ito. Na nandito ka sa harap ko at nagtatapat ng pag-ibig mo." She emotionally answered."Expect the unexpected, Cielo." He kissed her forehead."Hindi ba ako nananaginip lang? Sampalin mo nga ako." She j
MALAKAS na hinampas ni Ross ang manibela ng kanyang kotse nang bigla nyang maalala ang nakitang sakit sa mga mata ni Cielo kanina.Nasasaktan sya sa sarili nyang ginagawa pero wala syang pagpipilian. Habang maaga pa, kailangan nyang kalimutan si Cielo.Mas binilisan nya ang pagmamaneho upang makarating na sa kanyang kompanya. Pagkarating nya sa floor na kinaroroonan ng kanyang office ay sinalubong na agad sya ng kanyang sekretarya."Uh, Sir. May naghahanap po kasi sa inyo." Bungad nito sa kanya. Agad namang nangunot ang kanyang noo. Napaka-aga pa pero mayroon na agad naghahanap sa kanya? It must be an emergency."Who is it?" Sinulyapan nya ang kanyang office."Babae po, eh. Hindi ko po sya kilala." Sagot nito."Babae?" Ulit nya at tumango naman ito. Nagmamadali nyang tinungo ang kanyang office. Pagbukas pa lang nya ay nakum
PALABAS NA si Ross ng kanyang opisina nang biglang mag-ring ang kanyang cellphone. Dinukot nya ito mula sa kanyang bulsa. Nangunot ang kanyang noo nang makita ang pangalan ni Venus. Bakit kailangan pa nitong tumawag?"What is it?" Tanong nya at saka nagpatuloy sa paglalakad."Dito ka na mag-dinner. Serriah and I cooked foods for us." Anyaya nito."Really? Where is she?" Natutuwang tanong nya."She's taking a bath. Amoy pawis raw sya at ayaw nyang maamoy mo 'yon. What a kid." Kwento nito na ikinatawa nya."Tell her that I'll be there in ten minutes.""Okay. Ingat ka."Muli nyang ibinalik sa kanyang bulsa ang telepono matapos makipag-usap sa babae. Sumakay sya sa elevator at hinintay itong makababa.Nang bumukas na ito ay agad syang lumabas at mabilis na nagtungo sa kanyang kotse. He
PAGKATAPOS maglinis ay nagpahinga na rin si Cielo. Nahiga sya sa kanyang kama at nakipagtitigan sa kanyang kisame. Hindi naman sya dinadalaw ng antok, ang balak nya ay magpahinga lang dahil napagod sya sa kanyang ginawa.As she close her eyes, image of him flashees on her mind. Lahat ng nagyari noong mga panahong nasa Baguio pa sila. Lahat ng 'yon ay nami-miss nya. At hindi nya maiwasang malungkot sa tuwing naiisip nya na hindi na iyon kailanman mauulit pa.Siguro ay may dahilan si Venus kung bakit sya bumalik dito sa Pilipinas. At marahil ay dahil sa kadahilanang may anak sila ni Ross. At isa iyon sa nakadagdag sa sakit na nararamdaman nya. Knowing that Ross is happy now cause the love of his life is finally here.Naimulat ni Cielo ang kayang mga mata dahil sa sari-saring bagay na kanyang naiisip. Halo-halo rin ang emosyong nararamdaman nya.Hindi nya namalayan ang pagpatak ng kanyang mg
HINDI ALAM ni Ross kung ano ang kanyang paniniwalaan. Napuno ng katanungan ang kanyang isipan. Galit at poot ang tanging nararamdaman nya para kay Cielo.Pakiramdam nya ay pinaikot sya ng babae sa napakatagal na panahon. Napakagaling nitong magpaikot ng mga tao dahil halos lahat sila ay naloko nya.Pinalis nya ang kanyang mga luha na walang sawa sa pag-agos. Nagsalin sya ng alak sa kanyang baso at inubos ang laman nito.Hinigpitan nya ang kapit nya sa baso dahil sa galit na nararamdaman. Kulang na lang ay mabasag na ito dahil sa ginawa nya.Tama lang pala ang naging desisyon nya na iwasan na ang babae. At ngayon nga ay isa-isa ng lumalabas ang mga lihim nito.It sucks loving Cielo.'Yon lang ang tanging nasa isip ni Ross. Akala nya ay sa maikling panahon na nagkasama sila ay nakilala na nya ang buong pagkatao ng babae, pero
HINDI NAGPA-APEKTO si Cielo sa sinabi ng lalaki. Malamang ay umaarte lang ito. Kahapon ay halos isumpa na sya nito nang malaman nito ang katotohanan sa kanyang pagkatao."Wag mo na akong tatawagan kahit kailan, Ross. At wag ka ring umarte na para ba'ng mahal mo ako. Kung alam mo na ang katotohanan tungkol sa akin, mas nauna kong malaman ang katotohanan tungkol sa'yo." Sabi nya rito sa malamig na tono."What do you mean?""Hindi ko na kailangan pa'ng magpaliwanag sa'yo. Siguro, kailangan na nating bumalik sa kung ano ang turingan natin dati. 'Yong tipong nabubuhay ka pa rin kahit na lagi kitang ginugulo. Pero, wag ka'ng mag-alala dahil ngayon, mas magiging payapa na ang buhay mo." Hirap nyang sabi habang pinipigilan ang pagpiyok ng kanyang boses. Ayaw nyang isipin nito na maski sya ay nahihirapan sa desisyong ginawa nya kahit na 'yon naman talaga ang totoo."If that's what you
KINABUKASAN ay maagang nagising si Cielo. Ang sinag ng araw na nagmumula sa bintana ng kanyang kwarto ang gumising sa kanya.Nag-inat sya ng kanyang katawan bago nakangiting bumangon. Pakiramdam nya ay napakasarap ng tulog nya. At dahil doon ay sobrang gaan ng kanyang pakiramdam.Humarap sya sa maliit na salamin na nasa kanyang kwarto at nakangiting pinagmasdan ang kanyang sarili."Bagong simula, Cielo." Nakangiting pagkausap nya sa kanyang sarili. Ilang minuto pa nyang pinagmasdan ang kanyang sarili bago sya lumabas upang magtungo sa silid ni Kirsten.At dahil nga maaga pa, tulog pa ito nang pumunta sya. Hindi na nya ito inabala pa at diretso na syang bumaba sa kusina upang maghanda ng umagahan.Doon ay nadatnan nya si Anthony na nakaupo at nagtatatali ng sapatos. Hindi nito namalayan ang kanyang presensya dahil abala ito sa ginagawa.