Still Insist DUMERETSO agad si Dynee sa kaniyang opisina pagkagaling sa conference room. Huminga siya nang malalim. Nagpabalik-balik ng lakad saka pabagsak na naupo sa kaniyang swivel chair. Kinondisyon niya ang isipan at ang pintig ng kaniyang dibdib sa mga natuklasan.Dynee, huminahon ka. Remember what he always told you, right?“Yes. I have to trust him. Doon sa sinabi niya ako kakapit at. . .” Saka niya kinapa ang suot na necklace na may pendant na hugis puso. “His heart is already mine, akin ang puso niya at hindi ko hahayaang mapunta ito sa nagbabalik niyang EX! Ex lang siya! Nandito pa rin sa akin ang puso niya. And of course, I will not allow her to take it from me!” dagdag pa niya.Huminga muli siya nang malalim, at saka pilit na huminahon. Pilit rin niyang itinaboy sa utak ang lahat, at ginawa na lang niyang abala ang sarili sa ibang bagay at trabaho.After 30 minutes, may tumikhim at pumasok sa kaniyang opisina. Nakayuko siya, kahit hindi pa niya ito nakita ay alam na aga
No Turning Back TINANGHALI na siya ng gising kinaumagahan iyon ay dahil matagal siyang nakatulog pagkahatid ni Oliver sa kaniya. Alam rin niya kung bakit hindi siya ginising ng kaniyang abuela. Iyon ay dahil wala naman siyang pasok sa araw ng sabado.Inabot niya ang kaniyang cell phone saka nagtipa ng mensahe para sa katipan. She sent him a sweet morning message. Pagkatapos ay bumangon na siya at naligo bago nag-almusal.Kinahapunan ay nakatanggap siya ng tawag mula kay Tita Carolina, the woman wanted to talk to her. Kinakabahan naman niyang sinang-ayunan ang gusto nito, tungkol iyon sa nasabi niya nang nakaraang araw. Huminga siya nang malalim habang patungo siya sa kinauupuan ng ginang na naghihintay sa kaniya sa isang tahimik na restaurant.“Good afternoon,” bati niya pagkalapit dito.Nagtaas ito ng tingin at ibinaba ang iniinom nitong juice. “Hija, sit down.”Naupo naman siya. “Tita—”“What do you want, Dynee? Mag-order muna tayo ng makakain natin.”“K-Kayo ho ang bahala, Tita.”
Lilo NAPABUNTONGHININGA si Dynee habang pinagmamasdan ang cellphone na kanina pa tumutunog. Nagdadalawang-isip siya kung sasagutin iyon. Sa huli, kinuha niya ang aparato."Hello, good morning.""Hi. Good morning, love. How's your sleep?" Halata sa boses nito ang bagong gising."Good. How about you?" Pinipilit niyang pasiglahin ang boses para dito."Heto. Kagigising lang at nami-miss ka. Ikaw, hindi mo ba ako na-miss?"Biglang umangat ang gilid ng labi niya. "Of course, I miss you, my love.""Eh, sunduin kita ngayon?" tanong nito."Sunduin? Bakit, saan tayo pupunta?" tanong niya."Secret.""Hmm. . . Saan nga?""Get up my love and wait for me there.""Oliver-""I will bring you to a place where we can create new and beautiful memories. You like it?""I love it.""Hmm. See you later, my love.""See you and take care. Muah!""Muah. Ah, wait. Also get Prinses ready. Isasama natin siya.""H-huh? Saan-""See you later." At saka nito pinutol ang pag-uusap nilang dalawa.May bahagyang ngiti
Trust Issue Natahimik siya at hindi na nakipag-argumento rito. Well, money was nothing for Oliver. May pambili naman sana siya sa aso na iyon dahil nabayaran na siya ng talent fee ni Dimitri sa iminodelo niya na ngayon ay nakabalandra na sa malaking billboard sa kahabaan ng EDSA."Last na 'yan, huh? Next time I won't allow you to spoil my sister, again.""Yeah, promise. Natutuwa lang ako, because Prinses is a good girl. Matalino, listo, at magalang na bata. So, I think she deserved all of this reward.""Thank you po, Kuya Oliver.""You're welcome, Prinses."Masaya sila dahil sa bagong Pomeranian Husky. Nang makauwi ng bahay ay ibinida kaagad ni Prinses ang aso nito. Naupo ang mga ito sa sala habang siya ay umalis muna para ipagtimpla si Oliver ng paborito nitong kape.Pagkabalik niya sa sala ay nadatnan niya si Prinses na naghahalungkat ng mga gamit nito sa backpack."Kuya. Phone mo po." Inabot nito ang cellphone kay Oliver."Uhm, you keep it, Prinses. Para talaga 'yan sa 'yo." Nari
Slapped “LOVE, are you busy?” Napaangat ng tingin si Oliver pagkapasok niya ng office nito. Lumapit siya dito pagkasara niya ng pinto.“Hindi, may tinatapos lang akong documents.”“Ah.” She simply scanned what he was doing. “Uhm. Hindi pa ba tayo uuwi? 05:00 PM na,” tanong niya.“Love, I can’t drive you home right now.” She frowned. “Ipahahatid na lang kita sa company driver.”“No, mag-commute na lang ako. Ah, hindi ka pa ba uuwi?”“No, uhm, magpapaalam sana ako sa ’yo. May dinner gathering kasi akong pupuntahan. But if you want to go with me—”“No, alam mo naman hindi ako sanay sa mga parties,” tanggi niya dito.“Just what I thought.” He shrugged.Nginitian niya ito nang bahagya. “So, mauuna na ako sa ’yo, love. Bye.” She winked. Tatalikod na sana siya nang pigilan nito ang braso niya.“You forgot something,” sabi nito saka tumayo sa kaniyang swivel chair. “Kiss,” sabi nito at ininguso ang labi.Ngumiti siya at ibinaba ang kaniyang bag sa mesa nito saka niya ipinulupot ang magkabil
Skipped DYNEE’s tears immediately fell. Agad naman niya iyong pinahid bago pa man siya makita ng driver ng taxi na lumuluha. Bumuntonghininga siya at pinatigas ang bakas ng kaniyang mukha. Pinahiran niya din ng foundation ang gilid ng kaniyang mata.Pagkarating niya ng kompanya ay dumeretso agad siya sa kaniyang opisina at ginawang abala ang kaniyang sarili sa mga trabahong naiwan niya kahapon. She was seriously working with her PC, hindi niya alam kung ilang minuto na ba siya doon sa opisina niya. She didn’t mind as long as ayaw niyang wala siyang ginagawa dahil ayaw niyang isipin ang kirot na kaniyang nararamdaman.But when she finished what she was doing, napangalumbaba na lang siya sa kaniyang mesa habang ang isang kamay ay may hawak na lapis. Gumagalaw at gumuguhit iyon ng paulit-ulit na hugis bilog sa sketchpad habang ang gunita niya ay lumilipad sa kung saan.Gumising ang lumilipad niyang diwa nang mapansing may pumasok sa loob ng kabilang opisina. Biglang nagtama ang kanilan
Decision “GOOD evening. Lola. Happy birthday ho. Pasensiya na ho kung late man akong nakarating dito ngayon.” Lumapit si Oliver at nagmano kay Lola Piedad.“Kaawaan ka ng Diyos apo ko. Okay lang, hijo, nasabi naman ni Dynee sa akin na may meeting ka buong araw. Oh, siya. Kumain ka na ba? Umupo ka na. Dynee, asikasuhin mo na itong nobyo mo. Apo, Prinses, dito ka maupo sa tabi ko at nang si Kuya Oliver mo riyan sa tabi ng ate mo.”“Opo, Lola. Kuya, dito ka na po.”She rolled her eyes, at alam niyang nakita iyon ng mga kaibigan niya kaya siya siniko ni Fina na katabi niya sa kabilang gilid.“Bhe, kung may problema man kayo mamaya n’yo na pag-usapan. Pakainin mo muna,” bulong nito sa kaniya.“Pinakain na ’yan ng iba,” sabi niya.Siniko siya nitong muli. “Sabing mamaya. Maririnig ka ng lahat.”She rolled her eyes again. “Pakialam ko kung marinig niya ang sinabi ko?”“Kayong dalawa, anong binubulong-bulong ninyo diyan?”“W-Wala ho, Lola. Tinatanong ko lang kay Dynee kung anong paboriton
Tears WALANG kagana-ganang kumilos si Dynee nang umagang iyon. Isipin pa lang ang breakup nila kagabi ni Oliver ay nalulungkot na siya. Gayunpaman, pinilit niyang patatagin ang sarili. Bumuntonghininga siya saka bumangon at humarap sa kaniyang tokador. She scanned her face. Yes, umiyak siya nang matagal kagabi. Lucky her, hindi masyadong mugto ang mga mata niya sa pag-iyak.She was back to normal. Kumilos siya at pilit inalis sa kaniyang damdamin ang kirot at kalungkutan dahil sa breakup na nangyari. After she finished her breakfast ay tumayo na siya at lumabas ng bahay na wala pa ring gana.As she expected, nandoon nga si Mang Edgar, ang company driver na laging sumusundo sa kaniya. Walang pagdadalawang-isip na pumasok siya sa sasakyan. Itutuloy pa rin niya ang paghahanda ng almusal nito, iyon ay dahil para ipakita rito na hindi siya apektado.Kinakabahan siya habang patungo sila sa bahay ni Oliver. Kagabi lang ang pakikipaghiwalay niya dito, kaya sariwang-sariwa pa rin ang sakit