“Samuel Bakit ang tagal tagal niyong nakabalik?
“Pasensya na papa nasiraan kasi Kami sa daan, diba Sheila? " Ah— opo Don Arhuro pero nahatid nalang naming ng maayos sa kleyente yong pinapabigay into. “Mabuti naman, Samuel? " “Opo Papa." “Bumili kana ng bago mong sasakyan , at ng di ka palaging nasisiraan." “Opo Papa." “Bantayan mo 'yang Mabuti si Sabrina at baka lumabas 'yan mag-isa baka bumalik sa Kanila," paalala ni Don Arthuro Kay Samuel. “Hindi 'yan mangyayari papa mpossible 'yan ang ganda ganda na ng Buhay niya dito, babalik pa sa bahay nila along gusto niya magpabugbog nanaman sa ama niyang lasinggo, at sogarol." Hindi nga nagkakamali si Samuel sa kanyang mga sinabi kung si Sabrina at napakagaan no ng buhay niya sa bahay ni Don Arthuro ang ina naman nito ay nagdurusa parin sa piling ng ama nitong lasinggo. Saktong paglabas ng kwarto narinig niya ang pag-uusap ni Don Arturo, at no kanyang anak-anakan na so Samuel. “Tama ka ang sarap ng buhay niya dito tapos babalik s'ya sa dating buhay nya kasama ang amazing n'yang lasinggo nakakaawa nga naman and kanyang ina." Kahit papano ng marinig niya ang sinabi ni Don Arthuro at nasabi niya na may puso din pala ang matandang ito. “Kumusta na Kaya ang Mama kailangan kung makita ang sitwasyon ni Mama " Tama nga ang sinabi ni Samuel na nakakaawa ang sitwasyon ng ina ni Sabrina sa piling ng ama nito. “Lasing kana naman!" Galit na tanong ni Donya Leticia kay Don Rafael. “Ano bang pakialam mo, bayad na ako sa utang ko!" “Wag mong kakalimutan na may kulang pa tayo kay Don Arthuro, at aalahanin mo ang anak mo nasa kanila! ang anak mo ang nagbabayad ng utang mo, at naduudusa sa kapabayaan mo!" “Hindi nagdudusa and anak mo kung alam mo lang ang sarap ng buhay nga no anak mo!" “Bakit mo alam?' “Nakita mo naman diba malaki ang gusto sa kanya ni Arthuro kaya ibibigay ni Arthuro ang lahat ng gusto nya para mahulog lang ang loob ng anak mo sa kanya at magiging mayaman na unit tayo... kahit Kailan talaga Leticia hindi ka nag-iisip!" “Ginagawa mo lang pangbayad ng utang mo ang anak natin Arthuro!" “Anong gusto mo ikaw ang ipangbayad ko, magkakagusto ma kaya 'yon sa matandang kagaya mo." Hindi mapigilan maiyak ni Donya Leticia dahil sa mga sinasabi ni Don Rafael. “kahit kailan hindi kana talaga magbabago Rafael. Hindi kana naawa sa anak mo! magbago kana kaya itigil mo na ang kaiinom mo, hindi ka naman dating ganyan."“ Hindi talaga nakinig si Don Rafael sa sermon no Asama at nagpatuloy paring it said kanyang pag-inom." Hindi mawala kay Sabrina ang mag-alala para sa kanyang ina kung kaya ay nagdesisyon itong magpaalam kay Don Arthuro para dalawin ang kanyang ina. “Don, Arturo?" “O Sabrina anong problema?" Pinangunahan ng kaba ang dalaga at hindi alam kung paano nya sisimulan. Dahil sa oras na iyon ay nag-uusap pa sila ng kanyang anak na si Samuel. “ah— ah—" “Ano may gusto ka bang sabihin? wag kang matakot sabihin mo na." “Gusto ko sanang dalawin ang Mama kung okay lang? nag-aalala na kasi ako sa kalagayan niya ngayon." “Sige Payag ako pero sasamahan ka ni Samuel." “Okay lang po sa akin makita ko lang po si Mama." “Bukas nalang kasi gabi na pero bago kayo pumunta doon, bumili muna kayo ng mga pagkain, at bumili narin kayo ng ibang kailangan ng Mama mo." “Maraming salamat po talaga Don Arthuro." Tsaka bumalik si Sabrina sa kanyang kwarto. Balik si Don Arthuro,at so Samuel sa kanilang pag-uusap. “Anh ganda talaga ni Sabrina, makukuha ko rin ang loob mo." “Oo papa ano paba ang magagawa ng salapi Papa." “Totoo 'yan iibig din sa akin ang dalagang 'yan." Pero hindi ganyan ang nasa isip ni Samuel kabaliktaran ng mga sagot niya sa kanyang Papa. “Hindi mo sya makukuha Papa, uunahan parin kita sa bagay na 'yan." “Sige na Hijo, matulog na tayo dahil bukas may lakad tayo. Dapat maaga kayong pumunta sa bahay ni Rafael para makabalik kayo agad. Magdala ka narin ng dalawang tauhan natin." “Sige po Papa." Si Sabrina naman hirap makatulog dahil naninibago parin kaya pumunta ito sa terrace ng kanyang kwarto ,at nagpahangin,at dahil halos magkaharap lang ang terrace ,at kwarto ni Samuel na may maliit din na terrace ay nakita niya itong naka pajama lang at walang suot na damit pang itaas at kitang kita ni Samantha ang porma ng malahunk na katawan nito. Pilit na iniiwasan ni Samantha ang tumitig sa mga abs nito na klarong klaro kahit medyo malayo dagdag pa ang kagwapuhan nito. Alam ni Samuel na nakatingin si Sabrina sa maskulado niyang katawan pero hindi niya pinahalata sa dalaga na alam nito na sa kanya nakatingin si Sabrina patay mali lang ito habang tinatapos ang pag inom ng isang bote ng whisky. Bumalik pa si Samuel sa kanyang kwarto at hinubad ang pajamang suot, at bumalik sa terrace. Klaro na klaro ni Sabrina ang porma ng kanyang ibabang parte dahil nakaboxer na ito ng bumalik sa terrace,at tila sinasadya pa nito. Kaya nagdesisyon nalang pumasok si Sabrina sa kanyang kwarto. Napangiti nalang si Samuel. “Grabe naman, Sabrina umayos ka wag kang magpahalata dyan," sabi nito sa kanyang sarili at tinatakpan ng unan ang kanyang ulo para kalimutan ang mga nakita nito kay Samuel, ngunit pabalikbalik ito sa kanyang isip hanggang sa nakatulog nalang sya.“Akala mo hindi ko napapansin." at uminom pa ito ng isang baso habang nakatingin sa kwarto ng dalaga, naghihintay na bumalik ito sa labas. Kinaumagahan ay maaga silang umalis pagkatapos nilang kumain namelengke muna, at naggrocerry bago pumunta sa kanilang bahay para dalawin ang kanyang ina. “Wagkang magtatagal Sabrina kailangan kung bumalik dahil may ipinapagawa si Papa sa akin." “Oo, hindi ako magtatagal dadalawin ko lang naman si Mama. Maraming salamat nga pala sa pagsama." “Walang anuman utos to ni Papa sa kanya ka magpasalamat," sabi nito habang pinapaandar ang sasakyan. Bumaba si Sabrina sa sasakyan, at nakita na nitong nakadungaw sa bintana ang kawawang ina. Kaya bumaba narin si Donya Leticia para salubongin ang anak. “Sabrina, mabuti at dumalaw ka," sabi ni Donya Leticia. Kapansin-pansin naman ang pasa nito sa kanyang kanang braso. Kaya naawa si Sabrina sa kalagayan ng ina. “Mama, anong nangyari at may pasa kana naman sinaktan kaba ni Papa?" “Wag mo akong aalahanin anak okay lang ako." “Hindi ka okay Mama kukunin kita dito, at ilalayo kita kay Papa." Biglang dumating ang lasing na lasing na ama nito. “Nandito na pala ang mabait kung anak may pera ka bang dala?" “Wala bakit ipangbibili mo na naman ng alak." Galit na sinagot ang ama. “abaaaah! sumagot kana." Biglang lumapit si Don Rafael at sinapak ito sa mukha. Napasigaw nalang ang Mama nito. Dahil sa narinig ni Samuel ay napatakbo ito sa loob. May dala itong baril. “Anong nangyari dito? wala kang silbing ama! ipinangbayad mo na nga anak mo pinapagalitan mo pa dahil hindi ka binibigyan ng pera, gusto mo tapusin tapusin nalang kita!"Galit na tinutokan ng baril ni Samuel si Don Rafael. “Samual, tama na," pakiusap ni Sabrina hayaan mo na s'ya..Natakot si Don Rafael sa pagtutok sa kanya ng baril ni Samuel kaya humingi ito ng pasensya. “Pasensya na hindi ko sinasadya anak." “Samuel bitiwan mo na 'yan!" sigaw na utos ni Sabrina habang ang ina nito ay umiiyak dahil narin sa takot. “Salamat ka, sa susunod ulitin mo pa 'to ang nangyari itutuloy ko na'to." “Hindi na, hindi na talaga mauulit." Tsaka lumabas si Don Rafael. “Pagpasensyahan mo na ang ama mo anak." “Salamat s'ya mama at napakiusapan ko pa si Samuel. Mama hindi rin kami magtatagal ito ang pera mama wag mong sasabihin kay papa na binibigyan kita at baka kunin pa niya sainyo, wag kang mag-aalala pag naging maayos na ang lahat kukunin kita," paalam nito sa ina sabay yakap. “Sige anak mag-iingat ka, salamat nga pala Samuel," sabi ni Donya Leticia. “Walang anuman tungkulin ko 'yan dahil yan ang utos ng Papa na protektahan ang inyong anak." “May kabaitan din pala si Arthuro anak." “Ah, oo nga Mama." “Sige alis na kami Donya Leticia," paalam ni Samuel. “Sige
Umalis na nga si Samuel para kitain ang kanilang Atty, para mailipat na ang mga lupa, at ibang mga ari-arian ng pamilya ni Sabrina. Hindi naman maitago kay Sabrina na nagugustuhan na nga nito si Samuel. “Tawagin n'yo na si Sabrina para kumain na," utos ni Don Arthuro. “Opo Sir." Nagmamadaling umakyat ang isang katulong ni Don Arthuro para sabihin kay Sabrina na handa na ang tanghalian. “Ma'am Sabrina." Nakailang katok muna ang katulong bago pa niya narinig na tinatawag s'ya nito. “Sandali lang...! ano po 'yon manang?" “Ma'am tawag na po kayo ni Don Arthuro kakain na daw po," sabi ng katulong. “Sige, susunod na ako manang." At nagmamadali naring bumaba ang katulong para sabihin kay Don Arthuro ang sagot ni Sabrina. “Bababa na po daw si Ma'am Sabrina sir..." “Ang ayaw ko ang pinaghihintay pa ang pagkain. Sige makakaalis kana." Maya maya ay bumaba na nga si Sabrina para kumain. Ilang minuto pa bago ito nakababa. “Pasensya na Don Arthuro at medyo natagalan ang pagbaba k
Pagkatapos nilang mag-usap ay pumasok muna saglit si Don Arthuro sa kanyang kwarto. Hindi s'ya nakatiis at pinuntahan n'ya si Sabrina para paalahanan ito. “Sabrina, mag-iingat ka kahit nakapader itong bahay namin hindi mo alam kung may sumisilip dito sayo," paalala nito. “Oo, alam ko hindi mo na kailangan pa sabihin sa akin pero salamat sa concern." “Bukas sasabay ka sa akin para maghanap ng bahay na lilipatan ng Mama mo." “Talaga, pumayag si Don Arthuro sa pakiusap ko?" “Ako ang nagsabi sa kanya sa kalagayan ng iyong ina kaya s'ya pumayag dahil alam mo naman diba malakas ang tama sa'yo ng Papa." “Sige anong oras tayo aalis?" “Umaga, diba gusto mo maligo sa batis doon walang nakatingin sa'yo dun." “Talaga okay lang sa'yo hindi mo ba ako sasamahan? may kubo doon pwede kang magpahinga." “Sasamahan talaga kita alam mo namang ako ang tagabantay mo." “Salamat, at hindi ko na kailangan pang tumingin sa paligid kung may nakatingin ba." “Sige pasok na ako at baka ma
Hindi nagtagal ay nakaramdam na ng pagkahilo si Sheila kung kaya ay nakiusap ito kay Samuel na magpahatid na sa kanyang kwarto. “Excuse po Don Arthuro parang hindi ko na po kaya madami narin kasi ang nainom ko kung okay lang po ay mauna na po akong matulog," sabi nito. “Sige ihatid mo muna 'yan Samuel," utos nito. “Oo papa, halika na ang OA mo naman parang kaya mo naman yata maglakad." sabi nito kay Sheila. “Hindi ko kaya Samuel hawakan mo naman ako sige na," pakiusap nito. Walang magawa si Samuel at inalalayan nalang si Sheila papunta sa kwarto n'ya. “Ano kaba nagagalit kaba dahil dito ako matutulog sige uuwi nalang ako!" “Sige na pumasok kana babalik pa ako du'n, kaya mo ba magdrive pauwi sige umuwi ka!" galit na sabi ni Samuel. “Sige ha maghihintay ako sayo dito Samuel." “Maganda 'yan anak grasya na ang lumalapit sayo." “Disgrasya Papa, hindi grasya hindi ko naman type ang babaeng 'yan baka mabuntis ko 'yan." “Para ka namang hindi lalaki Samuel,sige na tapu
Ang buhay ni Sabrina Isidro ay napakaperpekto na sana dahil isa s'yang anak ng mayamang ankan ng Isidro, si Don Rafael Isidro, at Donya Leticia Isidro nasa kanya na sana ang lahat ang ganda, yaman, at hinahangaan ng mga kalalakihan. Pero hindi perpekto ang kanyang pamilyang kinalakihan kahit nakukuha pa niya ang gusto niya pero hindi naman masaya ang kanyang pamilya. Dahil sa sugarol nitong ama ay halos naglaho ang lahat sa kanila yaman, ekta-ektaryang lupa napilitan silang ibenta ang mga ito makabayad lamang sa malaking pagkakautang ng kanya ama. Tanging ang kanilang bahay nalang ang natira sa kanila bagay na ikinagalit ng kanyang ina. “Rafael, hindo ka paba titigil sa kasusugal mo malapit ng mawala sa atin ang lahat!" galit na pinagsabihan ni Donya Leticia si Don Rafael dahil sa kasususugal nito. “Wala kang pakialam, kung anong gusto ko! sino kaba sa akala mo asawa lang kita!" maanghang na sagot nito kay Donya Leticia. Babalik dito si Don, Arturo Agman para kunin natitira natin
“Mama, ano po ang nangyari bakit parang natatakot po kayo?" “Hindi mo kilala si Arthuro anak natatakot lang ako baka anong gawin niya sayo." “Hindi Mama, ganito nalang ba palagi nagpapaapi nalang tayo sa kanila, anong manyayari kung makuha na nila ang lahat lahat ng meron tayo. Saan na tayo titira kaya lalaban ako Mama haharapin ko ang Don Arthuro na 'yan!" “Wag kang maingay at baka marinig ka ng Papa mo." Paalala sa anak. “Isa pa 'yang duwag kung Ama sa kabila ng lahat gusto niyo parin manahimik ako sa tuwing nakikita kung nagkakaganyan kayo Mama, pwede naman natin ibenta ang bahay nato at iwanan nalang natin si Papa bibili tayo ng bagong bahay kahit hindi malaki kagaya na kagaya nito basta maging normal lang ang buhay natin malayo kay Papa." “Hindi pwede anak mahalaga tong bahay na'to sa akin,at ama mo parin s'ya." “Mahalaga paba ang bahay na'to kaysa sa buhay niyo Mama?" “Basta anak, hindi mo alam kung bakit ayaw ko ibenta ang bahay na'to. Sige na matulog na tayo at maaga p
“Anong ilalagay ko sa kasunduan papa?"seryusong tanong ni Samuel kay Don Arthuro. “Ilagay mo sa kasunduan na 'yan na pag hindi pa sila nakabayad ay kukunin ko ang anak niya sa loob ng dalawang taon paghindinpa s'ya nakabayad ang huling kasubduan ay ipapakasal ni Rafael ang anak niya sa akin. Paghindi pumayag wala ng maraming tanong kunin mo na ang titulo ng bahay at lupa nila." “Pero Papa, hindi ba 'yab labag sa batas. Hindi dahil dito alam mong sa atin ng galing ang ikinabubuhay ng mga tao kaya walang susuway sa gusto ko. Sige na." Walang magawa si Samuel kahit labag sa loob niya ang gusto ng ama alam niya ang ugali ni Don Arthuro kung anong sasabihin nito ay ginagawa niya kung kailangan daanin sa dahas ginagawa ni Don Arthuro. “Papa nagawa ko na po ang ipinapagawa niya." “Mabuti, hintayin natin na matapos ang linggong ito at puntahan niyo agad ang mga Isidro pag hindi nakabayad dalhin niyo ang anak ni Rafael dito. Pag hindi sila pumayag palabasin niyo sila sa bahay ku
Kung saan-saan na lumapit si Sabrina para lang madagdagan ang kanilang pera na ipangbabayad sana kay Don Arthuro subalit hindi umabot kahit sampung Milyon ang kanilang pera kaya nawalan na sila ng pag-asa pang makabayad ng utang. “Mama, baka may paraan pa at baka pwede pang mapakiusapan pa natin si Don Arthuro. Kakausapin ko s'ya ngayon Mama. Kahit ibenta pa natin lahat ng natira sa atin Mama wala talaga Mama hindi na aabot kahit sampung Million." “Kulang pa kahit ibenta pa natin ang bahay na ito anak kulang pang ipangbayad sa utang ng Ama mo. Sa tingin ko sila na yang paparating." Tumakbo na naman ang kanilang katulong papunta sa kanila para ibalita na nasa baba na ang anak ni Don Arthuro na si Samuel para singilin ang utang ni Don Rafael. “Paumanhin magandang binibini, alam mo naman kung ano ang ipinunta ko dito diba?" “Alam ko pero may papakiusap sana ako sa papa mo nasaan ba s'ya?" “Ako ang inutusan nyang pumunta dito magandang binibini." “Sabrina, nalang ang itawag mo sa