Natakot si Don Rafael sa pagtutok sa kanya ng baril ni Samuel kaya humingi ito ng pasensya.
“Pasensya na hindi ko sinasadya anak." “Samuel bitiwan mo na 'yan!" sigaw na utos ni Sabrina habang ang ina nito ay umiiyak dahil narin sa takot. “Salamat ka, sa susunod ulitin mo pa 'to ang nangyari itutuloy ko na'to." “Hindi na, hindi na talaga mauulit." Tsaka lumabas si Don Rafael. “Pagpasensyahan mo na ang ama mo anak." “Salamat s'ya mama at napakiusapan ko pa si Samuel. Mama hindi rin kami magtatagal ito ang pera mama wag mong sasabihin kay papa na binibigyan kita at baka kunin pa niya sainyo, wag kang mag-aalala pag naging maayos na ang lahat kukunin kita," paalam nito sa ina sabay yakap. “Sige anak mag-iingat ka, salamat nga pala Samuel," sabi ni Donya Leticia. “Walang anuman tungkulin ko 'yan dahil yan ang utos ng Papa na protektahan ang inyong anak." “May kabaitan din pala si Arthuro anak." “Ah, oo nga Mama." “Sige alis na kami Donya Leticia," paalam ni Samuel. “Sige Samuel." Tsaka sila umalis. Habang nasa daan sila nadaanan nila ang isang batis na kung saan paboritong pinupuntahan ni Sabrina sa tuwing gusto nitong maligo. “Ah Samuel pwede bang sa susunod balik tayo dito gusto ko lang maligo sa batis," pakiusap nito. “Oo naman,pero wag muna sa ngayon dahil may pupuntahan pa ako." “Sige maraming salamat nga pala kanina." “Walang anuman tungkulin ko 'yon." “Marami namang tauhan ang Papa mo, bakit ikaw ang laging napag-uutosan?" seryusong tanong ni Sabrina. “Dahil walang tiwala ang Papa said ibang tao," sagot nito. “Tama nga naman ang hirap magtiwala." “Habang nandito pa tayo may gusto ka bang bilhin?" “Wala na akong pera binigay ko na lahat kay Mama." “Walang problema may pera dito." Tamang-tama dahil wala narin syang napkin kaya bumaba nalang muna sya para bumili ng mga personal na gamit niya. “Dito nalang kita hihintayin ,at please wag kang magtatagal." “Sige bibilisan ko lang." Nang makabili na lahat ng kailangan si Sabrina ay bumalik ito agad sa sasakyan pero nakita nito sa side mirror ng sasasakyanang kanyang ama na lasing na lasing at naglalakad. Masakit sa kanyang makita ang kanyang ama na sinisira ang sarili sa bisyo,at sugal. “Ano, tara na?"Nakakahalata si Samuel na may tinitingnan ito. Anong problema may kailangan ka pa bang bilhin?" “Wala na, sige na tara na." Napapansin ni Samuel na tila balisa si Sabrina kaya tinanong na naman n'ya ito. “Parang may iniisip kang malalim." “Nakita ko ang Papa kanina naglalakad hindi ko na talaga s'ya kilala hindi naman s'ya dating ganyan." Naluluha habang sinasabi nito ang tungkol sa kanyang ama. “Hindi mo 'yan kasalanan walang matinong ama ang ipinangbabayad ang sariling anak. Dapat magbago na s'ya isipin niya ang pagkakamali niya, ayusin dapat ang buhay yon ang dapat niyang gawin. Hindi yung sinasaktan kayo." “Kung sa bagay." “Wag mong bibigyan para matuto naman 'yang ama mo, ako ang magsasabi kay Papa na pansamantala ililipat natin ng bahay ang Mama mo para hindi s'ya basta basta sasaktan ng ama mong ubod ng bait. " “Sige, pwede ba para naman makatulog ako ng mahimbing. O sa bahay nalang ninyo para malapit lang at maasikaso ko agad siya." “Hindi ko alam kung papayag ang Papa, pero susubukan ko parin, baka maintindihan niya ang kalagayan ng ina mo." “Salamat Samuel." “Nandito na tayo wag mong sasabihin ang tungkol sa batis dahil hindi 'yan papayag." “Sige sige hindi ko sasabihin." Pagkababa nila ng sasakyan ay sinalubong agad sila ng ibang tauhan ni Don. Arthuro. “Pakidala niyo nalang ang mga dala ni Sabrina," Utos ni Samuel sa isang tauhan nila. “Sige po Sir... akin na po Ma'am." “Salamat." “Mabuti at bandit na kayo hijo, anong nangyari sa lakad niyo?" “Ayun muntikan na namang saktan si Sabrina ng kanyang ama." “Anong ginawa mo anak." “Tinutokan ko ng baril." “Mabuti naman at ganun para matuto." “Kawawa nga ang ina ni Sabrina, at lagi nalang binubugbog ng kanyang ama ano kaya Papa kung dito nalang natin patirahin ang Mama ni Sabrina." “Okay lang sana pero mas mabuti hanapan mo nalang ng malilipatan pang samantala." “Sige Papa." “Ano aalis kana ba ngayon." “Oo papa kailangan ko ng kitain si Atty Perez para mailipat na ang lupain nila Don Rafael sa atin hindi kasama ang bahay." “Sige mabuti nga 'yan anak sige lumakad kana." Habang si Sabrina sa kwarto iniisip si Samuel dahil sa kabaitan intong ipinakita at laging sumasagid sa kanyang imahinasyon ang katawan ni Samuel, at ang mukha nito, pati ang dibdib nitong malabalbon. “Ano Sabrina tumigil ka sa kakaisip sa lalaking 'yon," sabi nito sa sarili pero napapangiti nalang bigla pag iniisip nito ang katawan ni Samuel.Umalis na nga si Samuel para kitain ang kanilang Atty, para mailipat na ang mga lupa, at ibang mga ari-arian ng pamilya ni Sabrina. Hindi naman maitago kay Sabrina na nagugustuhan na nga nito si Samuel. “Tawagin n'yo na si Sabrina para kumain na," utos ni Don Arthuro. “Opo Sir." Nagmamadaling umakyat ang isang katulong ni Don Arthuro para sabihin kay Sabrina na handa na ang tanghalian. “Ma'am Sabrina." Nakailang katok muna ang katulong bago pa niya narinig na tinatawag s'ya nito. “Sandali lang...! ano po 'yon manang?" “Ma'am tawag na po kayo ni Don Arthuro kakain na daw po," sabi ng katulong. “Sige, susunod na ako manang." At nagmamadali naring bumaba ang katulong para sabihin kay Don Arthuro ang sagot ni Sabrina. “Bababa na po daw si Ma'am Sabrina sir..." “Ang ayaw ko ang pinaghihintay pa ang pagkain. Sige makakaalis kana." Maya maya ay bumaba na nga si Sabrina para kumain. Ilang minuto pa bago ito nakababa. “Pasensya na Don Arthuro at medyo natagalan ang pagbaba k
Pagkatapos nilang mag-usap ay pumasok muna saglit si Don Arthuro sa kanyang kwarto. Hindi s'ya nakatiis at pinuntahan n'ya si Sabrina para paalahanan ito. “Sabrina, mag-iingat ka kahit nakapader itong bahay namin hindi mo alam kung may sumisilip dito sayo," paalala nito. “Oo, alam ko hindi mo na kailangan pa sabihin sa akin pero salamat sa concern." “Bukas sasabay ka sa akin para maghanap ng bahay na lilipatan ng Mama mo." “Talaga, pumayag si Don Arthuro sa pakiusap ko?" “Ako ang nagsabi sa kanya sa kalagayan ng iyong ina kaya s'ya pumayag dahil alam mo naman diba malakas ang tama sa'yo ng Papa." “Sige anong oras tayo aalis?" “Umaga, diba gusto mo maligo sa batis doon walang nakatingin sa'yo dun." “Talaga okay lang sa'yo hindi mo ba ako sasamahan? may kubo doon pwede kang magpahinga." “Sasamahan talaga kita alam mo namang ako ang tagabantay mo." “Salamat, at hindi ko na kailangan pang tumingin sa paligid kung may nakatingin ba." “Sige pasok na ako at baka ma
Hindi nagtagal ay nakaramdam na ng pagkahilo si Sheila kung kaya ay nakiusap ito kay Samuel na magpahatid na sa kanyang kwarto. “Excuse po Don Arthuro parang hindi ko na po kaya madami narin kasi ang nainom ko kung okay lang po ay mauna na po akong matulog," sabi nito. “Sige ihatid mo muna 'yan Samuel," utos nito. “Oo papa, halika na ang OA mo naman parang kaya mo naman yata maglakad." sabi nito kay Sheila. “Hindi ko kaya Samuel hawakan mo naman ako sige na," pakiusap nito. Walang magawa si Samuel at inalalayan nalang si Sheila papunta sa kwarto n'ya. “Ano kaba nagagalit kaba dahil dito ako matutulog sige uuwi nalang ako!" “Sige na pumasok kana babalik pa ako du'n, kaya mo ba magdrive pauwi sige umuwi ka!" galit na sabi ni Samuel. “Sige ha maghihintay ako sayo dito Samuel." “Maganda 'yan anak grasya na ang lumalapit sayo." “Disgrasya Papa, hindi grasya hindi ko naman type ang babaeng 'yan baka mabuntis ko 'yan." “Para ka namang hindi lalaki Samuel,sige na tapu
Ang buhay ni Sabrina Isidro ay napakaperpekto na sana dahil isa s'yang anak ng mayamang ankan ng Isidro, si Don Rafael Isidro, at Donya Leticia Isidro nasa kanya na sana ang lahat ang ganda, yaman, at hinahangaan ng mga kalalakihan. Pero hindi perpekto ang kanyang pamilyang kinalakihan kahit nakukuha pa niya ang gusto niya pero hindi naman masaya ang kanyang pamilya. Dahil sa sugarol nitong ama ay halos naglaho ang lahat sa kanila yaman, ekta-ektaryang lupa napilitan silang ibenta ang mga ito makabayad lamang sa malaking pagkakautang ng kanya ama. Tanging ang kanilang bahay nalang ang natira sa kanila bagay na ikinagalit ng kanyang ina. “Rafael, hindo ka paba titigil sa kasusugal mo malapit ng mawala sa atin ang lahat!" galit na pinagsabihan ni Donya Leticia si Don Rafael dahil sa kasususugal nito. “Wala kang pakialam, kung anong gusto ko! sino kaba sa akala mo asawa lang kita!" maanghang na sagot nito kay Donya Leticia. Babalik dito si Don, Arturo Agman para kunin natitira natin
“Mama, ano po ang nangyari bakit parang natatakot po kayo?" “Hindi mo kilala si Arthuro anak natatakot lang ako baka anong gawin niya sayo." “Hindi Mama, ganito nalang ba palagi nagpapaapi nalang tayo sa kanila, anong manyayari kung makuha na nila ang lahat lahat ng meron tayo. Saan na tayo titira kaya lalaban ako Mama haharapin ko ang Don Arthuro na 'yan!" “Wag kang maingay at baka marinig ka ng Papa mo." Paalala sa anak. “Isa pa 'yang duwag kung Ama sa kabila ng lahat gusto niyo parin manahimik ako sa tuwing nakikita kung nagkakaganyan kayo Mama, pwede naman natin ibenta ang bahay nato at iwanan nalang natin si Papa bibili tayo ng bagong bahay kahit hindi malaki kagaya na kagaya nito basta maging normal lang ang buhay natin malayo kay Papa." “Hindi pwede anak mahalaga tong bahay na'to sa akin,at ama mo parin s'ya." “Mahalaga paba ang bahay na'to kaysa sa buhay niyo Mama?" “Basta anak, hindi mo alam kung bakit ayaw ko ibenta ang bahay na'to. Sige na matulog na tayo at maaga p
“Anong ilalagay ko sa kasunduan papa?"seryusong tanong ni Samuel kay Don Arthuro. “Ilagay mo sa kasunduan na 'yan na pag hindi pa sila nakabayad ay kukunin ko ang anak niya sa loob ng dalawang taon paghindinpa s'ya nakabayad ang huling kasubduan ay ipapakasal ni Rafael ang anak niya sa akin. Paghindi pumayag wala ng maraming tanong kunin mo na ang titulo ng bahay at lupa nila." “Pero Papa, hindi ba 'yab labag sa batas. Hindi dahil dito alam mong sa atin ng galing ang ikinabubuhay ng mga tao kaya walang susuway sa gusto ko. Sige na." Walang magawa si Samuel kahit labag sa loob niya ang gusto ng ama alam niya ang ugali ni Don Arthuro kung anong sasabihin nito ay ginagawa niya kung kailangan daanin sa dahas ginagawa ni Don Arthuro. “Papa nagawa ko na po ang ipinapagawa niya." “Mabuti, hintayin natin na matapos ang linggong ito at puntahan niyo agad ang mga Isidro pag hindi nakabayad dalhin niyo ang anak ni Rafael dito. Pag hindi sila pumayag palabasin niyo sila sa bahay ku
Kung saan-saan na lumapit si Sabrina para lang madagdagan ang kanilang pera na ipangbabayad sana kay Don Arthuro subalit hindi umabot kahit sampung Milyon ang kanilang pera kaya nawalan na sila ng pag-asa pang makabayad ng utang. “Mama, baka may paraan pa at baka pwede pang mapakiusapan pa natin si Don Arthuro. Kakausapin ko s'ya ngayon Mama. Kahit ibenta pa natin lahat ng natira sa atin Mama wala talaga Mama hindi na aabot kahit sampung Million." “Kulang pa kahit ibenta pa natin ang bahay na ito anak kulang pang ipangbayad sa utang ng Ama mo. Sa tingin ko sila na yang paparating." Tumakbo na naman ang kanilang katulong papunta sa kanila para ibalita na nasa baba na ang anak ni Don Arthuro na si Samuel para singilin ang utang ni Don Rafael. “Paumanhin magandang binibini, alam mo naman kung ano ang ipinunta ko dito diba?" “Alam ko pero may papakiusap sana ako sa papa mo nasaan ba s'ya?" “Ako ang inutusan nyang pumunta dito magandang binibini." “Sabrina, nalang ang itawag mo sa
Pagkatapos niyang kumain sinabi sa kanya ni Don Arthuro ang mga kondisyon niya. Sabrina, ang una kung kondisyon ay huwag na wag kang makikipag-usap kahit sino-sinong lalaki dyan maliban lang sa anak ko. Pangalawa ayaw kung lumabas ka ng hindi nagpapaalam at hindi kasama si Samuel, pangatlo ayaw kung nagpapapasok ka sa bahay ng hindi ko kilala 'yon ang mga kondisyon ko sa'yo maliwanag?" “Opo, Don Arthuro." “Samuel samahan mo si Sabrina bumili ng mga damit niya kahit na anong gusto niya bilhin mo." “Opo Papa tara na." “Mamaya na magbibihis pa ako." “Sige maghihintay nalang ako sa labas." Ah, Samuel wala bang babae dito na pwede kung isama?" tanong nito kay Samuel. “Hindi mo ba narinig ang sabi ni Papa ako lang ang pwede mong kasama sa tuwing aalis ka"' “Anak kaba niya o utusan?" nakakainsultong tanong nito kay Samuel. “Wala kana dun pasalamat kapa nga sinamahan kita akala mo hindi ako busy kung hindi lang kay Papa malamang hinayaan na kitang lumabas mag-isa." “Mabuti pa ng