1-My Perfect Mate

(Miya POV)

Nagiisa lang ako palagi sa bahay mula nung nagkaisip ako, minsan ko lang nakakasama ang Ina ko.

Sa pagkakaalam ko ang nanay ko ay mayordoma sa sinasabi nilang  Canvoran Castle o kastilyo ng mga Canis o werewolves.

Ang Blanditia Fanum Space ay isang tahimik na lugar kung saan ang mga highbreed tulad ng bampira at werewolves ay naninirahan na magkasama sa isang lugar pero hiwalay ng teretoryo!

Ang mga bampira, wolves at mga tao ay dito sa Blanditia nakatira.

Paano naging possible yon?

Yon ay dahil sa magandang pamamalakad ng pamilyang Valliant sa lugar na to. Sila ang pamilya ng mga bampira na nagpapanatili sa kaayusan at kapayapaan ng lugar na ito.  Kaya naging possible ang paninirahan ng mga tao kasama ang mga immortal na umiinom ng dugo para mabuhay. (Read my Story, Vampire's Mate to know more about Blanditia Fanum and Vampires.)

Sa Alkeldama Monaire Universus ako nagaaral kung saan kaklase ko ang karamihan sa bampira at werewolves.

Ang isa sa magandang patakaran ng Valliants para sa bampira at werewolves ay ang humanap ng mate o kapareha.

Ang mate na yon ang magtutustos sakanya ng dugo upang mabuhay. At yong di pa nakakahanap ng mate ay sa bloodbank ng Blanditia kumukuha ng dugo para mainom at patuloy na mabuhay.

Ang lamang mga dugo na nakatambak sa Fanum Blood Bank ay galing sa mga tao din sa Blanditia na nagdodonate ng sarili nilang dugo. Kaya di na kailangang pumatay pa ng tao ang mga vampire at werewolves dahil mabubuhay naman sila sa pamamagitan ng bloodbank.

Ganon ka ayos ang pamumuhay ng bawat lahi sa lugar na to. Bigayan para mabuhay.

May na ngahas ng sirain ang patakaran na yon pero lahat sila nabigo dahil sa mga mababait na tao, bampira at werewolves.

Normal ang buhay sa lugar na to bukod lang sa may mga makakasama kang hybrid(Werewolves) at suckers(Vampires).

Sa parte ko mukhang maswerte naman ako dahil pinanganak akong tao. Di ko kailangan ng dugo para mabuhay, gulay sapat na. Ang inaalala ko lang ay kung tao ba ang magiging asawa ko, o magiging kapares ako ng isang bampira o di kaya ng isang lobo. Sana tao na lang para di sayang ang dugo ko.

Balita ko mula sa mama ko ay ang pagkakagulo daw ngayon sa Canvoran Castle. Dahil sa biglang pagkawala ng Hari ng mga werewolves na si King Conrad Vanz.

At ang anak na tagapagmana ng kastilyo na si Nicklaus Vanz ay ilang taon ng di nagpapakita mula nung umalis ito para magtraining maging Isang predator. Kaya nagkagulo sa kastilyo dahil sa kung sino ang mamumuno habang hinihintay ay tagapagmana. Buhay pa kaya ang tagapagmanang Alpha o makakapasok pa kaya siya sa kastilyo niya kapag bumalik siya dahil ilang taon na din siyang nawala.

Just what the hell is he doing now? Bakit di pa siya nakakauwi ng kastilyo? O di kaya may pumipigil sa pagbabalik niya?

Balita ko kay mama ay ang sinasabing si Nicklaus Vanz ay isang makulit na werewolf mahilig itong maglaro at makipaglaro kaya siya pinadala sa labas ng ama niya para matutong mabuhay sa labas upang pagbalik sa kastilyo ay di na ito mahihirapan sa pamumuno kung sakaling mawala siya.

Pero nawala na siya at kahit anino ng anak niyang si Nicklaus ay wala pa rin.

Sabi pa ni mama kapag di niya na kaya ang gawain sa kastilyo ay ako na ang papalit sakanya bilang mayordoma doon at aalagaan ang magiging tagapagmanang Hari o Alpha ng mga lobo.

Iniisip ko palang kinikilabutan na ako. Ako kasama ang mga werewolves? Omg!

Pero nasa lahi talaga namin ang maglinggkod sa mga werewolves, mula sa mga Lolo ko na head butler ng mga Vanz noon, sa Lola ko na maid ng mga Vanz, hanggang sa Ina ko ngayon na mayordoma ng mga Vanz at ako na ang susunod!

Paauwi na ako galing sa school ng mapansin ko ang isang kawawang aso na nakahiga sa may damuhan. Medyo Malaki ito para sabihing aso, pero cute parin naman ito at mukhang mabait. Nakita ko ang mga bahid ng dugo sa damo kung saan siya nakahiga. Sugatan ito! Kawawa naman.

Nilapitan ko agad ito at tinakpan ng jacket ko. Di ko kase ito kayang buhatin kaya kailangan kong umuwi muna sa bahay para kumuha ng kariton na paglagyan sakanya.

Medyo malapit naman na ako sa bahay at ang bahay namin may proteksyon ang paligid para sa vampires at werewolves.

Di naman sila basta bastang makapasok kapag di sila inimbitahang pumasok ng bahay.

Pagdating ko sa bahay, nilapag ko agad ang bag ko, kinuha ang kariton at naglakad na pabalik kung saan ang husky nakahiga.

Hirap pa akong buhatin siya dahil napakalaki at napakabigat niya, sinakay ko na siya sa kariton upang dalhin sa bahay, linisin at gamutin ang mga sugat niya.

***

(Nicklaus POV)

Nung nabalitaan ko ang biglang  pagkawala ng ama kong si Conrad, agad kong binagtas ang malawak na patag ng yelo upang makabalik sa Blanditia Fanum Space kung saan ako pinanganak. Kasama ang kaibigan kong si Zekai.

Sa kasamaang palad ay nung malapit na kami sa boarder ng Blanditia Fanum Space ay bigla na lang kaming tinambangan ng mga pana at palaso, nagkahiwalay kami ni Zekai at di ko alam kung saan ako napadpad.

Nakapasok naman ako sa Blanditia kahit paano pero agad na gumana ang sumpa ng kung sino man sa kalahi ko saakin. 

Sa oras kase na bumalik at tumapak ako sa Blanditia ay magpapalit anyo ako bilang isang  werewolf. Nasa level 1 na anyong werewolf ako, kaya naming paabutin hanggang level 10 at mahigit pa ang pagiging wolf namin depende sa lakas at breed namin. 

Ilang taon akong nanirahan sa labas ng Blanditia dahlil sa sumpa at bumalik lang dito ngayon para sa ama ko.

Nasa anyong werewolf ako at sugatan pa. Buti na lang at may isang babaeng napadaan at tinakpan ako ng jacket niya kaya nung dumaan ang mga asong ulol na naghahanap saakin ay di ako napansin at naamoy, dahil na rin sa pabango na nasa jacket ng babaeng yon natakpan ang amoy ko. 

Sa totoo lang ang pangit ng amoy ng perfume niya, ang sama ng lasa niya sa pabango.

Mga ilang minuto pa ang lumipas ay bumalik ito tulaktulak ang isang kariton at sinakay ako papunta sa bahay niya yata.

Tahimik lang ako at nagpakabait para magustuhan niya ako at kupkupin. Sa totoo lang kailangan ko ng matutuluyan dito sa Blanditia. At mukhang ayos ang bahay niya na to saakin.

"Behave ka ha, wag mong sirain ang mga gamit at furniture ko, ihahanda ko lang pagkain mo tapos ang pampaligo mo, pate na rin ang mga gamot sa sugat mo." Sabi niya haplos ang tiyan ko.

Damn nakakakiliti!

Ang ganda ng boses niya ang cute. 

Ang ang bango ng dugo niya, parang masarap.

Umalis ito at pagbalik may dalang pagkain daw.

"Pasensya ka na, cat food lang ang meron ako. Since puro pusa lang ang alaga ko. Ikaw palang ang magiging unang alaga kong aso. Now eat. Ubusin mo ha para bati tayo." Ngiting sabi niya.

Seriously? Cat food? What the hell!

Yucks!

"Kain na, pagma-arte ka ayaw ko na sayo. Ibalik kita sa labas." 

Damn it! Labag man sa loob ko ay kinain ko na ang cat food na hinain niya. Kadiri! Pero ayaw kong mapalayas kaya inubos ko ang cat food.

"Goodboy, time to take a shower! Come here!" Tawag niya sakin kaya sumunod agad ako.

Pumasok kami sa banyo at doon niya na ako simulang paliguan.

This is so embarrassing. First time in my life na nahawakan ang katawan ko ng isang babae! Kahit nasa anyong lobo ako nahihiya at naiilang parin ako.

Kumakanta pa siya habang pinapaliguan ako.

"Wow, kakaiba pala ang mga mata mo? Sa kanan blue tapos sa kaliwa pula? How come? Siguro ang ama mo blue eyes at ang Ina mo red eyes." Sambit niya sabay hinalikhalikan ako.

Damn she's molesting me!

***

Matapos niya akong paliguan at patuyuin ang balahibo ko, ginamit niya at nilagyan ng bendahe ang mga sugat ko.

Kumain siya at tinapos ang mga paper works niya.

Pinakain ang mga alaga niyang pusa at kalapati.

She's so caring and adorable.

Her blood smells so delicious. She's a perfect mate for me.

Kung makabalik ako sa kastilyo siya talaga ang kukunin kong tagapangalaga at mate ko.

Napangiti pa ako.

Bakit parang mag-isa lang siya sa bahay? Wala ba siyang kasama?

"Bigboy, let's rest now. Kailangan ko pang pumasok ng maaga sa school bukas. Magpahinga ka rin dahil isasama kita." Bulong niya sakin sabay binuhat ako papunta sa kama niya at tinabi sa paghiga.

Hinintay ko siyang makatulog upang magamit ang cellphone niya para tawagan si Zekai at makibalita sa nangyari sakanya.

Nung narinig kong humihilik na ang babae, dahan dahan akong bumaba ng kama at inabot ang cellphone niya.

Nahulog ito sa sahig. Mabuti na lang at di siya nagising. Sinipa ko ang cellphone niya palabas ng kwarto upang di niya ako marinig. Sinara ko ang pinto.

Dinial ko agad ang number ni Zekai at mayamaya pa sumasot na ito.

"Anong balita Zeika? Okay ka lang ba?" Tanong ko.

"Yes lord, okay lang ako. Pero bad news, kase ang naghahari hari-an ngayon sa Canvoran Castle ay ang mga Carzon. Nais pamunuan ni Elijah Carson ang kastilyo at nabalitaan ko pa na sa oras na tumuntong ka dito sa kastilyo ay ipapapatay ka agad!" Balita ni Zekai.

"Ang mga katiwala ng kastilyo kumusta sila?"

"Ang iba ay sumanib na sa mga Carson at may iba naman na nananatili ang katapatan sa pamilya mo at hinihintay ang pagdating mo para iligtas sila!" Dagdag pa ni Zekai.

Ang mga Carzon! Sakim talaga sila sa kapangyarihan!

Anong gagawin ko ngayon? Di ko naman basta bastang pabayaan na lang ang mga tauhan ko!

Alam ko din na di ko basta bastang mapasok ang kastilyo dahil pinalibutan ito ng mga Carzon ng black magic. Di rin malabo na sila ang dahilan ng sumpa ko at sa pagkawala ng ama ko! Magbabayad talaga ang mga Carzon saakin!

"Hey, bigboy nandito ka lang pala!" Boses ng babae.

Damn nagising siya. Inapakan ko agad ang cellphone niya para maputol ang tawag.

"Bumangon ako para umihi nung mapansing wala ka sa tabi ko. Come here let's go back to sleep." Sabi niya haplos ang ulo ko. 

Sumunod ako sakanya at bumalik na rin sa kama, nahiga katabi siya.

Kailangan ko rin ng pahinga para makapag-isip ng husto. Paghahandaan ko ang pagbabalik ko sa Canvoran Castle!

***

(Next Day)

Sinara na ng babae ang pintuan ng bahay niya.

May nakakabit na dogcollar sa leeg ko at hila hila niya ako papunta sa school. Balak niyang isama ako dahil baka daw awayin ko ang mga pusa at kalapati niya.

Yumuko ito at hinipan ang ilong ko.

"Be a goodboy, okay?" 

Napansin ko ang pangalan niya sa ID na nakasabit sa leeg niya.

Miya Aragon. Siya si Miya.

Sa daan pansin ko na may mga sumusunod saamin.

Naamoy ko sila at nararamdaman. Nagulat pa kami pareho nung nagsulputan ang mga kalalakihan galing sa kakahuyan at hinarang kami.

"Sino kayo at ano ang kailangan niyo?!" Takot na takot na sigaw ni Miya.

Siguro ito yong mga taong inutusan ni Elijah para patayin ako!

Tinahulan ko sila at hinarangan para di makalapit kay Miya.

Ako ang kailangan niyo? I'm here!

Tumakbo na si Miya at hinaharang ko parin sila para makatakas siya.

Pero parang walang pakialam ang mga ito saakin dahil nilagpasan lang ako ng mga ito at patuloy na hinabol si Miya!

Damn it! Si Miya ang nais nila!

Kailangan ko silang pigilan sa abot ng makakaya ko. Di ko sila hayaang saktan si Miya! Poprotektahan ko siya at di hahayaang mapahamak!

Anong kailangan nila kay Miya?