Chapter 127.1

“Ano aasarin mo pa ba ako?” tanong nito sa kaniya. Mabilis siyang umiling ng wala sa oras.

“Hindi. Hindi na.” sabi niya rito. “Itigil mo na yan.” dagdag pa niyang sabi rito at dahil doon ay mabilis siyang binitawan na ni Lucas ng wala sa oras. Ilang sandali pa ng ay napatitig si Lucas sa kanyang mga paa kung saan ay hindi siya nakasuot ng tsinelas at nakayapak lang siya. Mabilis siyang binuhat ni Lucas at pagkatapos ay pinaupo sa sofa.

“Bakit hindi ka nagsuot ng tsinelas? Alam mo namang malamig ang sahig at baka magkakaroon ka ng sipon.” sabi nito sa kaniya habang hinipo nito ang mga iyon. Napailing na lamang ito nang maramdaman nito na napalamig ng mga paa nito. Marahil ay sa pagtayo nito sa sahig ng ilang minuto.

Mabilis nitong ikinulong ang kanyang mga paa sa mga palad nito at pagkatapos ay tinitigan siya. “Palagi kang magsuot ng tsinelas.” sabi niya rito. “Nasaan ang tsinelas mo? Kukunin ko.” sabi niya rito.

“Nasa kwarto.” mabilis na sagot niya rito at may isang masayang ngiti na