Nanlaki ang mata ko at agad na natigilan. Kahit si ate Lucille sa tabi ay napainom ng tubig.Pero si tito Shawn, biglang humagalpak ng tawa. Sabay sabing, “akala ko ba walang pumo-porma?” tanong niya.Tumingin siya sa gawi namin ni ate Lucille. Lagot kami.Hindi na ako nakakilos o nakagalaw. Naramdaman kong humigpit ang pagkakahawak ni Sandro sa kamay ko, tipong hindi niya ako bibitawan kahit na anong mangyari.“Kaya pala kahit hindi mo reunion e pumunta ka,” saad ni tito sa akin. Nagulat ako ng bigla siyang may tinawagan.“Axcl, yeah… May kinikita nga si Sua dito.”Nanlaki ang mata ko. Napasinghap at halos hindi na makagalaw sa kinatatayuan.“I’m sorry princess but your dad wants me to confirm something.”Tumingin si tito kay Sandro.“You will come with me, young man.” Sabi ni tito dito. Bigla akong umabante para itago si Sandro sa kaniya. Rinig na rinig ko na nga ang tibok ng puso ko sa sobrang kaba. Halos hindi na ako humihinga ng tama.Gusto ko ng umiyak na hindi ko malaman.“Tito
“Bukas na tayo mag-usap,” saad ni papa at umalis na at umakyat na sa kwarto niya. Tumingin ako kay mama at nakita ko siyang kinindatan ako tapos sumunod kay papa.Nang tumingin ako kay tito Shawn, nakangiti na siya sa akin at naka thumbs up.Si ate Lucille naman ay agad na tumalon talon sa tuwa habang nakaipit ang boses, takot na mabulabog niya ang mga tulog na.“Sua! I’m so happy!” Sabi niya at niyakap ako kaagad. Hindi ko na rin napigilan ang pagngiti ko. Tumalon na rin ako sa labis na kasiyahan.Approve na ba sa kanila? Hindi na ba sila magagalit? Ayos na ba ang lahat?Tumingin ako kay tito Shawn. “You did a good move na pinakilala mo itong crush mo sa papa. Inilapit mo siya kahit na hindi pa nila ito nakikila sa personal. At maganda rin ang ginawa ni Sandro kanina. Nang magbaba ka ng tingin dahil hinaIikan siya no’ng kasamahan niyo, tumayo na siya agad para klaruhin na ikaw ang gusto niya.”Lumapat ang ngiti sa labi ko.“I’m impressed. Pasok siya sa akin. Ganoon dapat ang lalaki.
Papa is waiting sa isasagot ni Sandro. Kinakabahan ako na kapag banggitin ni Sandro ang last name ay mabago ang lahat. Na ang kasiyahang ito ay agad na mapawi.Ngunit bago pa masabi ni Sandro kung ano ang last name niya, biglang nag ring ang phone ni papa.“Excuse me,” sabi nito at tumayo.Para akong nakahinga ng maluwag. Si tito Shawn at mama naman ay napabaling kay papa. Kita ko ang panlalaki ng mata ni papa at bumaling sa amin.“Shawn,” tawag niya kay tito.Kinabahan ako bigla. Para bang may hindi magandang nangyayari. “Si grandpa Bilhem,” pagbanggit pa lang no’n ni papa, napasinghap na si mama at si tito ay agad na kumaripas ng takbo papuntang kwarto kung saan siya natulog. Naiwan niya doon ang phone niya at ilang gamit niya. “Axcl, anong nangyari?” tanong ni mama. Kita ko sa mukha ni mama na kabado siya. Ako rin ay nagtataka at kinakabahan.Alam kong hindi na maayos ang kalagayan ni lolo. Ilang ulit ng pinabalik balik ito sa hospital. Sana mali lang ang iniisip ko. Sana hindi t
Kinagabihan, nasa bahay na kami ni tito Shawn. Katabi ko si Blue at kapalitan ko naman ng text messages si Sandro.Sandro: Gumawa ako ng social media account. Confirm mo 'ko.Matapos niyang sabihin yun, agad kong binuksan ang fb ko, at naka add nga siya. Tapos ang profile picture pa niya ay picture ko no'ng entrance exam na kinuha niya ng palihim.Halatang kagagawa lang ng account niya dahil wala pa siyang friend. Haha.Hindi ba siya nag add ng iba? SA N DRO. Iyon ang pangalan niya sa FB. Matapos kong e accept ang friend request niya, bigla siyang nag chat."Hi miss,"Napangiti ako at nag reply sa kaniya. "Bakit? Taken na ako."Napatawa ako sa isipan ko habang hinihintay ang reply niya."Taken ka ba sa akin?"Kung sino sigurong makakita sa akin ngayon, aakalain siguro nilang nababaliw na ako. Gusto kong itago ang mukha ko at nagmumukha akong siraulo kapag kausap ko si Sandro. "Baliw ka!" Sabi ko nalang. Pero hindi niya agad sineen tapos halos sumabog ang notification ko dahil nilal
Balisa ako sa huling natitirang araw ko kasama nina mama. Lagi nila akong tinatanong kung ayos lang ba ako at lagi kong sinasabi na oo, ayos lang ako.“Nag-away ba kayo no’ng manliligaw mo?” iyon ang tanong ni papa ng pumasok siya sa kwarto ko para kunin ang maleta ko. Ihahatid nila ako sa airport ngayon. “Hindi po papa. Naghihintay na nga po siya sa akin doon. Susunduin niya ako.” Ang sabi ko.“So bakit ganiyan ang reaction mo?”“Nalulungkot lang ako syempre kasi aalis ako at babalik na. Mamimiss ko kayo.” Palusot ko.“Kung ganoon, magtransfer ka na dito.”“PA!” Natawa siya sa naging reaction ko.“Oh? Akala ko ba malulungkot ka?” sabi niya. "Iisipin ko talagang inaaway ka ng totoy na yun kung ganiyan ang mukha mo." “Ayaw niyo pa rin po ba kay Sandro, papa?” tanong ko.“It’s too early to decide,” aniya. “Patunayan niya munang karapat-dapat siya sa prinsesa ko.”“He will do that papa,” sabi ko na puno ng kumpyansa dahil kilala ko si Sandro. Ganoon siyang klase ng tao.Sinimangutan niy
May dala siyang ice cream, yung isang tub at gamot."Good afternoon. How was your sleep?"Tumayo at lumapit ako sa kaniya. "Ayos lang. Thank you pala sa paglinis at pag-ayos ng gamit ko." Saad ko sa kaniya.Lumabi siya at sinabing, "I want a thank you hug.Natatawa ko siyang niyakap. "Kaya ka napipilosopo ni papa e."Mahina siyang natawa."Your father is kinda savage.""He is." Pagmamalaking sabi ko. "Kumain na tayo hangga't mainit pa ang niluto mo."Tumango siya at umupo na kami sa mesa para kumain.Excited akong tikman ang niluto niya. Sa tingin pa lang kasi ay masarap na. Marunong akong magluto pero hindi gaya sa kaniya na nakakaluto na ng dish gaya nito.Siya na talaga. Feeling ko e nasa kaniya na ang lahat.And it didn't disappoint. Ang sarap nga ng luto niya."Sasabihin mo bang pwede na ako mag-asawa kasi masarap ako magluto?"Nagpipigil ako ng ngiti sa komento niya. Inirapan ko siya lalo na nang makita ang dimple niya dahil sa ngiti niyang halos ikapunit na ng labi niya."Pwede
REINASobrang laki ng Gaiman. Halos lahat ng studyante na narito ay matatalino, at karamihan ay may kaya. Salat kami sa pera kaya doble kayod ako para lang mapanatili ko ang scholarship ko.Dream school ko ang Gaiman. Dahil alam kong after I graduate from this school, trabaho na ang kusang lalapit sa akin.Pero sa daming tao na narito, isa lang ang nakakuha ng attention ko. At iyon ay si Sandro.Siya lang yata ang naging crush ko mula no’ng freshman ako. Sobra niyang gwapo, seryoso at matalino. Halos nasa kaniya na nga lahat.“Jho, bagay ba sa akin ang shade ng lipstick na ito?”Si Jho ang roommate ko.Pareho lang pala kami ng dorm ni Sandro. Pagbaba ko ng hagdan, makikita ko na siya dahil sa second floor ang room niya.“Oo naman. Pero huwag ka ng umasa doon kay Sandro. May Mylene na yun.”Humaba ang nguso ko.Ano naman ngayon kung kasama niya lagi si Mylene e hindi naman sila. Sa pagkakaalam ko ay magkaibigan lang silang dalawa."Seryoso ka bang hahangaan mo siya kahit na hindi ka nam
REINAKalat sa campus ngayon ang ginawa ni Sandro sa group project nila. HinaIikan daw kasi ni Mylene si Sandro habang tulog kaya nasampal siya ni Sua.Tapos ngayon, nakikita kong hindi na lumalapit si Mylene sa kaniya. Lihim akong natuwa sa nangyari. Iba nga naman talaga maningil ang karma.Malapit ng matapos ang first sem. Naging tahimik ang lahat. Iyong mga kagaya kong humahanga kay Sandro, bigla nalang naglaho.Dahil iyon lahat kay Sua. Lagi silang magkasama. Rinig ko pa sa iba na tingin pa lang niya ay napapaatras na ang sino mang magtatangkang lumapit kay Sandro.Matunog dati ang pangalang Sandro na crush ng lahat pero ngayon, he was branded as Sua’s boyfriend.“Iba sila ni Sua.” Iyon ang sabi ni Jho. “Seloso si Sandro pero showy siya. Balita ko pinagsi-selosan niya iyong Charles na classmate ni Sua at laging vocal at PDA si Sandro para ipakitang kaniya si Sua while si Sua, hini-head to foot lang niya ang mga babae sa paligid ni Sandro.”Hindi ko siya pinansin. Ayokong makinig s