Share
Kabanata 31
Kaugnay na kabanata
Ang Tatay kong CEO Kabanata 32
Napakainit ng tingin nito kaya lumingon si Sharon, "Aakyat na ako." Lumabas siya ng kotse at naglakad nang hindi lumilingon.Iniisip niya kung masiyado lang siyang sensitibo o nag-iba lang ang pakikitungo sa kaiya ni Simon?....Sa araw na ito, dumalo si Sharon sa libing ni Manager Cook.Kung hindi dahil sa kaniya, siya dapat ang nasa loob ng kabaong.Sinarado na ng mga pulis ang kaso at sinabing lasing ang driver habang nagmamaneho. Dahil dito, ang driver lang ang tanging responsable sa nangyari.Palabas na si Sharon ng sementeryo nang magsimulang umulan. Kinuha niya ang payong sa kanyang bag at binuksan ito. Nakatanggap naman siya kaagad ng text sa kanyang telepono.Sa isang iglap ay nagbago ang kaniyang ekspresyon matapos pindutin ang mensahe.Mababasa sa text; [Maswerte ka na mayroong pumalit sa'yo ngayon. Hindi ako sigurado sa susunod!]Isa itong text mula sa isang unknown number.Nanginig ang kamay ni Sharon habang hawak-hawak ang telepono. Alam niyang hindi ito isang s
Ang Tatay kong CEO Kabanata 33
Naninikip ang puso ni Sharon, tumalikod siya para hanapin ang anak.Hindi siya sinubukang pigilan ni Simon. Nagdilim ang mga mata nito, at sumunod na lamang.Pinuntahan ni Sharon ang lugar kung saan sila nagtatanim ng puno. Hindi ito masiyadong tago, pero kaunting tao lamang ang dadaan sa area na ito. Pinapalibutan din ito ng mga puno."Sebastian? nasaan ka?" Lumakad sa putikan si Sharon dala ang kanyang payong. Malakas na ang buhos ng ulan sa oras na 'to."Sebastian, sagutin mo si Mommy...." Naiiyak na sa takot si Sharon. Hindi niya mahahanap ang anak sa ilalim ng malakas na ulan.Wala na siyang iba pang kasama, at tanging anak lang niya ang kanyang suporta. Hindi niya kakayanin kapag nawala ang kanyang anak!Bigla naman siyang nadulas at nahulog sa putikan nang nakakahiya. Nang bumagsak ang payong sa gilid niya, tumalsik sa kaniya ang malamig na ulan. Gayunpaman, kaagad niyang sinubukang tumayo habang patuloy na sumisigaw para sa anak, "Sebastian!"Si Simon na nasa hindi kalay
Ang Tatay kong CEO Kabanata 34
"Bakit ka nandito, Simon?" Tila hindi nag-aalalang ngumiti si Fiona.Hindi sumagot si Simon, nagsumbong naman si Sebastian, "Tito, sinampal po ng matandang babae na 'yan si mommy noong nakaraan, at ngayon ay kinidnap niya ako. Hindi po siya mabait. Tulungan niyo po ako tumawag ng pulis."Kumunot ang noo ni Simon nang marinig ito. Sinaktan niya si Sharon noong nakaraan?Bigla niyang naalala na nakita niya nga ang bakas ng palad sa mukha ni Sharon noon.Naningkit ang kaniyang mga mata, mababakas ang katakot-takot na aura mula rito. "Fiona, bakit mo ito ginagawa sa bata?"Ngumiti lamang si Fiona, "Simon, tungkol ito sa kasalanan ni Howard at mga personal na bagay. Hindi mo na kailangang mangialam."Nasa test center sila. Malinaw na ipapa-paternity test ni Fiona ang bata para malaman kung anak nga ito no Howard."Simon, ibigay mo sa akin ang bata." pinilit niyang magawa ang plano niya ngayong araw.Tiningala ni Sebastian ang matangkad na lalaki at kinurap ang mga mata. "Tito, hindi
Ang Tatay kong CEO Kabanata 35
Labis na naguguluhan si Fiona. Paanong naging anak ni Simon ang batang 'yon? ginawa niya ba talaga 'yun kasama si Sharon?Mahabaging langit, sisimulan na bang akuin ni Simon ang responsibilad sa kanila at pakakasalan si Sharon?Niyukom ni Fiona ang kanyang mga kamao sa galit.Inilabas ni Simon si Sebastian sa private hospital at tinawagan si Sharon para sabihing nakita na ang bata. Sinabi niyang iuuwi niya ang bata at mabuting umuwi na rin ito.Habang pauwi, nakaupo ang dalawa sa loob ng kotse. Inalog ni Sebastian ang laamn ng kanyang mga binti at tiningnan ang matangkad at gwapong lalaki sa tabi niya. Nagtanong siya, "Tito, ano pong nangyari sa matandang babae?"Tumaas ang kilay ni Simon at pinaningkitan ito. "Sinabi ko sa kaniya na ako ang tatay mo, kaya hindi ka niya guguluhin pa."Umupo nang tuwid si Sebastian at nagtanong, "Ganoon lang kasimple?"Tumango nang kaunti ang lalaki. "Oo."Hirap si Sebastian na paniwalaan ito. "Ganoon po ba kayo kagaling? takot ba siya sa inyo?"
Ang Tatay kong CEO Kabanata 36
Tila hindi magawang maintindihan ni Sharon ang kahulugan ng mga sinabi ni Simon, ngunit hindi niya na ito inisip pa. Pagkatapos, tiningnan niya ang dumi sa katawan at hindi mapigilang mapangiti. “Maglilinis muna ako. Hintayin niyo ako.”Tiningnan niya naman muli ang kanyang anak. “Sebastian, tulungan mo si Mommy na asikasuhin ang bisita.”“Sige po.” Kaagad na kinuha ni Sebastian ang laro nila ng chess na hindi pa tapos. “Tito, ituloy po ba natin?”“Okay.” Nanatili si Simon para samahan siya.Nakatulala silang tiningnan ni Sharon. Mukha nga talaga silang mag-ama.Naging tensyunado ang kanyang puso, at hindi niya ito masiyadong inisip. Tumalikod siya at nagtungo sa banyo.Nang makalabas si Sharon mula sa pagligo, narinig niya ang boses ng batang sumisigaw sa tuwa, “Checkmate! Nanalo ako! Nanalo rin ako!”Lumakad siya patungong sala at nakita ang anak na masayang sumasayaw habang bahagyang nakangiti naman si Simon. Hindi siya mukhang dismayado sa pagkatalo. Para nga itong hari dahi
Ang Tatay kong CEO Kabanata 37
Labis ang pagtatakang tiningnan ni Sharon ang gwapong lalaki. Bakit siya nito binigyan ng marriage agreement?“Hindi ko maintindihan ang ibig mong sabihin, President Zachary.” Natagalan bago niya magawang makapagsalita.Hindi maintindihan ang ekspresyon ng lalaki. “Malinaw ang sinasabi sa agreement. Kailangan ko ng asawa, at kailangan ng anak mo ng isang ama.”Sandaling nabasa ni Sharon ang buong agreement kanina. Sinabi rito na magiging kasal sila, ngunit magiging sikreto ito at asawa lang siya nito sa papel.Gayunpaman, hindi pa rin niya maintindihan kung bakit siya ang pinili nito?“President Zachary, kailangan nga ng anak ko ng isang ama, pero hindi naman kailangan na maging ikaw ‘yun.”“Kailangan maging ako ‘yun.” mabilis itong sumagot, hindi nagpapatalo ang tono.Nagtataka niyang tiningnan ang malalim at maiitim nitong mga mata at pinakinggan ang mga sinabi nito, “Limang taon na ang nakalilipas, sa Monarch Hotel.”Nang sabihin niya ang mga salitang ito, naramdaman ni Shar
Ang Tatay kong CEO Kabanata 38
Marahil napansin niya ang pagdududa sa mga mata nito, kaya’t sinabi niya, “Anak ko si Sebastian. Kaya’t sa tingin mo ba ay hahayaan kong tumira siya malayo sa akin? Kahit na hayaan ko, hindi ang pamilya Zachary.”Naintindihan na ni Sharon ngayon. Kung alam ng mga Zachary na anak ni Simon si Sebastian, siguradong hindi nila hahayaang manatili ang bata sa kaniya!Kukunin nila ang bata at dadalhin sa pamilya Zachary.Magulo ang kanyang isip nang hawakan niya ang kamay nito nang mabilis. “Hindi mo makukuha ang anak ko sa akin!”Bahagyang tumaas ang kilay ni Simon, at mayroong kaunting ngiti sa kanyang mga labi. “Kaya naman inaalok kita ng kasal.”Naging napakatahimik ni Sharon. Alam niyang kapag kinuha ng mga Zachary ang anak niya, wala siyang kapangyarihang pigilan ang mga ito.Ibig sabihin ba nito ay wala na siyang ibang pagpipilian kung hindi ang pirmahan ang kasunduang ito?Bigla niyang naisip ang kanyang anak na laging gustong makita ang kanyang tatay. Dagdag pa rito, natukso n
Ang Tatay kong CEO Kabanata 39
Matapos tingnan ang mga litrato, kumunot ang noo ni Dr.Collins at sinabi, “Pamilyar ang taong ito. Bigyan mo ako ng oras para alalahanin…” Dahil walang litrato ang lalaki na nakaharap, mahirap kay Dr.Collins na alalahanin ang tao.“Ayos lang. Hindi niyo po kailangan magmadali.” Hindi mapakali si Sharon, pero hindi tama na madaliin niya ito.“Ah, naalala ko na. Kahawig ng lalaking ito si Dr.Wayne John. Nasa surgery department siya.”“Wayne John? Sigurado po ba kayo?” Kuminang ang mga mata ni Sharon.“Oo, kahawig niya. Subukan mong magpunta sa surgery department at magtanung-tanong.”“Salamat, Dr.Collins.” Nais kaagad makita ni Sharon ang Wayne John na ito.“Walang anuman. Sobra ang pagka-guilty ko dahil hindi ko nagawang iligtas ang tatay mo noon.”Nang napansin ni Sharon na nag-alinlangan ito kung magsasalita pa, muli siyang nagduda. “Dr.Collines, marahil ay mayroon pa kayong hindi sinasabi sa akin tungkol sa pagkamatay ng tatay ko noon?”Nagbago ang ekspresyon ni Dr.Collins, a
Pinakabagong kabanata
