Chapter Thirty-Three: Kontrata

“PWEDE na,”

Napasama ng tingin si Stella kay Ace na derederetsyo sa kaniyang sofa at naupo doon. Ang pagkakasabi nito ng ‘pwede na’ na alam niyang tungkol sa bahay niya ang tinutukoy nito ay tila isang insulto sa kaniya. Alam niya na mas malaki di hamak ang bahay nito dahil pinakang mayaman na tao na ito ngayon sa buong mundo ngunit hindi dapat ito manglait.

“Sabihin mo na ang sasabihin mo at bakit pumasok ka pa sa loob pwede naman sa labas,” walang ganang sabi ng babae at naupo sa isang single sofa na nasa gitna. Magkatapat kasi ang malaking sofa habang nasa gitna nito ang isang sala table at nasa gitna nito ang kaniyang kinauupuan na solo sofa.

Malawak ang kaniyang sala dahil doon madalas nakatambay ang anak niya dahil nagpipinta ito kaya hinahayaan niya iyon. Pagtingin niya sa lalaki ay mukang hindi ito nakikinig dahil inililibot nito ang paningin sa paligid. “Hindi ko alam na may hilig ka pala sa pagpipinta,” natigilan siya sa sinabi nito at naalala ang pinta ng kaniyang anak