Malapit na tayo sa exciting part! <3 HEHEHEHE
“I will not even ask you about this if I can’t handle what you’re going to say, Vivianne,” sagot ni Beckett. Malalim ang kan’yang boses at maging ang paraan ng pagtingin nito. “I just wanted to know the truth.” Tumango si Vivianne bago ngumiti nang malungkot. “Sasabihin ko sa ‘yo ang lahat. Lahat-lahat.” Nagbalik ang isip ni Vivianne sa oras kung saan ay nandoon siya sa Allamino warehouse. Doon ginagawa ni Alfred ang mga ilegal na transaksiyon kung saan siya nagbebenta ng droga at mga babae. She didn’t like to be there, pero kung hindi siya pupunta ay baka kung ano ang gawin ni Alfred sa mama niya. Despite her lack of will, Vivianne endured all the trainings Alfred had prepared for her. Tapos na siya sa physical training dahil iyon ang inuna sa kan’ya noong bata pa lang siya, kaya ngayon ay focus na si Alfred sa pagtuturo tungkol sa negosyo at tamang pakikipagtransaksiyon. “Puwede na ba akong umuwi?” bored na tanong ni Vivianne bago sumulyap sa kan’yang wristwatch. “May trabaho pa
A FEW seconds later, Beckett was snoring heavily. Sa sobrang himbing ng tulog nito, kahit lumindol ngayon sa El Continental Hotel ay hindi siya magigising. Hinaluan kasi ni Vivianne ng pampatulog ang wine ni Beckett kanina.Hindi niya gustong umabot sa ganito ang lahat, pero alam niyang mahihirapan siyang iwan si Beckett kung gising ito. Beckett would surely stop him from leaving, at baka tuluyan siyang madala sa agos ng kan’yang damdamin.But their relationship needs to end now.“Mahal kita. Mahal na mahal kita…” bulong ni Vivianne habang hinahaplos ang pisngi ng binata. Patuloy rin sa pagtulo ang luha nito. “At sana, kapag nagkita tayo ulit, huwag mo akong patawarin.”Vivianne kissed Beckett for the last time before wiping her tears. Ilang saglit siyang tumitig sa lalaki bago tuluyang umalis. Sobrang hirap ang lumisan sa piling ng pinakamamahal niya, pero kung hindi niya ito gagawin, masisira ang buhay nila.Tahimik na lumabas si Vivianne sa kuwarto nila ni Beckett. She looked aroun
“A-ANO’NG IBIG mong sabihin?” halos hindi na marinig ni Vivianne ang kan’yang sarili nang sambitin iyon. “May ginawa ka bang masama sa kan’ya? Pinapatay mo na ba siya ngayon?” “Hindi pa, pero malapit na.” Ngumisi ang ama bago kumuyom ang magkabilang kamay. Nagpipigil lang ito ng galit. “Wala ka nang pakialam kung ano man ang gawin ko sa kan’ya. Hiwalay na kayo, Vianne. Hindi ka na dapat mag-alala sa kan’ya, at alam mo kung bakit.” Napabuntong hininga si Vivianne nang malalim. Gusto niyang sumagot, pero hindi niya alam ang sasabihin. Kita niya kasi sa mata ng ama na hindi nito nagugustuhan ang reaksiyon na ipinapakita niya. Vivianne still had a hard time hiding her emotions sometimes. “When are you planning to kill him?” tanong ni Vivianne. “As soon as possible. Kapag may nakita akong pagkakataon para ipapatay siya, susunggaban ko na kaagad iyon.” Naging matalim ang tingin ni Alfred, kasabay ng pagtaas ng mga balahibo ni Vivianne. “Kailangan niyang mamatay, dahil kung hindi, tayo an
BECKETT WAS more than surprised, seeing the love of his life pointing a gun at him. And he was doing the same thing. Alam man niyang si Vivianne ang nasa harapan niya ngayon ngunit hindi niya magawang ibaba ang baril.He trusts her, but there's something different about Vivianne's gaze. The hatred looked genuine, and he wondered why.“Vivianne...” pagtawag ni Beckett sa dalaga. Puno ng pangungulila ang tono ng boses nito. “Why did you leave me?”Hindi sumagot si Vivianne. Imbes ay humigpit ang pagkakahawak nito sa baril. “Huwag mo na akong hanapin ulit. Huwag mong puntahan ang kumpanyang pinasukan ko, ang apartment ko, at huwag mo ring tangkaing hanapin ang mga kaibigan ko.”“Vivianne—”“At huwag ka ring lalapit sa akin. Diyan ka lang. Huwag kang hahakbang dahil hindi ko alam ang puwedeng mangyari kapag ginawa ko iyon,” saad ni Vivianne sa matigas na tono.Ganoon pa man, rinig ni Beckett ang sakit at kalungkutan sa boses ng nobya. Sa loob ng maikling panahon ay nakilala na niya ito. A
[BECKETT CLAINFER’S Secret: Talaga nga bang nagmamay-ari siya ng drug business?]“What the fuck?” Tumaas ang kilay ni Beckett nang makita ang sunod-sunod na articles tungkol sa kan’ya. Binuksan niya ‘yon lahat, at mas lalo lang sumama ang timpla ng kan’yang mukha nang makita kung gaano kasira ang pangalan niya. “Shit.”No one’s cleaning his mess right now, and even the higher-ups from the Syneverse Entertainment were calling him nonstop, too. Ganoon din si Fiona. Mas lalong binalot ng pagtataka si Beckett dahil walang kahit sino ang nagtatanggol sa kan’ya laban sa masasamang articles.Nasaan ang trolls niya?Beckett took his phone and called Nathan. “Where are you—”“Boss, may malaking problema tayo ngayon!” sigaw ni Nathan. May halong kaba at pagpa-panic sa tono ng boses nito. “May nagpasabog ng lugar kung nasaan ang mga naglilinis ng pangalan mo, at nawawala rin si Jeremy! Masyadong magulo rito sa loob ng warehouse ngayon!”Beckett’s forehead creased as he bit his lower lip. “Do you
THE TIME passed by quickly, and it was already the last week of February 2024. Sa March ay pupunta siya sa Agrianthropos City para sa initiation. Kapag nandoon na siya at nagsimula na ang initiation, hindi na siya puwedeng umalis pa. Kaya naman bago ‘yon mangyari, mayroon muna siyang gustong makita. It was Vivianne, and now, he knew where to find her. Nakuha niya ang impormasiyon na ‘yon mula kay Nathan at sa isang investigator nito, pero walang kasiguraduhan kung doon nga ba nananatili si Vivianne palagi. But he took the risk. He went to the Allamino family’s warehouse despite the hefty sum of money in his head. Marami ang nagpapahanap sa kan’ya—Buong mundo ay hinahanap siya, kasali na ang media industry. Pero kung hindi niya makikita ang babae bago siya umalis, ano pa ang silbi ng mabuhay sa mundong ito? ‘I hope she’s here,’ saad ni Beckett sa sarili habang nakatago sa gilid ng pader. Doon siya sumisilip-silip para makita ang pintuan ng warehouse pero mas madalas siyang nakatago.
MARCH 2023, MONDAY: FOEDUS INITIATION Tuwing araw ng Marso ginaganap ang initiation sa Foedus Corporation, kaya naman ngayon ay naghahanda na si Beckett ng kan’yang mga gamit para pumunta sa Agrianthropos. His clothes were enough to last for a month. Hangga’t nandoon kasi siya sa initiation ay hindi muna siya aalis. It's not like he wanted to wander around with his back hurting from the lashes, though. Sa huling beses ay tiningnan ni Beckett kung dala na ba niya ang lahat ng kailangan bago siya umalis. Mahirap na. Sobrang tagal niyang hinintay ang araw na ito at hindi ito puwedeng mabulilyaso. Nathan was depending on him, too. “All set,” saad ni Beckett sa sarili bago inilagay ang brown envelope sa loob ng kan’yang maleta. It consists of some documents and files containing his assets and bank books. Bago kasi makapasok sa Foedus ay kailangan munang magpakita ng isang bilyong dolyares na net worth, at kailangan din niyang magbayad ng one hundred million pesos para sa membership fe
“Jeremy,” pagtawag ni Beckett kasabay ng pagkunot ng noo nito. “What are you doing here? How did they capture you?” dagdag niya pang tanong pero hindi sumagot ang lalaki. Nanatili lang itong nakayuko at hindi siya pinapansin.Pinasadahan ni Beckett ang buong kaayusan ni Jeremy. He looked drained and exhausted. Mukhang wala pa itong matinong tulog at kain, at halata rin ang panginginig ng katawan nito.“What the hell?” Mas lalong kumunot ang noo ni Beckett nang tumingin ito kay Jeru.“Hep. Don’t take it the wrong way,” ani Jeru habang nakataas ang dalawang kamay at nakangisi. “His body isn't trembling because he is afraid of what we did. Dahil 'yan sa itinurok na pampatulog sa kan'ya. Eh malay ba naming nagdodroga rin pala siya? Gan’yan tuloy ang naging epekto.”“He’s not using drugs,” giit ni Beckett. “He’s one of my most trusted scientists, and he was the one modifying and formulating the different kinds of drugs I make, but he never tasted it.”“Hmmm. Kung ‘yan ang gusto mong paniwal