Chapter 18 Friends

Nagpasalamat si Ethan sa kaibigan ko bago kami lumabas ng bahay. Wala na akong nasabi kay Lorena dahil nasasaktan ako, at alam ko naman na naiintidihan niya ako.

“Be good to her.” Iyan ang huling narinig ko na sinabi ni Lorena bago ako isakay sa kotse ni Ethan. I saw pain in Lorena’s eyes. What’s that for?

Habang nasa biyahe kami ay tulala lang ako, naguguluhan na ako at pagod na ako mag-isip. Napapgod na ang utak ko mag-isip ng kung ano-ano. Gusto ko ng magpahinga.

Si Ethan naman ay hindi niya tinaggal ang pagkakahawak sa kamay ko habang nag mamaneho siya, nakahawak sa kamay ko ang isa niyang kamay at panay din ang sulyap niya sa akin. Nag-aalala ang mukha at the same time ay galit ang kanyang mga mata.

Kanina pa din umiigting ang panga niya.

Alam ko gustong gusto na niyang malaman ang nangyari kanina pa.

“Ethan, tu-tuungan m-mo ako…” Pagmamaawa ko sa kanya nang nandito na kami sa kwarto namin. Binuhat niya ako papunta dito.

“Who the fuck made you cry? I’ll kill that bastard!”