“Humanda ka din sa akin, may alam ka pala dito! At ano itatago mo ang walang kwentang kapatid mong ito?!” Tumingin siya kay ate.I’m crying hard in front of him.“Kung ayaw mong makipaghiwalay sa tomboy mong kasintahan ay ako na ang magpapahiwalay sa inyong dalawa! Sinabihan ko na din ang asawa mo at mukhang napaniwala mo din siya sa mga kasinungalingan mo!... magaling ka talagang magsinungaling!” Dinukdok niya ako.He is showing no mercy.Ethan nasaan ka na ba?Dapat nandito na siya, dapat hinahanap na niya ako kasi mawalan lang ako saglit sa paningin niya ay nagawawala na siya kakahanap sa akin.Lalo akong naiyak sa sakit nang malaman na nag-away na naman kami at ako ang dahilan. Sinaktan ko din ang lalaking walang sawang kumakampi sa akin kahit na palagi akong mali.Siguro nga ay wala akong ginawang tama.“Pa! Huwag mo ng saktan si Mia!” Ate“Manahimik ka! Isa ka din!”“Putangina! Simula ngayong araw na ito ay hindi mo na makikita ang tomboy mong kasintahan! Ipapadala na kita sa ib
Isa din siya, against din siya, si ate lang talaga ang kakampi ko sa bahay na ito.“Huwag kasi puro pagmamahal, Zoey,” si ate naman ang nagsalita.Pinagtutulungan nila ako.“Ang bobo mo na nga, ang tanga po magmahal.” Harsh na sabi niya sa akin.“Ngayon, tutulungan ka namin makatakas. Lumayo ka na at ayusin mo ang buhay mo. Huwag ka ng makipagbalikan sa babaeng iyon.” Sabi ni mama sa akin.“Umuwi ka na sa asawa mo sabihin mo sa kanya na ilayo ka niya dahil hahanapin ka ng tatay mo hangga’t hindi ka nagtitino. Hindi na iyon maniniwala sa’yo. Hindi ka niya paniniwalaan kapag sabihin mo sa kanya na naghiwalay na kayo ni Yunnie, isipin mo ang asawa mo, madadamay din siya.” Malumanay na sabi ni ina sa akin. Alam ko na galit din siya sa ginawa ko.Sino ba ang nagsend ng mga pictures na iyon sa kanya? Isa lang talaga ang nasa isip ko na gagawa ng bagay na iyon.Tumango na lang ako sa kanila habang umiiyak.“Bilisan natin dahil baka pauwi na si Ramon.” Nagmamadaling sabi ni mama.Tinulungan n
Ang gentle ng pagkakahawak niya sa akin.Hindi ako kayang saktan ng lalaking ito, sigurado ako sa bagay na iyon. Ako iyung mananakit sa kanya.“Don’t cry, please.” Pagpapatahan niya sa akin. Nararamdaman ko na nahihirapan siya at nasasaktan siya na nakikita akong ganito.“I wouldn’t let him get you from me.” Assure niya sa akin at hinalikan niya ako sa noo.Paulit-ulit siyang may mga binabanggit na mga salita sa akin, mga assurances at mga pagpapakalma sa akin.“Please, stop crying.”He cups my face while his thumb finger is wiping my tears. Mataimtim din siyang nakatingin sa akin at ang mukha niya ay hindi na mapakali.“I don’t like seeing you cry.” Nanghihinang sabi niya. Nakiki-usap na ang kanyang mga mata.Muli ko siyang niyakap ng mahigpit at hinayaan niya lang ako umiyak sa balikat niya at ipunas ang damit niya sa sipon ko. Sinasadya ko na lagyan iyon ng sipon na at may lumabas pa na kulangot, bahagya ko iyon pinunasan ng hindi niya napapansin, nakakahiya sa kanya. Baka mapansin
“What’s the meaning of this, Mia?!” My father angrily shouted at me. Natigil kami sa pagtatawan ni Yunnie nang bigla siyang dumating. Masama ang tingin niya sa aming dalawa. Napalunok ako nang kasama niya si Mama, Lolo, at Ate.May takot at pag-alala sa mata ng nanay ko, hinawakan ko ang kamay ni Yunnie. Kinakabahan ako at natatakot.“Mia, my daughter.” My mom called my name in a weaker tone. I tightly held Yunnie’s hand, hindi ko siya bibitawan.Nahuli nila kami at hindi ko alam ang ipapaliwanag at sasabihin ko o, kung may dapat pa ba akong ipaliwanag sa kanila. Ang hirap naman kasi magmahal, napaka kumplikado.“Hindi mo ba talaga kami susundin, huh?!” Sigaw niya sa’kin, napapitlag ako sa lakas ng sigaw niya. Natatakot ako sa kanya.“M-Mia” natatakot na tawag ni Yunnie sa’kin. I don’t know how can I protect her, when I am scared at this moment.My father grabs my hair “A-aww” I still hold her hand, and she trembles when she sees what my father did to me.“O-oscar” My Mom tried to sto
"Bakit ang sungit mo?" tanong ko kay, Ethan. Nandito kami sa terrace at nakatingin sa mga bituwin at buwan. Ang ganda talaga ng buwan. Hindi ako magsasawang titigan ito araw-araw. Nandito pa rin kami sa mansion, bukas na kami uuwi at dito kami matutulog. Kaya nga may dala kaming mga damit kanina.Hindi siya sumagot kaya tumingin ako sa kanya at seryoso lang niyang pinagmamasdan ang buwan. "Hoy!" Niyugyog ko siya. Ang lalim naman ng iniisip. Tinignan niya ako nang wala man lang expression ang mukha niya.Bumuntong hininga siya.“Ang lalim naman niyan" reklamo ko."What?" naka poker face pa rin siya.Napatingin ako ulit sa mga mata. ‘yung mga mata parang may something na hindi ko ma-explain at ma-point out. Parang palaging may gustong sabihin ang mga iyon. Kapag tumingin ka sa mga mata niya para kang malulunod. Basta, ganu’n ang nararamdaman ko at para din nag sha-shining ang mga ‘yon.“What is you are chinking?” tanong ko. Mali pa yata grammar ko.Kumurap siya. “You mean, what I
"Chan ayaw ko na niyan!" Sigaw ko sa kanya. Pinapa inom na naman niya ako ng mapait na tubig.Nagising na ako na nasa bahay at ang daming Doctor na nag check up sa'kin at kinuhanan din nila ako ng dugo at kung ano-ano ang ginawa sa'kin. May nurse din na nagbantay noong unang araw. Dinaig ko pa ang may malalang sakit."You need this to feel better." Seryosong sabi niya at nakatingin lang sa'kin. Nakatayo siya sa side ko habang hawak ang isang mug."Magaling na ako."Kung makapag-alala siya akala mo may malubhang sakit ako."No. You need to this." Kinuha na sa kanya ang hawak niyang mug. Siya pa rin ang masusunod kahit na mag argue kami hanggang bukas. Hindi niya ako titigilan hanggat hindi ko sinunod ang gusto niya.Pigil hininga kong ininim iyon. He treated me better and took care of me so well. He never left my side for the past 3 weeks."Ang pait!" Nilabas ko dila ko.Kinuha niya ang mug sa'kin at nilagay sa side table."Okay na ako. Kaya pwede ka ng pumasok sa work." Hindi ta
"Baby!" Sigaw ni Lorena sa pangalan ko.Nandito kami sa bahay niya sa Quezon City. Ang layo ng nilakbay ko papunta dito, galing pa akong Makati City. Doon kasi kami nakatira.Unang hinanap ng mata ko si Yunnie."Nasaan si Yunnie?" Bungad ko sa kanya.Ang nandito lang ay si Chimmy at Lomi."Ay si girlfriend kaagad ang hanap hindi man lang ako pinansin." Pagtatampo niya.Umupo ako sa sofa."Nasaan si Yunnie?" Ulit ko."Aba teh, ikaw ang jowa bakit sa'min mo hinahanap." Sagot ni Chimmy."Kasama ko siya kanina." Sagot ni Lomi habang busy sa pagtitipa sa cell phone at hindi makuhang tumingin sa kausap. "Nagmamadali. Pupunta yata silang Siargao. Hindi ka niya daw matawagan."I checked my phone again at wala naman siyang text or missed calls."Anong gagawin niya sa Sirago?" Usisa ko. Wala naman siyang sinabi sa'kin."Siguro mag su-swimming" Lorena"Hahanapin niya si Nemo." Sabi ni Chimmy sabay tawa."Tatawa na ba kami?" Sarcastic na tanong ni Lomi habang pilit na tumatawa."Hindi naman
Nagising ako na masakit ang ulo ko. I checked my phone at ang daming missed calls at tawag ni Ethan.Ethan gago:“Where the hell are you Mia Zoey?”Makasabi sa buong pangalan ko , akala mo talaga.“Mia Zoey Inarez - Mendoza it's fucking one in the morning. Where. The. Hell. Are. You?!”Binasa ko pa ang iba.“Answer my calls!”Ang dami niya naman missed calls.307 missed calls.89 text messages.Ang dami niya naman oras mag text sa'kin.“I told you to text me!”Ay galit na si master. Hindi ko naman alam na tumatawag siya kasi sinilent ko ang phone ko at saka sa inis ko nakalimutan ko na siyang itext at umuwi.Bigla akong nabadtrip.I checked my other messages pero ni isang text o tawag wala akong natanggap galing kay Yunnie.Inis akong bumangon at muntik na akong madapa nang may masagi ako.Nakita ko si Chimmy at Lomi na magkayap sa carpet. Nakatulog na kami dito sa sala.Umalis na ako sa bahay at hindi na ako nagpaalam sa kanila. Hinahanap na ako sa bahay, patay ako, nandoon si