Chapter 7 Siargao

KINAUMAGAHAN.

"Stop giving me that look." He look me at binalik niya rin ang tingin sa kalsada.

Nakasimangot ako kanina pa at masama ang tingin ko sa kanya.

Nandito na ang mahal na araw, sinag na sinag at gising na gising habang ako antok na antok.

Ginising niya ako ng 4 am para mag ready syempre hindi ako sumunod sa kanya kaya ayan mag sisix na kami nakaalis.

"Ang aga aga mo nanggigising!" Ungot ko.

Mag babiyahe pa kami papuntang airport.

"Ilang oras ba papunta sa Siargao?" Tanong ko.

I yawned and stretched my shoulders.

"4 hours and a half. You can take a nap and I'll just wake you up when we get to the airport."

Ang bilis nga niyang nakapag pabook tas ang aga pa.

Konti lang ang mga dinala namin na mga damit dahil na nga sa kakamadali at mamimili na lang daw kami doon ng mga kakailanganin namin.

"Bakit nakapag pa-book kaagad? Hula ko may kaibigan kang may-ari ng isang agency or may connection ka sa airport."

I yawned again.

He nods at me. See, tama na naman ako. Palagi kasing