Chapter 2: Wallet

"Alam mo naman, sobrang hopeless romantic ko na yata at nananaginip na ako ng mga taong hindi ko naman naaaninag ang mukha. Kahit naman nung bata pa ako, 'di ba? Nachika ko na sa 'yo."

"Siz, baka kailangan mo nang magjowa. Gumawa ka na ng account sa Bumble, maraming gwapo ron. Ghinost ko nga lang yung iba ron eh." She laughingly said.

"Ako?" I laughed. "Hindi mo naman ako katulad. Maganda ka kaya nakakapamingwit ka ng marami ron."

"Wow ha—"

"At saka ayaw ko nang hinahanap, gusto ko 'yong kusang dumarating. Kaya maghihintay nalang ulit ako." I cut her off.

"Goodluck sa waiting na 'yan. Basta ako, naniniwala akong kailangan mong kumilos kung may gusto kang makuha."

"Basta ako, naniniwala ako ng darating 'yan." I replied.

"Darating nga 'yon, sure. Pero kapag dumating na, don't tell me na maghihintay ka rin na may mangyaring progress?"

I paused with her question. Ano nga bang gagawin ko kapag dumating na? More likely, wala rin akong gagawin. Nakakasawa na kayang palaging magfirst move.

"Oo?" sagot ko sa kan'ya.

She laughed. "Bahala ka. Kapag yung para sa 'yo hindi mo clinaim, baka mapunta sa iba."

"Kapag para sa'kin naman na yon, sure nang akin yon. Mapunta man sa iba, sa 'kin pa rin 'yon sa huli. I-claim ko man o hindi."

"Siz, kung ako magbibigay sa 'yo ng lalaki at hindi mo clinaclaim, babawiin ko nalang, Sayang eh. Ang pangit mong bigyan nang biyaya, wala kang ginagawa. Sa iba ko na lang ibibigay, sa mas deserving." She said, natatawa na dahil parang ang ridiculous ng mga sinasabi ko.

"Edi ibigay mo sa iba." Singhal ko. "As if naman kailangan ko ng lalaki. Pahirap lang naman sa buhay. I hate all men." I rolled my eye. That's a lie. Deep inside me, I am still longing to be loved. But where can I find someone na hindi tumitingin sa physical appearance? That's rare.

Sinimulan ko nang ligpitin yung pinagkainan namin. "Ikaw maghugas ng plato, ako na nagluto."

"Okay. By the way, anong plano mo today?"

"Hmm. Wala naman. Pero may pasok ako mamayang alas-otso sa coffee shop."

"Tara sa mall. Let's kulay our hair and have our nails done."

I nodded at nagsimula nang ihanda ang sarili para sa gala naming mamaya. Mauuna na akong gumayak dahil maghuhugas pa naman siya ng pinggan. Hindi naman din ako magpapakulay ng buhok. Sasamahan ko lang ang babaeng 'yan sa kaartehan niya.

Nagsuot lang akong jogging pants at t-shirt. Isinuot ko rin ang bracelet na butterflies. Favorite ko kasi ito kaya palagi kong sinusuot. Nilagay ko na lang din wallet ko sa aking bulsa dahil ayoko nang magbitbit ng bag. Nahiga muna ako sa kama habang hinihintay si ate Zib. Nagtingin na lamang ako ng mga funny vids.

"How to know if it is love or lust?" sabi ng isang lalaki na nagsasalita sa video. "It is lust if it's weaken by separation. It's love when it gets stronger even though you aren't together."

Nagscroll up agad ako bago pa may pumasok na kung anong thought sa aking isipan.

Pinag-iisipan kong muli kung aayusin ko ba yung mukha ko or hindi na. Tiningnan ko ang mukha ko gamit ang camera ng aking cellphone. I sighed. Bumangon ako at kumuha na lamang ng bagong disposable mask. Mamaya ko na itatali ang hair ko. Basa pa naman. Magdadala nalang akong ponytail.

Nag-aayos na rin ng mukha si ate Zib. Matagal pa itong mayayari kaya naman ipinagpatuloy ko na lang ang pag-aabala sa sarili gamit ang aking cellphone.

"Hindi ka mag-aayos?" She asked.

"No. Hindi rin naman makikita."

She stared at me. Kitang kita ko ang lungkot sa mata niya.

"Boang. Anong tingin yan? Sanay na akong tinatago mukha ko." I said.

Napabuntong hininga siya. "Habang buhay ka na lang bang magtatago?"

"Maybe. It's fun this way. Kapag nakatago yung mukha ko, may kumakausap sa 'kin without saying any comments about my face." I winked at her. "Matagal ka pa ba? Maganda ka na masyado. Huwag ka nang mag-ayos. Lalo akong nagmumukhang alalay mo eh."

"Tara na." She said as she took the key of her car. I rode on the front seat. Ilang sandali lamang ay nagmaneho na siya sa pinakamalapit na mall.

"Kahit saan ka talaga pumunta, nanghahatak ka ng atensyon." I commented as I noticed na simula pa kanina'y halos mabali na ang leeg ng mga tao kalilingon sa kan'ya.

"Sayo kaya nakatingin." She replied.

"Duh, nakamask ako. Kung sa'kin man nakatingin, ibig sabihin, totoo ngang malakas maka-catfish ang pagsusuot ng mask." Napailing iling pa ako dahil totoo naman na siya ang agaw-pansin dito sa mall.

"Try mong huwag magmask minsan." She suggested. I'm starting to get irritated with her suggestions pero hindi ko na lang iyon pinansin dahil ayokong magalit sa kaniya. She's the only one I got.

"Ayoko nga, huwag mo akong utusan." We both laughed at my response.

We first entered a salon. Pagkatapos nito ay magshashopping kami ng damit at groceries na rin namin sa apartment.

Labing limuto ang makalipas simula noong pumasok kami sa isang hair and nail salon, nagsimula na akong mabored sa paghihintay na matapos kulayan ang buhok ni Zib.

"Psst." I tried to get Ate Zib's attention. She looked at me.

"Maglilibot muna ako rito sa mall. Mamaya pa naman yung sa nails natin eh." I said.

"Okay. Balik ka mga after an hour tapos papanails na tayo no'n."

"Okie." Iyon ang aking sinabi bago tumayo at lumabas na ng salon.

Dumiretso ako sa bookstore. Gustong gusto ko talagang bumili ng ballpen. Mahilig ako sa mga ballpen, at nauubos madalas ang pera ko nung highschool kabibili ng iba't-ibang klase at kulay nito. Habang tinitingnan ko ang isang cute na ballpen na may anime na design ay naramdaman kong may bumangga sa aking likuran.

"Aray ko naman!" I said kahit hindi naman talaga ako nasaktan. Kahit na, binunggo ako kaya kunwari 'ouch'.

"Sorry Miss. Natulak ako nung dalawang babaeng naghaharutan." A familiar manly voice said.

"Okay lang." I said. Kinuha ko lamang ang ballpen at pumunta na lamang sa section kung saan nakalagay ang mga libro. Tiningnan ko ang lalaking bumunggo sa akin na ngayon ay nagbabayad na sa counter. Teka? Wallet ko yung hawak niya, ah! Binunggo siguro ako nito kanina para makuha 'yong wallet ko!

Dali-dali akong nagpunta sa lalaki. He took a thousand on my wallet and then inabot niya iyon sa cashier.

"Hoy! Wallet ko 'yan!" I shouted at him. "Miss huwag mo kuhanin 'yang bayad niya, pera ko 'yan!" I said.

The man looked at me, confused. "Huh? Nababaliw ka na ba? Wallet ko 'to." He said.

Inagaw ko sa kan'ya yung wallet ko. Pero mahigpit siyang nakahawak ditto. "Binunggo mo ako kanina. Kinuha mo yung wallet ko 'di ba." Mariin ko bulong sa kan'ya.

"Wallet ko nga 'to. Mukha ba akong snatcher? Sa mall, really?" mas mariin niyang sabi sa 'kin.

"Anong problema rito?" Tanong sa amin ng guard. Pinagtitinginan na rin pala kami ng tao. Sumuko na rin ang lalaki at ibinigay na sa akin ang wallet ko. Chineck ko kung may kinuha pa ba siya rito.

"Eh?" I said, confused. Dalawang libo lang ang dinala kong pera, ah? Bakit ang daming laman nito? Hinalughog ko rin ang iba pang laman ng wallet at nakita ang isang ID. Peniel Joseph Rivero ang nakalagay na pangalan dito.

"Huh?" May ninakawan ba akong ID? At saka parang kilala ko 'to ah. Parang nakita ko na itong lalaki na 'to. Tiningnan kong muli ang lalaki na ngayon ay nagbabayad na gamit ang perang inilagay niya lang yata sa bulsa niya. It's customer sungit! At saka, wallet niya ba 'to?

Kinapa ko ang bulsa ko sa likod at naramdamang may nakalagay pa rito. Kinuha ako ang nalakagay sa likod ko at nalaman kong wallet ko iyon! Hindi niya kinuha yung wallet ko! Magkamukha kaming wallet! 

"Fuck." Sorry, Lord, sa mura! I muttered a curse again at ibinigay na sa kan'ya ang wallet niya. Nakahihiya! Nagsimula pa akong commotion! Gagi sobrang nakakahiya! Oh my!

He smirked when he realized that I accused him. Damang dama ko ang pag-init ng pisngi ko kaya yumuko na lang ako. Ayos lang naman, hindi naman nila ako kilala. Nakamask ako. Makakalimutan din nila 'to. Tanga-tanga mo naman, Nouvelle!

"S-sorry. Magkamukha pala wallet natin." Iyon na lamang ang sinabi ko at dali-dali nang umalis sa bookstore. I am walking fast when the guard stopped me from walking further.

"Bakit po?"

"Miss, hindi ka pa nagbabayad." He said.

Fuck! Hawak ko pa pala yung cute na animeng ballpen! So much for embarrassment! Kunin n'yo na po ako, Lord, please lang!

May nagsalita sa walkie-talkie ng guard. Pagkatapos ay pinakawalan din niya ako. "Sorry Miss. Okay na po pala. Binayaran na po pala ng boyfriend n'yo." He said. Huh? Wala naman akong boyfriend. Nilingon kong muli ang bookstore. Nakita ko si Pen na kalalabas lamang galing doon.

"Ah okay po. Sorry rin po, kuya. Thank you po." I said then I go to Pen. He looked at me with sarcastic smile on his face.

I sighed. "Ikaw nagbayad? Magkano?" I asked him, kinda irritated with his smile.

"Don't worry. Libre ko na." He said. Hinubad nito ang cap niyang suot at hinawi niya ang kaniyang buhok.

"Magbabayad ako." I angrily spat.

"Kaya mo ba? Sa ating dalawa, ikaw naman pala yung snatcher." He said with a teasing smile on his face.

"I insist." I sarcastically replied. Hindi ko na yata kakayanin pang magkaroon ng karagdagang ikahihiya kaya mas mainam pa na mabayaran ko na siya.

"Just buy me a coffee."

"Coffee? Bakit coffee? Katumbas ba yon ng isang anime na ballpen na 'to?"

"Nah. But you accused me as a snatcher."

I rolled my eyes. Fine. Since medyo sinalba niya ako sa mas mahigit na kahihiyan, sige. Pasalamat ka pa nga, Nouvelle, binayaran niya yung inisnatch mo. Pero hindi ko naman inisnatch yon! Nataranta lang ako!

Pero ililibre ko ba 'to? What if masamang tao siya?

"Ano? Bilisan mo." aniya dahil nakatayo lang ako at nag-iisip kung pauunlakan ba siya. 

"Tara." Tinalikuran ko na siya at nagpunta na sa isang coffee shop sa mall. Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay.

"Ikaw na umorder." Binigay ko sa kaniya ang pera ko bago padabog na nagtungo sa isang pangdalawahang table sa tabi ng glass wall.

"What's yours?"

"I'm not in the mood to eat. Ikaw na lang."

He then went to order. Mukhang marami ang inorder niya dahil mahaba ang conversation niya with the cashier. May balak pa ata itong ubusin ang isang libo ko ah!

He sat in front of me pagkatapos ay ibinigay sa akin ang sukli. Kinuha ko ito at inilagay na sa wallet kong kaparehas ng kaniya.

"If I'm not mistaken, you're Nouvelle, yung cashier kahapon sa Booffee. Am I right?"

"You are mistaken."

"I'm pretty sure I'm not."

Nilukot ko ang mukha at tumingin na lang sa glass wall. Nagtatanong pa siya kung sigurado naman na pala siya?

"Sinabi mo sa guard na girlfriend mo ko?"

"Pagkatapos mo kong sabihang snatcher? Asa ka."

He smirked a little before uttering another word. "But you embarrassed yourself too much. I just told them we have matching wallet at nalito ka."

"And?"

"And it's normal for us to converse that way." Iyon na lang ang sinabi niya at dinismiss na niya ang usapan. Alright. Since sinalba niya naman kahit paano ang dignidad ko, sige, babawasan ko ng kaunti ang inis ko sa kaniya. I just don't know why kumukulo ang dugo ko sa isang 'to.

"Sir Pen."

Tumayo ito at kinuha ang order. Bumalik din ito at inilapag ang tray na may dalawang drinks sa lamesa. Kaya naman pala kulang five hundred na lang ang sukli, binili niya rin ako ng sa'kin!

"Bakit dalawa yan?"

"Iuuwi ko yung isa." Tsh. Pati yung iuuwi niya ako pa nagbayad? I rolled my eyes.

"Tsh. Tama nga impression ko sa kaniya. Masungit at masama ugali. Yikes." I whispered to myself, irritated.

He suddenly lifted his eyes and looked at me. Madilim na ngayon ang tingin nito sa akin, ngunit mayroon pa rin siyang nakakalokong ngiti sa mukha.

"If you're going to whisper, siguraduhin mo sanang hindi naririnig. Nawawala yung purpose ng pagbulong." He chuckled as he whispered those words to me.

I rolled my eyes at dali-dali siyang iniwan doon sa cafe para magtungo na sa salon.