Share
Chapter 50
Kaugnay na kabanata
Beyond the Bargain Chapter 51
Maaga akong gumising dahil dadalo kami sa pagbibigay ng awards sa mga top employees bg aming kompanya. Ngayon din ang araw kung saan formal na i-a-announce ni Daddy ang pagiging CEO ko sa aming kompanya. Kinakabahan ako lalo na't may trauma ako sa mga malalaking event. Hindi ako gaanong nakikipaghalubilo sa ibang tao dahil hindi pa ako nasasanay. Nahihiya pa rin akong humarap sa kanila. Ngayon din ang unang araw na makikita ako ng lahat lalong-lalo na sa mga taong naging parte ng aming kompanya. I will not hide anymore. I will show to everyone na deserving ako sa posisyon. Hindi ko bibigoin ang aking pamilya lalo na't malaki ang tiwala nila sa akin. Ito na ang simula ng aking paghihiganti sa mga taong umapi sa aking pamilya. Sisiguradohin ko na makukuha ko rin ang hustiyang hindi namin nakuha dati. Maghahanap ako ng matibay na ebidensiya laban sa mga taong naging sangkot sa pagkaasidente namin. "Mommy, you're so gorgeous!" puri ng aking anak na si Max pagbaba ko ng hagdan. I am we
Beyond the Bargain Chapter 52
Hindi ako makagalaw sa aking tinatayoan. Nanatili akong nakatitig sa kanila. Para akong naging estatwa nang nakita ko muli si Liam. Biglang sumagi sa aking isipan ang aming nakaraan. Kung paano kami nagkita at nagkasama hanggang sa nabuo si Max. Bakit siya nandito? Mortal na kaaway ng aming pamilya ang kanilang pamilya. Paano sila nakapasok sa resort namin? Maraming nabuong mga katanongan sa aking isipan. "Damn it!" rinig kong mura ni Britney sa aking likuran. Hindi ko maalis ang aking paningin kay Liam. Naging matured ang kaniyang mukha at mas lalong naging gwapo. Nakasuot din siya ng black suit kagaya kay Max. Paano sila nagkita? Hindi sila pwedeng magkita ni Liam. Dahan-dahan niyang ibinaba si Max bago nag-angat ng tingin sa amin ni Britney na ngayon ay katabi ko na. Napansin ko ang palipat-lipat niyang tingin sa aming dalawa ni Britney. Hindi ko alam kung nalilito ba siya o ano lalo na't magkapareho kami ng design sa gown ni Britney at tanging kulay lang ang naiiba sa suot nam
Beyond the Bargain Chapter 53
The surroundings became noisy as people started talking about us. I knew this would happen, so I wasn't surprised. I wanted everyone to know that I have a child. I didn't want to hide Max from people.I tightened my grip on Max's hand. "For 15 years, I was separated from my family. Thanks to these amazing people who raised me, whom I thought were my family. I want to thank them for helping me become a better individual. Even though they're not my family by blood, they still supported me."Napansin ko ang mga taohan ni Daddy na nagkalat sa paligid. I didn't know what was happening. I tried to calm myself and stay focused because I hadn't finished my speech yet."To all the people who are part of the Maxey Group of Companies, I hope you will trust me as your new CEO. I hope you won't use my past against me and use it as a reason to protest that I am undeserving of this position. I know I wasn't raised with my family and I'm not familiar with the business world. But I believe in myself t
Beyond the Bargain Chapter 54
Bumuntong hininga muna ako bago ibinigay kay Liam si Max. Tinuroan ako ni Liam kung paano gamitin ang baril. Kinakabahan ako lalo na't first time kung humawak ng baril. Hinubad niya ang kaniyang suot na coat at ibinigay ito sa akin. "Wear this. Lalabas na ang kaluluwa mo," sabi ni Liam at agad nag-iwas ng tingin sa akin. Tiningnan ko ang aking sarili bago ito isinuot. Medyo napunit ang suot kong gown. Hindi ko man lang namalayan ang pagkapunit niyo. Nagulat ako nang bigla niyang hawakan ang suot kong gown at pinunit. Nagmukha tuloy itong dress. "What are you doing?" tanong ko kay Liam pagkatapos niyang itapon ang tela. Bumaba ang tingin niya sa aking paa. Kumunot ang noo niya. "Hubarin mo ang heels na suot mo. Hindi ka makakatakbo ng maayos kapag suot mo 'yan." Tinaasan ko siya ng kilay. Wala akong nagawa kundi sundin siya dahil nanganganib ang buhay namin. Pumasok si Liam sa SUV at sinubokan niyang paandarin ang makina nito. Napamura siya nang hindi ito gumagana. Lumipat kami s
Beyond the Bargain Chapter 55
Napansin ko ang biglang pagkuyom ng kaniyang mga kamay. Hindi ako nagsalita. Nanatili akong naghihintay sa kaniyang sagot. He knows them kung sino ang nag-utos aa mga taong humahabol sa amin. I need an answer. Hindi pwedeng hindi ko rin malaman kung sino ang may pakana ng gulong 'to. "Sino sila? Bakit nila tayo gustong patayin, Liam?!" Hindi ko mapigilang pagtaasan siya ng boses. Nanganganib ang buhay namin. Natatakot ako para sa aking anak. "Mommy, they're still following us!" sigaw ni Max. Mabilis kong kinuha ang mga baril at kinarga ang aking anak. Hinawakan ko ang balikat ni Liam para alalayan siya sa paglalakad. Nagulat ako nang bigla niya itong kinuha at itinulak ako. Tiningnan ko siya na puno ng pagtatanong. Muli kong hinawakan ang kaniyang balikat ngunit mabilis siyang umiwas. "Run and save your lives!" sigaw ni Liam. Hindi ako agad nakapagsalita. Nagugulohan ako. I can't leave him alone sa mga taong gustong pumatay sa amin. "Mommy, let's go!" sigaw ni Max habang umiiyak.
Beyond the Bargain Chapter 56
Nagmulat ako ng mata nang may narinig akong mga kaluskos sa paligid. Tumila na rin ang ulan. Hindi na rin nangingig si Liam. Nilingon ko si Max sa kaniyang hinihigaan ngunit wala siya. "Max?" tawag ko at agad na lumabas ng kweba. "Mommy!" Muntik na akong madulas nang biglang sumigaw si Max sa aking likuran. Hinawakan ko ang aking dibdib sa sobrang gulat. Yumakap siya sa aking mga bente. Hinarap ko si Max at lumuhod para magka-level kami. "Where have you been? Akala ko kung ano na ang nangyari sa 'yo." "I open one of the food, mommy. I'm so hungry." Sagot ni Max at ipinakita sa akin ang plastic na may lamang biscuit. Hindi ako nakapagsalita. Nanatili lang akong nakatitig sa plastix na hawak ni Max. Parang kinurot ang puso ko sa sinabi ni Max. Gabi na at kaninang tanghali pa kami kumain. "Are you mad, Mommy? Sorry, I should ask your permission first bago ko ito kinain..." Yumuko si Max at pinaglaroan ang plastic. "I'm not mad, son. I'm worried about you," sabi ko at niyakap ang
Beyond the Bargain Chapter 57
Nanatili akong nakatitig kay Liam at naghihintay na sasabihin niyang nagbibiro lang siya. Seryoso ang mukha niya habang sinasabi niya ito. Bigla kong naisip si Vanessa. Nakita ko siya sa banyo ng mga babae habang hinahanap ko si Max. "Don't tell me may atraso ang pamilya namin sa kanila. Imposible ang sinasabi mo, Liam." "Hindi ko rin alam. Matagal na akong walang koneksiyon sa kaniya. Ang alam ko lang ay galit ang pamilya niya sa akin." "I saw her bago nangyari ang lahat ng 'to sa atin ngayon. I saw Vanessa," sabi ko. "What? How?" takang tanong ni Liam. "Nakita ko siya sa banyo habang hinahanap ko si Max. Tinanong niya ako kung bakit ko raw siya kilala. Ang sagot ko ay nakilala ko siya dahil kay Lucas." "Wala na ba siyang ibang sinabi sa 'yo?" Umiling ako. "Vanessa was her old name? Did she changed her name?" tanong ko kay Liam. Bakas sa mukha ni Vanessa ang pagkagulat nang tinawag ko siya sa kaniyang pangalan. "Yes. She changed her name into Irene Lacsamana." Sagot ni Liam.
Beyond the Bargain Chapter 58
Nakahinga ako ng maluwang nang may nakita kaming isang matandang amerikano na nagwawalis sa labas ng kaniyang bahay. Namilog ang kaniyang mga mata nang tingnan niya kami. "Who are you?" tanong ng matandang amerikano. "Please help us. We need to escape. Someone tried to kill us!" Hinihingal na sabi ni Liam bago niya ibinaba si Max. Nataranta ang matandang amerikano. Hindi siya nagdadalawang-isip na papasokin kami sa loob ng kaniyang bahay. May pinindot siya sa gilid ng aparador at bigla itong bumukas. "You can hide here." Sabi ng matanda. "An underground?" Curious kong tanong. Tumango ang matanda at tinulongan niya kami sa pagbaba ng aming mga gamit. "You can press this button if you want to go out." Sabi ng matandang amerikano at ipinakita sa amin ang pagbukas at sirado ng pintuan sa underground. "I'll be back. Just stay here." Pinindot ko ang close button pag-alis ng matandang amerikano. "Mommy where are we?" Curious na tanong ng aking anak at tiningnan ang paligid. "Nasa un
Pinakabagong kabanata
