Chapter Thirty Two

 NASA itaas ng bundok si Minnie ng mga sandaling iyon. Napagpasiyahan niyang akyatin ang bantay bato ng mag-isa, lalo ngayon gusto niyang mapag-isa at makapagmuni-muni.

Sa tatlong araw na lumipas magmula ng umuwi siya roon ay walang sandali na hindi niya naalala ang ama ng dinadala niya— si Aevo.

Kung kumusta na ba ito, naging okay kaya ito ng mawala siya. Masaya ba ito na umalis na siya at hindi tiyak kung magkikita pa silang dalawa.

Maraming katanungan ang gustong bigyan ng kasagutan ni Minnie sa isip. Ngunit hanggang sa mga sandaling iyon ay wala siyang maapuhap.

"Sabi ko nga ba narito ka lang eh,"pagsasalita ni Carol na kadarating lamang.

"Best friend dumating ka na pala, akala ko sa katapusan ka pa makakabalik dito sa atin sabi ng Mama mo,"galak na sabi naman ni Minnie na yumakap sa matalik niyang kaibigan.

"Iyon nga eh, nabalitaan ko kasi na umuwi ka raw at totoo ba na... kwan bff... na buntis ka?"tan