Chapter Twenty Eight

  TULUYAN iminulat ni Minnie ang mata, hindi na niya namalayan na nakaidlip na pala siya kanina. Iinot-inot na siyang bumangon mula sa pagkakahiga niya. Kahit paano ay gumaan ang pakiramdam niya.

Tuluyan siyang tumayo ng makaulinig siya ng mumunting ingay sa labas ng silid niya. Inaakala niya na si Sandy na iyon ay lumabas na siya.

"A-Aevo, bakit ka narito?"nabiglang usal ni Minnie. Katulad niya ay tila hahawakan ng binata ang seradura ng pinto na parang bubuksan iyon.

"I'm staying here, wala ka kasing kasama,"simpleng sabi lang nito.

"Okay na ako, pwedi ka ng umuwi. Saka sanay na akong mag-isa sa tuwing gabi rito,"pagtataboy ni Minnie rito. Kailangan niyang gawin iyon, dahil hindi na siya natutuwa sa nararamdaman niya sa tuwing malapit ito sa kanya at binibigyan pa siya ng importansya.

"No, I stay with you here,"pinal na sagot ni Aevo na sinundan lamang ang babae hanggang s