Chapter twenty

Sa dinami-dami ng tao sa mundo ay bakit siya na naman ang nakita ko? Nananadya ba ang tadhana? May galit ba siya sa akin? Ibang mukha naman sana. Bakit naman puro na lang kamalasan ang buhay mo? Ayaw ko na ngang makita ang pagmumukha ng kumag na ito ay siya at siya pa rin ang sumisira ng araw at pati na rin gabi ko.

Bakit naman ngayon pa? Baka mamaya ay palpak ang maging raket ko. Malas pa naman siya sa buhay ko.

"Bakit ba sunod ka nang sunod sa akin, huh? Type mo ba ako, kurimaw?" wala sa loob kong tanong dahil sa inis ko sa kanya.

"What? Are you crazy?" halos pasigaw niyang tanong sa akin. Lalo tuloy nanliit ang mga mata niya sa inis.

"Kita mo at nabibingi ka pa? Hoy, damuho ka, wag mo akong ma-crazy crazy dahil sa ating dalawa ay ikaw ang may saltik at kulang sa aruga! Alam mo ikaw, malapit na kitang sakalin at ilibing!" inis na inis kong bulalas. At medyo hininaan ko pa ang boses ko baka marinig ng bata. At ang magaling na lalaki ay hindi man lang ako tinutulungan bumangon! Kay