24: The Past Part 9

CHAPTER TWENTY FOUR

DAHIL SA pagkatalo niya sa kaso ay kaagad na naka-schedule ang paglipat ni Dom sa City Penitentiary dahil doon niya igugugol ang dalampong taong hatol sa salang hindi niya ginawa.

Labis na kalungkutan ang naramdaman ni Dom pagkatapos maibaba ng hukuman ang desisyong guilty laban sa kaniya. Kaya naman sa loob ng ilang araw ay nakamukmok lang siya sa isang sulok ng selda, wala na siyang pakialam sa paligid. Naiintindihan naman siya ng mga kasama kaya pinabayaan na lamang siya ng mga ito, tinatawag lang siya kapag kainan na.

Kumakain naman siya, dahil sa kabila nang lahat nang ito, may parte pa rin ng kaniyang utak ang ayaw sumuko. Limampong taon lang naman 'yon. Mag-39 pa lang siya kung makakalabas siya sa kulungan no'n, kaya hindi pa siguro magiging huli ang lahat kung ipagpapatuloy niya ang pag-abot sa mga pangarap.

"Filipe, may dalaw ka." Sa gitna ng malalim niyang pag-iisip ng kung anu-ano ay narinig niyang tinawag siya ng Jail Officer.

Hindi sana siya gumalaw pero pumasok ang dalawang kasama nito at pilit siyang ipinatayo pagkatapos mai-posas ang dalawang kamay. Hinila siya ng mga ito palabas ng selda kaya napilitan siyang sumunod na lamang sa mga ito.

Naiintindihan niyang habang nasa ganito siyang sitwasyon, wala siyang ibang magagawa kung hindi ang sumunod nalang.

Pagkarating nila ng visitation area, ay parang biglang dumilim ang paningin ni Dom dahil sa galit nang makita ang kaniyang dalaw.

Kung wala lang siguro sa tabi niya ang dalawang jail guards, kanina niya pa ito sinugod. Wala siyang pakialam kung babae ito, dahil nanggagalaiti na siyang saktan ito dahil sa pagsira nito sa buhay niya.

"Ano pang kailangan mo?! Nagtagumpay kanang sirain ang buhay ko. Kaya ano pang ipinunta mo rito?!" Tiim ang bagang na tanong niya rito. Pilit niyang hininaan ang boses pero lumitaw pa rin ang katigasan ng tuno niyon.

"Hindi ko ginustong mangyari ang lahat nang ito. Kaya narito ako ngayon upang manghingi ng kapatawaran sa iyo." Seryoso naman tugon nito.

"Kapatawaran? Hindi ginusto ang lahat nang ito? Hindi ka ba nabaliw dahil sa kinang ng pera ng bago mong kalaguyo? Nakalimutan mo bang ikaw ang nagdiin sa akin upang mahatulan ng dalawampong taong pagkakulong? Alam na alam mong wala akong kasalanan, pero anong ginawa mo?! Ha!?" Pasigaw na tugon niya sabay galit na galit na binayo ng kaniyang kamao sa sementadong mesa na namagitan sa kanilang dalawa.

"Wala akong magawa dahil 'yon ang gusto ni Antonio." Tugon naman nito na parang naluluha.

"Inaamin kong kasalanan ko kung bakit sumama ako sa kaniya. Pero binigyan niya ako at ang pamilya ko ng marangyang buhay. Bagay na matagal na naming pinangarap.. Ayokong mawala itong lahat sa amin kaya napipilitan akong sundin ang lahat nang gusto niya." Dagdag pa nito habang tuluyan nang tumulo ang mga luha.

"Napakamakasarili mo!! Hindi mo ba naisip na may sarili rin akong pangarap?! May pangarap ako na tulad mo ay gusto ko ring maabot!! Hindi mo ba naisip na gusto ko ring mamuhay nang malayo sa kinagisnan kong buhay sa mundong ito?! Ha?! Pero ano? Anong ginawa n'yo?! Sinira ninyo ang buhay ko!! Bakit? Ano bang kasalanan ko? Ha?" Halos magwawala na siya habang sinasabi ang mga ito. Pero dahil pinipigilan siya ng dalawang guards sa kaniyang gilid ay hindi niya ito magawa.

Siguro, naramdaman ng dalawa na mukhang personal at seryoso na ang usapan nilang dalawa, at awkward na rin para sa mga ito ang kasalukuyang sitwasyon. Kaya kumuha ang isang guard ng mahabang kadena, itinali nila ito sa malapit na poste na yari sa bakal at ni-lock, tapos ay kinonekta nila ang kabilang dulo nito sa posas na nasa kamay ni Dom. Sinigurado nilang hindi niya maabot si Matilda, at pagkatapos ay umalis muna sila ng visitation area.

"Hindi ko 'to ginusto. Si Antonio ang lumapit sa akin sa pamamagitan ng kaniyang mga tauhan. Ilang beses ko silang tinanggihan. Pero nahulog din agad ako sa bitag niya.. Inaamin kong nasilaw ako sa pera kaya hinayaan ko siyang gamitin ang aking katawan. Pero ang lahat nang 'yon ay para maibigay ko ang mga bagay na pinangarap ng aking mga magulang. Mga bagay na hindi ko na maibibigay sa kanila dahil mag-asawa na tayo.. Masama ba iyon?" Sabi nito sa kaniya at ikinuwento rin nito ang lahat, kung paano sila nagkatagpo ni Antonio at sa anong paraan.

Walang pakialam si Dom dito, pero nakinig pa rin siya sa kwento ng asawa. Siguro, dahil umaasa siyang may mabigat itong dahilan, kaya nito nagawa ang lahat nang ito sa kaniya, ngunit sa kabuoan ng isinalaysay nito ay wala siyang makitang gano'n.

Ayon kay Matilda, nalaman ni Antonio na kumunsulta siya sa isang abogado kaya inunahan na siya nito. May pera si Antonio kaya nabayaran nito ang lahat nang mga sangkot kaya napalabas ang search warrant laban sa kaniya.

"Selosong tao si Antonio, at pinagseselosan ka no'n kaya niya nagawa ang lahat nang ito sa iyo. Hindi niya matanggap isang hampas-lupang katulad mo ang nakakuha ng aking virginity. Hindi matanggap na ilang beses mo na akong inangkin bago siya. Hindi ko maintindihan kung bakit gano'n siya. Pero wala akong magagawa. Kitang-kita ko kung gaano kasaya ang mga magulang ko at mga kapatid ko ngayon. At ayokong pawiin ang lahat nang iyon sa kanila. Kaya pumayag ako sa kagustuhan ni Antonio na ipakulonh ka. Mas mainam na rin ito kaysa sa ipapatay ka niya." Mahabang sabi ni Matilda.

"Wala akong pakialam sa mga dahilan mo!! Hindi mo maitatagong mukha kang pera!! Bayaran ka!! Wala kang dangal!! Marumi kang babae! Makasarili ka!! Kaya umalis kana sa harapan ko! Wala akong planong patawarin ka, dito o sa kabilang buhay!" Matigas niyang tugon dito habang pinukol ito ng matalim na tingin. Sinubukan niya ring abutin ito para sana bigyan ng kahit na isang libong sampal man lang, pero hindi niya ito maabot, kaya ang sementong mesa nalang ang pinagbabayo niya ng suntok.

Sinubukan niyang iparamdam dito kung gaano ito kasama at karumi sa pamamagitan ng pagtawag dito ng iba't ibang masasama at maruruming pangalan. Nakita niya namang nasaktan ito, pero hindi pa rin iyon sapat upang maipalabas ang lahay nang sama ng loob niya. At hindi pa rin nito maiwawaglit ang katutuhanang sinira na nito ang kaniyang buhay.

Kaya kahit na anong gawin niyang pagpukol ng masasakit na salita rito, hindi pa rin iyon sapat upang maibsan ng kahit na kaunti ang galit at puot niya rito.

"Darating din ang araw na makakaganti ako sa inyo. Handa akong isangla ang aking kaluluwa kay satanas maiparanas lang sa inyo ang lahat nang paghihirap na maaring maranasan ng tao!! Hindi sapat ang kamatayan bilang kabayaran nang lahat nang ginawa ninyo sa akin!!" Galit na galit na aniya.

"Guards! Ilayo niyo na ako rito!!" Sigaw niya sa dalawang jail guards na nakatayo hindi malayo sa kanila.

Agad namang lumapit ang dalawa, at pagkatapos makuha ang kadenang nakakonekta sa posas sa kaniyang mga kamay ay hinatid na siya nito pabalik ng selda nito.

"Kung may bibisita sa akin, pakiusap, paalisin niyo nalang." Pakiusap niya sa dalawang guards matapos siya nitong maihatid sa selda niya.

Hindi naman nagsalita ang dalawa, ngunit tinanguan naman siya ng mga ito bilang tugon.

Nang mga sumunod na araw ay wala nang dumalaw pa kay Dom. Hindi niya alam kung meron ba o wala kasi nandyan naman ang ilang taong malapit sa kaniya, tulad nina Tomas at mga kasamahan niya sa trabaho at ibang kaibigan niya sa kanilang paaralan. Siguro, sinunod lamang ng dalawang guards ang kaniyang kagustuhang paalisin nalang ang sinumang dadalaw sa kaniya.

Wala naman na kasing mangyayari kung may dadalaw sa kaniya o wala. Hindi naman na nito mababago ang katutuhanang makukulong siya ng dalampong taon.

Hindi nagtagal, dumating na rin ang araw na ililipat na siya sa City Penitentiary. Lulan ng isang sasakyan ay ihinatid siya ng City Police pa roon. At dahil nasa Lungsod lang ng San Diego ang kulungang iyon, hindi rin sila natagalan sa byahe.

Pagkatapos ng mga proseso ay sinamahan na siya ng mga City Police upang humarap sa warden ng kulungang ito.

Dahil sunod-sunuran lang siya ay naging madali naman ang lahat. Nang makaharap niya ang warden ng kulungan ay pinaliwanag lang nito ang lahat nang alituntunin ng Penitentiary sa kaniya.

Sinabi nito ang lahat ng bawal, tulad ng pagdadala ng mga patalim. Pagsi-sigarilyo. Pagpuslit ng mga illegal na droga, mga inuming nakakalasing. Pakikipag-away sa kapwa at iba pang bawal sa loob ng kulungan.

Maluwang ang kulungang ito. Nasa sampung ektarya ito at napapalibutan ng matataas na pader na may live barbed wires sa tutok. Sa harapan nito ay naroon ang main building na kinaroroonan ng opisina ng warden at ng mga tauhan nito. Naroon narin ang visitation area, kitchen at ang infirmary. Sa likuran ng main building, ay may sampung buildings na naglalaman ng mga selda ng mga priso. Nakapangalan ito alphabetical mula letter A to letter J.

Dahil sa lawak ng kulungang ito ay malayang makakagala ang mga priso sa loob ng ilang oras sa tuwing lalabas sila upang makapaglibang o makasali sa iba't ibang gawain dito sa loob.

May magtuturo kasi sa kanila ng mga skills na maaari nilang pagkakitaan habang nasa loob ng kulungan, tulad ng sculpture, pagpipinta, paggawa ng mga alahas, key chains at iba pa. Mayroon ding mga mangangaral na pumupunta rito upang mangaral ng salita ng diyos.

May maluwang din na palaruan sa loob na maaring gamitin ng mga priso upang makapaglibang sila.

At dahil mga tao silang merong karapan sa kabila ng pagiging PDL (Persons Deprived of Liberty), ay may unyon din sila sa loob ng kulungan. Ang unyon na ito ang magiging boses ng mga inmates sa kung ano ang gusto nilang iparating sa mga namamahala sa kulungan o sa mismong Gobyerno. Ang unyon na ito ay pinamumunuan ng mga lider sa loob ng iba't ibang quarters o mas kilalang mayor, at ang pinakapuno nila ay tinatawag nilang pangulo.

Habang nakikinig, ay parang nabunutan naman ng maliit na tinik si Dom. Akala niya kasi magiging boring ang buhay niya sa loob ng darating na dalampong taon.

Nakahinga rin siya nang maluwang nang malamang ang mga mayor pala ng kulungan ay mga lider ng unyon na boses ng mga bilanggo. Akala niya kasi ito ang mga siga rito sa loob.

Matapos ang briefing na iyon ay ibinigay na kay Dom ang kaniyang kahel na uniporme bilang priso. At ihinatid na siya ng mga Jail Officer patungo sa kaniyang magiging selda.

Habang naglalakas sa mahabang pasilyo ay binati naman siya ng mga taong nasa loob ng seldang nadadaanan. Tinatawag pa siya ng ilan sa mga ito at may papito pa ang iba na akala mo ay isa siyang magandang babae.

Hindi naman ito pinansin ni Dom hanggang sa nakarating na sila sa kaniyang selda.

Maya tatlong inmate na sa loob ng selda, kaya pang-apat siya. Pagpasok niya ay tahimik lang na nakatingin ang mga ito sa kaniya. Wala naman siyang naramdamang kakaiba sa titig ng mga ito kaya hindi na siya masyadong kinabahan.

Nang isinarang muli ang pintuan ng selda nila ay napatingin nalang si Dom sa mga Jail Officer na naglakad paalis.

Naroon pa rin ang kalungkutan. Pero hindi na siya umiyak dahil wala rin namang magandang maidulot iyon. Hindi rin nito mababago ang sitwasyon, kaya tinanggap nalang niyang wala na siyang magagawa sa ngayon kung hindi ang tanggaping magiging tahanan niya ang kulungang ito at mananatili siya rito sa loob ng dalampong taon.

Mababait naman ang kaniyang mga kakusa. Hindi siya ginalaw ng mga ito hindi katulad ng mga makikita sa mga palabas. Pinaalam din ng mga ito sa kaniya ang tungkol sa dalawang magkalabang grupo rito sa loob, at binigyan din siya ng payo ng mga ito na umiwas sa dalawang grupong 'yon hangga't maaari.

Tinandaan naman ito ni Dom.

Ngunit sadyang pinaglalaruan talaga siya ng tadhana. Dahil nang oras na ng kainan ay bigla siyang nilapitan ng isang inmate.

"Gusto kang makausap ni Boss Magno." Anito dahilan upang pinukol siya ng nag-aalalang tingin ng tatlong mga kakusa.

At dahil ayaw niyang may magagalit sa kaniya ay sumama nalang siya sa inmate.

Ang Magno na sinabi ng inmate ay isa sa mga taong nabanggit ng mga kakusa niya na dapat niyang iwasan. Isa kasi itong Gangster at may kalaban ito rito sa loob. Ilang beses na ring nakapatay ng tao ang mga ito, kaya kinatatakutan sila ng halos lahat nang mga inmates.

Hinatid si Dom ng isang inmate sa isang Building ng Penitentiary kung saan naroon ang mga high profile inmates. Mga kriminal na may malalaking kaso o mga mayayaman o mga political prisoners.

Pagpasok ni Dom sa building, ay para lang siyang pumasok sa isang condominium dahil wala siyang makikitang selda rito. Tanging mga silid lamang na tulad ng sa condominiums na may magagarang pintuan, ang kaibahan lang nito ay natatakpan iyon ng malalaking bakal na rehas. Pero kung titingnan sa malayo, para lang iyong grills kaya hindi pa rin ito mukhang kulungan.

Nang makarating sila sa Cell No. 8 ng building ay agad na kumakot ang kasama niyang inmate sa pintuan nito, at maya-maya lang ay binuksan iyon ng isa pang in mate na agad nagpapasok sa kanila.

Hindi naman mapigilan ni Dom ang mapailing dahil sa hindi pantay na pagtrato ng mga inmates. Kasi sa kanilang selda, nilo-lock sila ng mga Jail Officers sa loob at saka lang iyon bubuksan kung kainan na o kung pinapalabas sila. Pero dito, parang malayang makakalabas ang mga nasa loob.

Ito ba ang benepisyo ng pagiging mayaman o malaking tao sa lipunan? Na kahit isang kriminal ay VIP pa rin ang treatment sa loob ng kulungan?

"Welcome to the City Penitentiary."

Napatigil naman siya sa pag-iisip ng kung ano nang marinig niya ang isang pamilyar na boses. At nang tingnan niya ang banda kung saan iyon nanggaling ay biglang nagsalubong ang kaniyang kilay.

"Magno David.." Mahinang bulong niya habang ikinuyom ang mga kamao.

Ang tao kasing nasa harapan niya ay walang iba kung hindi si  Magno David, ang taong tumistego laban sa kaniya sa korte dahil kung bakit nahatulan siyang guilty.

Isa ito sa mga taong dapat sisihin kung bakit siya narito ngayon.

Pero nang maisip ang payo ng mga kakusa ay huminga nalang siya ng malalim, at sinubukang ikalma ang sarili.

Maliban sa hindi pwedeng kantiin ang taong nasa harapan niya, ayaw rin niyang magkaroon ng masamang record dito sa loob dahil baka madagdagan pa ang kaso niya, lalo pa't isa itong VIP Inmate.

"So, you're finally here, huh. The man who dared to cross Don Antonio's path." Patawang sabi nito sa kaniya sabay tayo at lumapit sa kaniya. "Ano kayang reward ang matatanggap ko kay Don Antonio kung gagawin kong impyerno ang buhay mo dito sa loob?" Dagdag pa nito dahilan upang bigla siyang kabahan.