Share
CHAPTER 37
Related chapters
DECEIVING LOOKS CHAPTER 38
Basta ko na lang inabot ang bayad sa taxi driver at nagmadaling pumasok sa ospital."Hello Bingo nandito na ako nasaan ka? Si Nanay ano na ang lagay?"Lakad takbo na ang ginagawa ko at halos mag kanda tapilok pa ako dahil sa heels na suot ko."Grace!" Nilingon ko ang tumawag at halos manlumo dahil sa nakitang itsura ni Bingo."B-bakit puro ka dugo? Anong nangyari? Si Nanay nasaan?" Sunod sunod kong tanong na may kasamang pag linga hinahanap kung saang lugar ko posibleng makikita ang Nanay ko."N-nasa operating room sila ni Seb at..at Bico."Kumurap kurap ako nalilito dahil sa narinig."Anong.. bakit mo naman pinapasok yung dalawang bata sa loob ng operating room Bingo?! Alam mo namang bawal ang bata doon!"Tinalikuran ko siya at maglalakad na sana papunta sa operating room para sunduin ang dalawang bata nang biglang na estatwa ako dahil sa sunod niyang sinabi."Silang tatlo ang inooperahan Grace. Nadamay sa barilan si Seb at ang kapatid ko."
DECEIVING LOOKS CHAPTER 39
IPINASOK ako sa loob ng selda ng mga police na humuli sa akin. And it's so out of the place to see me inside this cell with this kind of outfit."Please! Hindi ko talaga kinuha ang kwintas maniwala naman kayo!" Pumadyak padyak na ako at hinampas ang bakal na rehas, walang pakialam kung masaktan ko ang sarili ko dahil sa ginagawa ko basta ang kailangan ko lang ay makalabas dito at maka punta sa ospital."Pasensiya ka na miss, ginagawa lang namin ang trabaho namin.""Pero hindi talaga ako ang nag nakaw, please y-yung Nanay at kapatid ko nag aagaw buhay sa ospital.""Hindi sila makikinig sa'yo, mapapagod ka lang sa kasisigaw diyan bata." Nilingon ko ang isang babae na katulad ko ay naka kulong din.Umiling ako at humarap ulit sa rehas at desperadong nakiusap."Kahit na naka posas ako, samahan niyo na lang ako papayag ako kahit na hindi niyo tanggalin ang posas nag.. nagmamaka awa na ako sa inyo."Pinahid ko ang mga luha ko gamit ang likod ng palad
DECEIVING LOOKS CHAPTER 39
IPINASOK ako sa loob ng selda ng mga police na humuli sa akin. And it's so out of the place to see me inside this cell with this kind of outfit."Please! Hindi ko talaga kinuha ang kwintas maniwala naman kayo!" Pumadyak padyak na ako at hinampas ang bakal na rehas, walang pakialam kung masaktan ko ang sarili ko dahil sa ginagawa ko basta ang kailangan ko lang ay makalabas dito at maka punta sa ospital."Pasensiya ka na miss, ginagawa lang namin ang trabaho namin.""Pero hindi talaga ako ang nag nakaw, please y-yung Nanay at kapatid ko nag aagaw buhay sa ospital.""Hindi sila makikinig sa'yo, mapapagod ka lang sa kasisigaw diyan bata." Nilingon ko ang isang babae na katulad ko ay naka kulong din.Umiling ako at humarap ulit sa rehas at desperadong nakiusap."Kahit na naka posas ako, samahan niyo na lang ako papayag ako kahit na hindi niyo tanggalin ang posas nag.. nagmamaka awa na ako sa inyo."Pinahid ko ang mga luha ko gamit ang likod ng palad
DECEIVING LOOKS CHAPTER 40
Kung alam ko lang na iyon na ang huli niyang luto na matitikman ko sana pinilit ko na lang na kumain.Kung sana pinakinggan ko na lang siya na manatili ako ng isang linggo at hindi na pumasok baka kasama nila akong pumunta kila Bingo at hindi na kinailangang lumabas ni Seb at Bico.Kung hindi ko ipinilit ang sayang na oras sa pag ta-trabaho siguro buhay pa siya ngayon."Grace? Kukunin na nila si Auntie para maihanda sa burol halika na Grace."Malumanay at punong puno ng pag iingat na sabi ni Bingo bago hawakan ang likod ko.Natigil na ako sa pagwawala pero nanatili akong naka yakap sa katawan ni Nanay."Halika na Grace para maka pag pahinga na ng maayos si Auntie."Pahinga?Hindi naman kita pinagod Nay ah sabi ko sa'yo pag pahinga ka palagi pero bakit naman walang gisingan na pahinga ang ginawa mo?Ni hindi ko na magawang isatinig pa ang mga iyon dahil sa sakit ng lalamunan ko.Humigpit ang yakap ko sa kaniya at hinalikan siya sa noo ng l
DECEIVING LOOKS CHAPTER 40.1
Katulad ng ginawa ko kanina, hindi ko pinanood na dalhin siya palapit sa akin. Lumingon na lang ako ng maramdaman ko na ang presensiya ng mga tao sa likuran ko.Ayun ang Nanay ko at nakahimlay sa puting kabaong imbis na sa malambot at mabangong kama sa bahay namin.Malakas na iyak galing sa mga taong nakatingin ang naririnig ko ang naka pukaw ulit sa mga luha ko."Oh my gosh I don't think I can do this anymore excuse me." Pakinig kong sabi ni Abbigail.Nang mailagay na sa tamang pwesto ang kabaong ay binuksan ko ito at niyakap. At ilang minutong iyak ulit ang ginawa ko. Kinailangan pa akong ilayo ni Bingo para matigil sa pag iyak."Kumain ka na kaya Hope? O kaya matulog ka na? Alas dose na ako na lang dito."Umiling ako."You can sleep on my shoulder kung ayaw mo talagang iwan si Tita.""Hindi mo 'yan mapipilit, kasing tigas ng bakal ang ulo niyan. Ang mabuti pa ikaw na lang ang magpahinga." Pag sabat ni Bingo."What? No, I'm fine h
DECEIVING LOOKS CHAPTER 41
I wish I didn't wake up. Because I'm fine in the comfort of the darkness and unconsciousness. But I woke up to feel another undying pain.Because on the second day of my mother's burial, my sister died.I feel like I'm totally drained mentally and emotionally. The argute sound of the machine connected to my sister's pulse is keep on playing inside my head as if it's like a terrifying music without an ending. And the flat green line on the monitor is the worst line I could ever seen in my entire life.I'm now sitting at the edge of the hospital room while looking to the dead body of my sister. On the other corner is my best friend, mourning for the lost of his brother too.On the cold morning of August 24 Sebiala Hope and Brian Con, died.My sister's time of death is 4:30While Bico's time of death is 4:35Tumayo ako at lumabas ng kwarto saka dere-deretsong naglakad papasok sa chapel ng ospital.Nanginginig ang mga tuhod ko habang naglalakad palap
DECEIVING LOOKS CHAPTER 41
I wish I didn't wake up. Because I'm fine in the comfort of the darkness and unconsciousness. But I woke up to feel another undying pain.Because on the second day of my mother's burial, my sister died.I feel like I'm totally drained mentally and emotionally. The argute sound of the machine connected to my sister's pulse is keep on playing inside my head as if it's like a terrifying music without an ending. And the flat green line on the monitor is the worst line I could ever seen in my entire life.I'm now sitting at the edge of the hospital room while looking to the dead body of my sister. On the other corner is my best friend, mourning for the lost of his brother too.On the cold morning of August 24 Sebiala Hope and Brian Con, died.My sister's time of death is 4:30While Bico's time of death is 4:35Tumayo ako at lumabas ng kwarto saka dere-deretsong naglakad papasok sa chapel ng ospital.Nanginginig ang mga tuhod ko habang naglalakad palap
DECEIVING LOOKS CHAPTER 42
Everything has an ending but it doesn't mean that ending is the limitation of everything. Because you could always choose to start again, turn the page and welcome a new chapter."Fly high My Doctor.."I whispered as I let go a bunch of white balloons in the air. I smiled weakly while looking to the cute picture of my sister while hugging her favorite toy with a smudge of chocolate on her face."Hintayin niyo ako diyan Nay, magiging maayos ako rito 'wag kang mag alala."Binitawan ko na rin ang isa pang bugkos ng mga puting lobo na may nakadikit na litrato ng Nanay ko.Ngayon ang libing nila at nauna na akong tumalikod sa mga tao dahil hindi ko kayang panoorin silang tinatabunan ng lupa. Tama na ang makita silang walang buhay, masyado ng masakit kung panonoorin ko pa silang ibaon sa lupa.Kumuha ulit ako ng isa pang bugkos ng lobo na may nakadikit na larawan ni Bico.May tumakas na luha sa mga mata ko ng sumariwa sa isip ko ang pangakong binitawan niy
Latest chapter
