CHAPTER 34

MAKALIPAS ANG APAT NA TAON.

"KINAKABAHAN ka ba?" Kasabay ng tanong na iyon ay ang isang brasong umakbay kay Charity. Si Stefano.

"Well, alam mo namang sa mga lumipas na taon ay hindi nawala sa akin 'yon," aniya na napangiti at sumandig sa balikat ng lalaki.

Kung may makakakita sa kanila ng taong hindi sila kilala, tiyak na iisipin ng mga ito na may relasyon sila. Nasa sala sila nun at katatapos lang ilabas ni Charity ang mga maleta nila ni Calista. Ngayon ang uwi nila sa pilipinas matapos ang apat na taong pananatili rito sa Paris.

"Kung hindi lang dahil sa request ni Mama, hindi tayo uuwi ng pinas, e." Hinila siya ni Stefano paharap at hinawi ang mga hibla ng buhok na tumatabing sa kaniyang magandang mukha. Pagkatapos ay ikinulong nito ang mukha niya sa mga palad nito at masuyo siyang pinagmasdan ng lalaki. "For the past four years, you really did great, Charity." He looks proud upon saying those words.

Matamis na ngumiti si Charity. "Did I?"

Tumango si Stefano. "Yes, Mrs. Villara