Nanginginig ang mga kamay ni Leticia habang naka-pokus ang tingin sa lalaking nasa harap niya. Umarko ang perpektong kilay nito na animo sinadyang guhitan.
Napaatras siya nang mapagtanto ang ginawa. Hinawakan niya ito! Hinawakan niya!
This man will suffer just like what happened to Andro and Milo. They will share the same faith just like the two of them. And worst…and worst…baka mamatay din ito kagaya ni Milo.
Nagsalubong ang kilay na tiningnan siya ng lalaki. Hindi pa rin nito na-realize ang panganib na maaaring mapagdaanan nito. Should she be thankful that he was ignorant about it?
No.
Dapat maging accountable siya sa ginawa niyang ito.
“A-a
"Hindi ako one hundredd percent na tao. I'm a werewolf," sagot ni Samuel. Prangka. Walang paligoy-ligoy sa kanya. Napaka-seryoso ng boses nito at animl nagbibiro lang. Naghihintay nga si Leticia kung kailan kto magsasabi ng, 'It's ng prank!'Napamaang ang bibig niya at walang anumang mga salita ang lumalabas.Nang makita nitong hindi pa rin niga magawang makapagsalita, nagwika ulit ito. "You do not believe me, do you?" tanong nito. "Kung hindi ka naniniwala sa akin, huwag mo na ring paniwalaan ang kakayahan mo. Huwag mong paniwalaang kaya mong maglakbag sa past life," may bahid ng pang-iinsultong sabi nito.Napanganga siya sa sinabi nito.Werewolf?Werewolf.Iyon
Leticia’s mind seemed to be on the verge of exploding. Too much information overload ang pumapasok sa utak niya. Hindi siya sanay. Magkagayunman, kailangan niyang masanay. Ito na ang realidad ng takbo ng buhay niya. Chaotic.Lakan Diwa. Felipe. Felipe Guiterrez. Tatlong pangalan, pero iisang katauhan.Andro was Felipe’s possible reincarnation. The descriptions fitted each other. Sana nga pala, mas nagtanong pa siya kay Andro tungkol sa kay Felipe. Ang problema kasi niya, hindi niya magawang magtanong pa sa lalaki dahil nasasaktan siya sa kaisapang siya ang dahilan kung bakit nagkaganoon ang lalaki.All she wanted was to flee from her responsibilities. To hide from Andro.Hindi niya alam na totoo pala ang reincarnations. Sa libro lang naman n
Ilang araw ng hindi mapakali si Esmeralda at ilang araw na rin ang nagdaan pagkatapos niyang mabasa ang aklat ni Lakan na nagpamulat nang husto sa kaisipan niya. Gabi-gabi niyang napapanaginipan ang nilalaman niyon. Ginagambala siya ng iba’t ibang mga isipin na hindi niya dapat bigyan ng atensyon. Mas may importante pa siyang dapat isipin at iyon ay ang mas lalong dumadalas na pagbisita ni Senyor Ferdinand sa mansiyon.Hindi rin lumagpas sa tenga niya ang usapan na namagitan rito at sa ama niya tungkol sa pag-iisip ng dalawa ng petsa para sa kasal.Itutuloy ng ama niya ang pagbebenta ng sariling anak sa Kastila na iyon. Hindi naman iyon literal na pagbebenta talaga. Para kay Esmeralda, parang ganoon din naman ang mangyayari. Hindi siya pinapakinggan ng ama sa gusto niyang mangyari. Nagsimula na rin niyang sinasabi ang mga pagtutol niya. Hindi
It was easier said than done.Iyan ang napagtanto ni Leticia habang hinahanap nila ang lokasyon kung saan nagtatago si Lakan. With no leads, para na rin silang naghahanap ng karayom sa isang disyerto.The man beside her, Samuel, looked like he was not even tired at all. Magaan ang bawat hakbang nito. At animo nag-e-enjoy pa sa paglalakbay nilang dalawa sa kabukiran. Hindi niya alam kung bakit iyon ang napiling lokasyon ng lalaki gayong mangilan-ngilan lamang ang nadaraanan nilang mga tao.Kinalma muna niya ang sarili at hindi na muna niya tinanong ang lalaki kung bakit ito ang tinatahak nilang daan. Superiority. Iyon ang naging basehan niya kung bakit pinili niyang tumahimik na sumunod dito.Nagdadalawang-isip ba siya na baka may gawin itong masam
Pakiramdam ni Leticia ay magkakaroon siya ng heart attack. Halos hindi na siya makahinga sa sobrang bilis ng pintig ng kanyang puso na kasinlakas ng tambol sa tuwing may parada ng mga politikong tatakbo sa nalalapit na halalan. Sobrang lamig na ng mga kamay niya na animo nakatira na siya sa tuktok ng Mount Everest kung saan marami na ring mga mountaineers ang bigong makabalik sa baba. Para na ring ipinako sa krus ang mga paa niya.Naaalala niya tuloy noong elementary pupil pa siya. Noong minsang mag-oral recitation ang guro nila sa Grade Four. Isa-isang nakalagay ang mga pangalan nilang lahat sa isang index card at ang sinumang maswerteng mabubunot nito ay ang siyang sasagot sa mala-board exam na tanong na ito. At least iyon ang point of view ng ten years old na siya.Halos makalimutan na ni Leticia ang huminga habang hinihintay ang bagong d
KATATAPOS lang kumain nina Leticia at Bituin nang mapadayo sa kusina si Samuel. Nailigpit na rin niya ang pinagkainan kahi na nag-insist ang babae na ito na raw ang gumawa.Wala pa rin ang kasambahay nito at mas gusto niya iyon. Ayaw niyang may ibang taong nagmamasid at naghihintay sa kanyang matapos ang pagkain niya. That would be awkward. Ang hirap isubo ang pagkain kung ganoon.“Join us, Samuel. Hindi ka na namin ginising kanina dahil baka puyat na puyat ka,” deklara niya.The man gave her a curt nod.Magulo ang buhok ng lalaki kagaya ng isang pugad ng mga ibon, ngunit ang Bituin. Siniko siya at sinabing mas lalong naging gwapo ang lalaki sa magulong buhok nito. Hindi nagkomento si Samuel, pero alam niyang narinig iyon ng lalaki dahil nga
Napapitlag si Andro nang bigla na lang sumulpot sa kung saan sina Samuel at Leticia. Nanlaki ang mga mata nito at nilibot ang tingin. She understood him. Bigla na lang kasi silang nag-appear sa paningin nito na hindi naman isang normal na gawain.Kasalukuyan kasi itong nakasampa sa duyan sa poarch ng bahay nito samantalang nakatingin sa malayo. May malalim na iniisip. Malaki na rin ang mga eyebags ng lalaki. Wala na namang gaanong tulog.After this, babalik na sa normal ang lahat.“Leticia? You brought someone with you.”"Sorry if we barge in like this, Andro. May importante lang kaming itatanong sa inyo. Can we sit beside you?""Sino siya? Boyfriend mo? At paano pala basta-basta ka na lang lumil
Too much information. At nagpapasalamat si Leticia na sa huli, naging madali lang kausap si Andro. He answered almost everything na mga questions nilang dalawa ni Samuel. Kung pinili nitong magmatigas, baka mas lalo pa silang matagalan sa present time. Na hindi maaring mangyari dahil may gagawin pa siya. Helping Andro was the goal pero kailangan din niyang unahin din ang studies niya.She wondered kung paano niya mapapasalamat ang lalaking ito. Iyong kabaitan ni Andro, parang hindi nag-e-exist in a real life. Parang too good to be true. Kaya nga hindi siya nagsisising ito ang naging crush niya. Dapat pamarisan ang ugali nito.Napabuntong-hininga siya habang pinagmamasdan ang maamo nitong mukha.Almost everyone fell from that face. Napaka-angelic at ang sarap titigan sa buong mandamag. Ang sarap lang din