Third POV Umuwi si Autumn sa kanilang bahay para magpahinga. Ilang araw na siyang nagbabantay kay Ginger kaya pinilit nila si Autumn na umuwi muna para naman makatulog siya nang maayos. Pero kasama ng pag-uwi niya ay binilin din ni Alvin na huwag siyang lalabas ng bahay kung walang kasama. Everyone in the city is attentive and observant right now because of Rogue Gray. Two days had passed since the news was released, yet he was still nowhere to be found. Binalaan na rin ng mga pulis ang mga dating nag-aral sa LSU dahil sila ang target ng killer. Kung dati ay marami pang tao at maingay sa gabi, ngayon ay napakatahimik na dahil sa takot na maging susunod na biktima. Gabi na nakauwi si Autumn. Mabigat siyang sumalampak sa sofa na sobrang na-miss niya dahil ilang araw din siyang natutulog na nakaupo lang. Hindi pa siya inaantok kaya nanood muna siya ng T.V. para malibang dahil wala rin siyang makausap ngayon. Tutok sa paghahanap sina Alvin at Wade kaya halos hindi na rin umuuwi an
"You’ll be the last person who will die in my amazing story, and I will tell the world that you killed all of them and took your life afterward because of regret." Hindi maipaliwanag ang nararamdaman ngayon ni Autumn sa binabalak ni Rogue sa kanya. Hindi niya alam kung posible ba ang mga pinagsasabi nito pero mukhang may mga kaparaanan si Rogue na maaari niyang manipulahin ang mga ebidensya. “Hindi mo na maloloko ang mga tao. Kilala ka na nila, na ikaw ang SERIAL KILLER!” pagalit na sigaw ni Autumn. “At ngayon na nawawala ako, siguradong ikaw agad ang pagsusupetyahan nila. So kahit patayin mo ako, mabubulok ka pa rin sa kulungan!” Natawa si Rogue sa mga sinambit ni Autumn sa kanya. Mahaba siyang tumawa kaya kumunot ang noo ni Autumn. Hindi niya mabasa kung ano ang iniisip ng taong kaharap niya. “Autumn… Autumn.” Naglakad paikot si Rogue sa kinauupuan ni Autumn habang binabanggit ang pangalan niya na may pang-aasar na tono. “Kaya kong makawala sa rehas. Pero ikaw? Kaya mo bang mabu
Hindi alam ni Autumn na nasa isang tagong silid sila ngayon ni Rogue. At gusto ni Rogue na ipakita sa kanyang mga kaibigan kung paano siya mahihirapan at gano’n din sa kanya.Sabay ng putok ng baril galing kay Alvin ay sinimulan ni Autumn na pigilan si Rogue sa anumang binabalak nito. Ngunit hindi niya inaasahan ang plano ni Rogue sa kanya.Unti-unting napupuno ng usok ang silid at nagsuot ng oxygen mask si Rogue upang hindi ito malanghap. “What is this?!” she panicked while catching her breath. Rogue just stared at her and then left her dumbfounded.Kahit na nahihirapang huminga si Autumn ay kinausap niya sina Alvin mula sa earpiece. “N-Nakalabas na s-siya.”“Are you okay?” Alvin creased his forehead while walking carefully inside the house.Hindi pa nakakasagot si Autumn ay biglang nag-flash ang isang LED Screen na pinapakita ang kinalalagyan ngayon ni Autumn.Alvin witnessed his girl running out of breath, and she couldn’t move because she was tied to the chair. “Anong meron? Ay
Alvin’s POVHindi ako makakapasok ngayon sa trabaho dahil may importante akong lakad sa araw na ‘to. Ngayon ko lang uli mapupuntahan ang puntod niya dahil sa mga nagdaang buwan ay hindi ko pa kaya. Nandito pa rin kami nags-stay ni Wade sa bahay ni Ginger. Her parents let us stay for free although gusto na talaga kunin si Ginger nila Tita dahil nga sa nangyari. That day also, I met Autumn’s parents. I was so scared at that time. Hindi ko alam paano ako magpapakilala, ano sasabihin sa kanila, paano ie-explain ang mga nangyari. My mind was blank and I can’t utter a word.Mabuti na lang naroon si Tita Grace para mag-explain at pakalmahin din si Tita Snow. But the most terrifying was HER father, Tito Philip. Ilang araw din ang pinalipas namin bago ako ipinakilala ni Ginger at ni Tita Grace as HER boyfriend. And as usual, they ask me so many things. Tito Philip was strict and a bit arrogant kaya may mga nabitawan siyang salita sa’kin na hindi mawala sa isip ko. I feel like what happen
BREAKING NEWS!Isang dalagita ang natagpuang patay sa tambakan ng basura dito sa Lungsod ng Maynila. Napag-alaman ng pulisya na ang dalagita ay dalawang araw nang hinahanap. Kaya naman iniisip ngayon ng mga pulis na kasama ito sa serial murder na nangyayari sa lungsod.Pinatay ko ang T.V dahil sa inis. Another bad news! Kailan ba titigil ang killer na 'to? We don't know its intentions. For the past months, this killer is still a mystery to us. Hindi pa rin alam ng mga awtoridad ang dahilan ng killer sa pagpatay. But I have suspicions about someone. Kaso ayoko siya pag-isipan nang masama. Maybe I'm just paranoid dahil hindi na biro itong serial murder na 'to."Argh!" I rest on the couch while thinking who could be this killer or ano ba dahilan nya bakit siya pumapatay. Nahihirapan na kami sa sitwasyon na 'to kaya sana mahuli na siya.Okay, maii-stress lang ako kakaisip nito. Kinuha ko muli ang
Chirping sounds, soft breeze, and sun rays from the windows woke me up. It's Monday and back to work again after weekends. Mukhang male-late na naman ako sa work dahil 7:30am na! My goodness kailan ba ako magiging early bird? Sermon na naman kay boss nito.Nagmadali na ako kumilos para mag-asikaso. I do my morning routine and take a shower for 10 mins. Amazing right? That's my talent. After fixing myself ay bumaba na ako para mag-almusal at as usual bubungangaan na naman ako."Ayan magaling late na naman! Sana kada late mo ay bawas sa sahod mo ano? Para madala ka"
BLOOD. KNIFE. DEAD BODY.I almost drop my phone out of fear. My knees are trembling and my hands are shaking. I don’t know what to do now. Naitutok ko ang flashlight sa katawan ng taong nasa harap ko na duguan. Hanggang sa tumapat ito sa mukha n'ya at doon na ako napaupo at nawalan nang lakas.It's Dina Wei! My friend and former classmate that been missing for three days. Nabitawan ko ang phone ko at napatakip ng bibig sa takot. She was murdered, and I am here in front of her. Hindi ko kayang magsalita at tumayo. I want to run pero ni pagtayo ay di ko kaya.I stayed here in front of her dead body and silently crying. My body is shaking at parang nawawala na ang senses ko! I can't take to see a dead body in front of me at duguan pa. The killer lunged her throat kaya maraming dugo ang nawala sa kanya. Her eyes are still open in shock at puro pasa ang mga braso n'ya.I blankly stare at her body for how many hours. I lost my mind, my senses, and myself
Matapos kong magmukmok sa sulok ay inutusan ako muli ni ateng chubby na imasahe ang paa n'ya. At syempre wala na naman akong magawa. Siguro kung 'yong utak ko lang ang bibig ko, malamang kaya ko ipaglaban ang sarili ko kaso hindi eh, lagi ako inuunahan ng takot.Minasahe ko siya sa paa kahit di ako marunong. Panay lang ang himas ko sa paa n'ya at hindi ko alam kung masahe ba ang tawag do'n."Ayusin mo naman! Tanga ka ba? Pagmasahe lang di alam!" sigaw nya sa ’kin. E kung bibig n'ya imasahe ko nang matigil siya?Nahihirapan na ako rito. Feeling ko bumalik ako sa high school na lagi akong binu-bully at hindi man lang lumalaban. Kaso ang pinagkaiba nga lang, mas matindi rito kasi may pisikal. Sa inis kasi ni ateng chubby e napapadyak siya at tumama sa mukha ko ang paa n'ya. Sobrang sakit pa no'n dahil ang bigat ng paa n'ya. Feeling ko magkakaroon 'to ng pasa."Walang kwenta! Lumayas ka nga sa harap ko!" sigaw pa uli nya sa ’kin. Kaya naman lumayo