CHAPTER 60

ATASHIA

Isang malaking dagok ang malaman na may taong gustong pumatay kay Nanay. She's critical in the hospital kaya napaluwas kami ni Jaspher ng wala sa oras.

Bahala na kung mag-cross ang landas namin ni Lance. Batid ko rin naman na darating ang araw na iyon. Ang mahalaga ay makita ko ang tunay na sitwasyon ni Nanay.

Habang pabalik kami ng city ay hindi halos nagsasalita si Jaspher. Tahimik din ako habang kalong ko ang aking anak. Marahan na hinaplos ni Charlene ang aking malungkot na mukha.

"Why are you crying, Mom?" Nabigla ako sa tanong niya. Hindi ko inaasahan na tatawagin niya akong mommy.

Ginagap ko ang kamay ng aking anak. Dinala ko iyon sa aking labi at bahagya kong hinalikan. Ikinulong ko ang kan'yang maliit na mukha sa aking nanginginig na mga palad.

"I love you, bulong ko sa kaniya.

"Love you, Mommy," sagot niya naman sa akin sabay ngiti ng ubod tamis.

Nangilid ang luha sa aking mga mata. Daig ko pa naman ang may bukal sa aking mga talukap dahil nagiging iyakin na a