"Happy Birthday, Mommy!" sigaw ko at sabay naming pinaputok ni Jace ang party popper na dala niya.
Napairit si Mommy sa gulat at saya. Tatlo lang kaming nagcecelebrate pero may suot pa kaming party hat. Hindi na raw kasi makakasunod ang parents ni Jace dahil sa ilang urgent matters sa kompanya nila. They own several gas stations in CALABARZON. At mukhang mainit sa media ang price hike ng gasolina.
"Kung may iwiwish man po ako para sa inyo Tita Anna, sana po bigyan nyo na ako ng isang kuwarto dito sa bahay nyo," ani Jace. "Para masarap po ang ulam ko araw araw."
Binatukan ko siya. Hindi niya kasama ang parents niya dahil madalas nasa head office nila ito sa Batangas. Paminsan naman ay nakakauwi pero mas madalas ay talagang nasa bahay si Jace.
"Mommy, ang wish ko, magboyfriend ka na ulit. Huwag mo na akong intindihin," nakangiti kong pahayag. "I want you to grow old with someone who will truly care for you."
"Tita, lowkey sinabi ni Alice na magboyfriend ka na para makapagboyfriend na rin siya," natatawnag biro ni Jace.
"Siraulo," pairap kong sagot sa kanya. Nakanganga siya dahil sa pagtawa kaya mabilisin kong sinaksak sa bibig niya ang isang puto na siya rin ang nagdala.
"Tumigil nga kayong dalawa," natatawa ring saway ni Mommy. "Okay na ako. Hindi ko na kailangan ng lalake, anak. Kung magboyfriend ka, walang problema. Invite him here."
Napakamot sa ulo si Jace. "Andito na nga po ako, Tita. Gusto ko na nga po dito tumira eh."
"Jace, hinihingi ni Via ang number mo," seryoso kong pahayag. Damang dama ko kasi na labis ang interes niya dito. Nakita ko rin na friends na sila sa mga social medias.
"Please tell her that I will do everything to get her number. The guy should make the effort, not her," Jace answered. "But if she really insists...."
Pangiti ngiti lang si Mommy. Kanina pa kasi niya hawak ang cellphone niya. Halos hindi siya makakain. Wala namang tumatawag o nagte-text. Parang may inaabangan lang siyang matanggap.
"Problem?" tanong ko sa kanya nang lumabas saglit si Jace para kunin ang pizza delivery.
Marahan siyang umiling. "Wala naman. Masaya lang ako kasi andito ka."
Tumango ako at niyakap ko siya. "Please get a man to make you happy, Mommy. Kung nahihiya ka sa Daddy ko, I will talk to his grave... if you let me."
Hanggang ngayon kasi ay hindi ko alam kung saan nakalibing si Daddy. Sa Davao daw kasi ako ipinanganak dahil doon sila nagkakilala. Umalis daw kami doon nang mamatay na si Daddy, doon na rin siya inilibing.
Hindi na kami bumalik sa Davao kahit kailan. Masyado raw kasi malungkot ang mga pangyayari doon. Ang tanging alaala na mayroon ako ay picture ni Daddy habang buhat ako, second birthday ko raw 'yon, bago siya tuluyang maaksidente.
Wala akong masyadong maalala pero sa isip at puso ko ay masaya ako dahil kahit mag-isa si Mommy ay napalaki niya ako na hindi naghahanap ng ama.
"You don't have to think about me, okay? Isa pa, makunat na ako," she almost whispered.
Sabay kaming natawa. Bumalik si Jace na dala ang box ng pizza.
"Tita, may tao po sa labas."
Agad bumitiw sa akin si Mommy. Parang bigla siyang nag-panic. Mabilis niyang tiningnan ang cellphone.
"Mom?" untag ko sa kanya.
"Lalabas lang ako saglit, ha? Kumain lang kayo ni Jace," nakangiti niyang sagot atsaka mabilis na naglakad palabas ng bahay.
"Kumusta nga pala yung friend nyo na namatayan ng Mommy?" untag ni Jace sa akin.
"Wala pa akong balita eh. But I hope she's okay," sagot ko. I heaved a deep sigh. Ang sabi ni Via, hindi na nag-hold ng lamay para sa nanay ni Canary. Pina-cremate daw ito at diniretso na sa sementeryo.
My heart still aches everytime I think about her.
"By the way, Alice, the same expensive car I am talking about is outside. Baka may boyfriend na nga si Tita Anna," pahayag ni Jace. He opened the box of pizza and handed me a slice.
"Bakit ayaw niyang ipakilala?" usisa ko. Gusto ko nang lumabas ng bahay para tingnan kung sino iyon.
"Gusto mong tingnan?" makahulugang tanong ni Jace.
Hindi ako sumagot sa kanya. Diretso na akong naglakad palabas ng bahay. Napasinghap ako nang makasalubong ko na si Mommy papasok na may dalang bulaklak.
"Saan ka pupunta?" nakangiti niyang tanong sa akin.
"I... just want to see your visitors. Ilang beses na raw nakikita ni Jace ang sasakyan na 'yon. Is he your suitor or something?" hindi ko napigilang usisa.
Ngumiti si Mommy at unti unti siyang tumawa hanggang sa naging halakhak iyon. She pinched my cheek. "Just a friend."
Nginitian ko na lang siya. Sabay kaming bumalik sa kusina at pinagpatuloy ang pagkain.
"She is dropping out."Agad akong nag-angat ng tingin nang marinig ang boses ni Via at maamoy ang pabango niya. Tahimik akong nagbabasa sa cafeteria. It has been a week nang magsimula ulit ang pasukan."Hayaan na natin siya," malumanay kong sagot. I don't have to ask who is she talking about. Halata sa mukha niya na concern pa rin siya.Via sat down and held my hands. "Alice, Canary is a good girl. Hindi ko alam kung bakit pero gusto ko pa rin siyang maging kaibigan. Something in her seems wrong but I know she's right with everything she says.""Ganyan din naman ang iniisip ko. Kaso, baka lalo lang magulo ang buhay niya kapag um-extra pa tayo.""But I need her brains. Nag-aaral naman
"Don't ask me, okay? I don't even know what the hell is happening," Via declared as I looked at her, confused.Nasa coffee shop kami ngayon. Kanina ay kami lang tatlo nila Canary pero biglang dumating si Leif at Lake na nagtatawanan habang nagkukuwentuhan habang palapit sa table namin.Last time I checked, they were not okay. Parehas ko nga silang hindi nakikita. Anong nangyari? Ano ang nangyayari?"I invited them," Canary whispered. Bahagya siyang ngumiti nang makalapit na ang dalawa.Tumikhim si Lake bago nagsalita. "It's been a while, my princess," aniya at nag-bow pa siya sa harap ni Canary. Natawa lang ito."Anong milagro ang nangyari? Bakit bati na kayo?" nalilitong tanon
"The final question is, how do you know you deserve to be rewarded and how do you know you deserve the recognition," pahayag ni Leif.Ito na ang huli naming pagkikita. Sa limang araw na magkausap kami ay naging komportable na ako kasama siya. Alam kong marami ang nagtataas ng kilay sa amin pero hinahayaan ko na lang. Ang sabi naman ni Leif ay walang problema.Marami akong nalaman sa kanya at sa pamilya niya, lalo na sa Daddy niya na dating presidente. He is someone you can be proud of. At nakikita kong may mga bumabatikos man sa tatay niya noon ay nananatiling mataas ang pagtingin niya dito.The funniest part for the last four days was when he ordered food for the two of us. Um-order siya ng fried chicken, at hindi ako nahiyang sabihin na allergic ako doon. Nagulat siya dahil parehas d
"How's your project going?" tanong ni Via sa akin.Kakatapos lang ng prelims kaya hindi kami masyadong nagkikita. Pareparehas kaming busy. Binigyan naman kami ng deadline ni Canary. Tapos na naman kami ni Leif, aayusin na lang niya.Sa totoo lang ay parang slam book ang pinasagutan ni Canary, yun nga lang ay related lahat sa view ng tao tungkol sa recognition at reward."Inaayos na lang. Kamusta ang exam?" balik tanong ko. Malalim ang mga mata niya pero mukha namang nakakahinga pa siya ng ayos.Ngumiti si Via. Pagkatapos ay unti unting tumawa. "Guess what? Ang dami kong sure na tamang sagot! The trick Canary suggested worked!"Ngayon ko lang napansin na hindi nga siya amoy vanilla. S
I can't control my legs from shaking while my mind is going up and down. Umuwi ako ng weekend nang hindi nagpapaalam kay Mommy. This is the first time I did this. Sembreak lang ako umuuwi pero dahil sa mga iniisip ko ay hindi ko na kayang patagalin pa ang mga tanong sa isip ko. Mom has not arrived yet. Nasa kusina ako mula pa nang dumating ako kaninang lunch time. Ang sabi niya kahapon ay may pupuntahan siya at ngayon ang uwi niya. Si Canary.... Bakit mayroon siyang picture na katulad ng sa 'kin? Did she sneak in my locker? Stalking my life? Before I could meet her? And why the hell she has a paper with my name na may penmanship na katulad na katulad ng sa akin? Parang umiikot a
Pagkatapos kong puntahan ang Psychology professor namin last sem ay tinext ko si Via kung nakita niya ba ang hinahanap ko. She called me and told me she's absent today because something happened.Nag-ikot ako sa mga parte ng university na madalas niyang tamabayan.Naabutan ko si Canary sa student lobby na abala sa pagsusulat. Nag-angat siya ng tingin nang marinig niya ang takong ng sapatos ko pero agad din siyang tumungo at ipinagpatuloy ang ginagawa niya."Naiwan mo sa cafeteria," pahayag ko at inilapit sa mukha niya ang notebook na naiwan niya sa cafeteria.Hindi naman siya nagulat. Tiningnan niya ako at inabot ang notebook. Ilalagay na sana niya iyon sa bag niya nang tila natigilan siya habang pinagmamasdan ito.
"Daphne's father is a plunderer and her mother's a murderer," pahayag sa akin ng roommate kong si Lila habang nagbabasa ng maga news and comments sa social media.Lalong sumakit ang ulo ko. Hindi na ulit tumawag sa akin si Via mula nang i-cancel ko ang mga tawag niya. Hindi rin siya sumasagot sa text o sa chat. I hurt her and Canary hurt her. Sigurado akong galit na galit siya ngayon.Kalat na sa buong university ang balita sa tatay na iyon ni Via. Marami na ang nadadawit sa issue. Nauungkat na rin ang mga kasamaan ng mga nasa posisyon ngayon at dating administrasyon.But what shocked me most is the news about her Mom. Sila pala ang may-ari ng ospital kung saan naka-admit noon ang mama ni Canary. Kaya pala mabilis kaming nakakahagilap ng impormasyon. And that hospital is on fire becaus
Hindi ako mapakali habang hinihintay si Leif sa loob ng coffee shop. Ngayon na lang ulit kami magkikita, mula nang magkasagutan kami ni Canary sa lobby.Tuliro ang isip ko. Lalo akong hindi nakatulog. Hindi ko alam kung sino ang dapat kong kausapin. Hindi na ako makapag-isip nang matino. Sa totoo lang ay nawawalan na rin ako ng gana kumain.Wala akong mapagsabihan ng mga tumatakbo sa isip ko. Wala akong mapili na puwedeng pagkatiwalaan. Hindi ko masabi kay Lila na ako ang nasa picture. Ilang beses kong pina-confirm sa kanya kung totoo ba ang sinasabi niya.If that is the case, then Leif is my brother? Pero kung totoo ang sinabi niya na si Canary ang nasa picture, sila ang magkapatid? Iyon ba ang dahilan kung bakit bigla silang naging close?