Messy night with him"It's already late yet you didn't eat your dinner," sabi ni Lyndon. When he saw my sulking appearance, he flicked my nose and smiled. "Hop in. It's my treat."Kumibot ang sulok ng mga labi ko. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik at agad na sumakay sa pick-up niya. Pinatakbo niya ang kotse palabas ng pier uno. Nakababa ang glass window ngg passenger door kaya humahampas nang marahan sa mukha ko ang panggabing hangin. "May kainan malapit sa Plaza Indepedencia. I heard they have good cuisine," sabi niya makaraan ang ilang minuto. "Bukas pa kaya? Sobrang late na," aniko.Hindi siya sumagot. Ngumuso ako at tumingin sa labas ng bintana. Bigla na lang siyang nagtanong. "Are you often like this?""Hmm?""This, eating late." Sumulyap siya sa akin bago inikot ang manibela. Tumingin siya ulit sa kalsada. "Masama sa katawan ang pagpapalipas gutom.""No. I always eat on time, except tonight."Natahimik ang kotse pagkatapos no'n. I don't want to talk and he was silent in the who
Another victimI was scorning while staring at my test papers. Lumabas na ang result ng exam and I was not satisfied with it.Where did I go wrong? May hindi ba ako nasagutan na number? O may instructions bang hindi ko nasunod sa test? I sighed. Bakit? Ginawa ko na lahat pero bakit gano'n?Lumapit sa akin si Reun, seatmate ko, at tumingin sa papel na hinahawakan ko. "Naks. Isang point na lang at papasa ka na sana, Larica," sabi niya nang makita ang score ko. Mas lalo akong nanlumo. Yep. Isang point na lang sana pero 'di pa binigay. Nakakainis! Masama akong tumingin kay Reun. "Sabihin mo, sinong nag-check nito?""Block D siguro.""Block D?" Nangunot ang noo ko. Naningkit ang mga mata at marahas akong napabuga ng hangin. "Lagot sa akin sinumang nag-check nito!" Tinaas ko pa ang examination paper."Huy, anong plano mo? Baka mapahiya ka lang. Review mo na lang 'yong mali. Heto, papel ni Nemero. Na-perfect niya ang Fluid Mechanics."I raised my brow. "Perfect score?" Mabilis kong dinampot
Small worldThat was the last time I talked with Jamaica. Nang naki-sit in kami sa klase ng isa't isa ay hindi kami nagpapansinan. Although there were some group activities after a quiz, we're not fated to be groupmates kaya hindi rin kami nakakapag-usap. I didn't mind it though. People like her who likes to control the emotion of other people to gain advantage for themselves were not suited to be with me. Or so I thought...Pagdating ng hapon, dumiretso ako sa waiting shed sa tapat ng gate ng University at hinintay ang sundo ko. Kaso, ilang oras na akong nakatayo ro'n pero wala pa ring dumadating. Tinawagan ko na si Gerard pero hinahatid pa raw niya si Mama sa fishing port doon sa lungsod."Mag-jeep ka na lang, Joy."Tumingala ako sa madilim na langit. "Pero Ma, umaambon. Wala akong dalang payong." Tinaas ko ang malayang kamay at sinalo ang patak ng ulan na mula sa bubong ng waiting shed. Bumuntong-hinga ako."Tawagan mo n
Stop courtingI shut my mouth but Lyndon didn't plan to let me off the hook. "She's the girl I'm talking about," aniya. Natahimik si Kervy habang kanina pa kumakabog nang malakas ang puso ko. I didn't want to let Kervy knew that Lyndon has something to do with me nor let Lyndon knew that Kervy's courting me. How I wish na hindi na sana magkakilala ang dalawa dahil nahihiya ako. I was clearly taking advantage of Kervy and Lyndon's smart enough to figure it out soon. "I see," sabi ni Kervy pagkalipas ng ilang minuto. Sumulyap pa siya sa rearview mirror to check on me. "Rishel's the girl I'm courting, cous."Lyndon glanced at me and I looked away. Tumingin ako sa labas ng bintana, overlooking the scenery outside while the car's travelling toward North. Nagulat na lang ako nang biglang nilapit ni Lyndon ang bibig sa tainga ko at bumulong. "You dare to play with my cousin, Miss Larica?" tanong niya. Kinagat ko ang ibabang labi. I threw him
Wrong callBumuntong-hinga ako. Hindi ko na pinulot ang cell phone dahil may gwardiya nang gumawa no'n. "Pakitapon na lang," ani ko saka pumasok nang tuluyan sa mansion. Kunot-noo akong nahiga sa kama at inisip ang nakangiting mukha ni Lyndon. Masaya yata ang lalaking 'yon na pinutol ko na ang ugnayan ko sa pinsan niyang si Kervy? Nagsalubong ang dalawa kong kilay. Kinabukasan, pumasok ako sa University para sa panibagong set ng exams. Same day lang din makukuha ang resulta kaya nakuha ko by afternoon. Pagkakuha ko sa sheet at pagkakita ko sa score ay tumaas ang kilay ko. "Eighty over hundred? Kanino ka kumopya?" biglang tanong ni Reun nang sumulyap siya sa papel ko. Natawa ako sa sinabi niya at pabiro siyang hinampas sa braso. "Grabe ka talaga sa akin. Nag-study kaya ako, no?" sabi ko saka rumulyo ang mga mata."Study?" Naningkit ang mga mata niya, at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. "Rishell, hindi ikaw ang tipong mag-aaral ng lesson."Tiningnan ko siya nang ilang minuto bag
Discovered Ilang araw ko lang siyang hindi nakita pero iba na ang itsura niya. Nagpagupit siya. Kung noon ay mukha siyang dominanteng CEO, ngayon ay mukha na siyang miyembro ng military. Bagay naman sa kaniya kasi mukha na siyang miyembro ng AFP. Tumaas ang kilay ko nang makitang namumutok ang muscles niya dahil sobrang hapit ng suot niya. Pero naningkit ang mga mata ko nang mapansing bahagyang nakakunot ang noo niya habang nakatingin nang diretso sa mga mata ko. Parang hindi niya gustong makita ako, ah? Nang naalala ko kung anong nangyari sa huli naming pagkikita, bigla na lang uminit ang magkabila kong pisngi. Nag-iwas ako ng tingin. Bigla akong timaan ng hiya lalo pa't wala pang isang buwan nang ni-reject ko si Kervy. "O, ba't ganiyan mukha mo?" inis kong tanong. Humalukipkip pa ako at sinamaan siya ng tingin. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. "You don't mind if I see you like this, Larica?" Humalukipkip pa siya kaya mas lalong nangunot ang noo ko. "I'm dressed," sabi
Hindi ko na nasalba 'yong mga merch na binii ko noon. Mabuti nalang at naitago ko nang husto 'yong mga regalo ng fans ni CLGF kaya hindi nasunog kasama ng ibang merch. Kahit na gusto kong pigilan 'yong mga kasambahay pero hindi ko magawa dahil nakatutok si Mama. Napabuntong-hinga na lang ako at napatingin sa madilim na kalangitan. Malakas ang ihip ng hangin at mabigat ang buhos ng ulan. Halos ramdam ko ang vibration sa handy umbrella na ginagamit ko. Masyado kasing malawak ang field ng University kaya kanina pa ako nahihirapan sa paglalakad dahil maputik ang daan. Takot akong marumihan ang doll shoes dahil sermon na naman ang aabutin ko sa bahay.Pumikit ako nang mariin at bumuntong-hinga na naman. Malayo pa ang campus gate pero halos basa na ang laylayan ng skirt ko. Walang choice kung 'di tumakbo tungo sa campus gate. Hindi ko na inisip ang tilamsik ng putik tuwing lumalapat ang sapatos ko sa basang lupa."Hay nako!" bulong ko at kunot-n
"Mamayang alas-dose ang susunod na rasyon ng pagkain," sabi niya. Nilagay niya ang tray sa mesa na nasa gilid ng kama. "May kailangan ka pa ba?" dagdag niyang tanong.Umiling ako at bumuntong-hinga. Mahapdi ang mga sugat na natamo ko sa gabing 'yon kahit pa uminom na ako ng painkiller. Lumapit sa kama ang nurse at nilagyan ng unan ang headboard para doon ako sumandal. Umikhim ako at nagtanong. "Nakontak na ba 'yong parents ko?""Hindi pa. Pero sinusubukan ng department na i-retrieve ang data ng cellphone mo." Sumulyap siya saglit sa akin. "Hindi mo talaga kabisado ang numero ng mga magulang mo?"Umiling ako. Pero natigilan ako nang may maalala. "Yong kaibigan ko. Kabisado ko ang number niya.""Mabuti." Kinuha niya ang ballpen at papel na nakasabit sa paanan ng kama. "Isulat mo dito ang number niya. Kapag na-contact ng department, sasabihin naming nandito ka.""Sige, salamat."Tinanggap ko ang papel at ballpen. Sinulat ko ang numero ni Tiden. Number lang niya ang kabisado ko. Natulala