Chapter 103: Isang Taon

ZACCHAEUS PARKENSON POV

"Papa, is it too much to ask to go near Mama?"

Hinila-hila pa ng munting mga kamay ni Zaria ang palad ko upang kunin ang atensyon. Mahigpit ang hawak ko sa kamay niya habang nakatayo kami sa may gate ng venue kung saan ginaganap ang graduation rights nina Hilary. Kanina pa kami roon. Matamang nakatanaw lang sa abot-tainga ang mga ngiting si Hilary habang nasa itaas ng stage para kunin ang diploma kasama niya si Tito.

"Papa?"

Namamawis na ang mga kamay ko, kanina ko pa sana iyon gustong gawin. Ang lumapit sa kanila at mahigpit na ikulong si Hilary sa aking mga bisig.

"No, Zaria, that is not possible right now."

"Why Papa?" tingala niya sa akin gamit ang mga mata niyang puno ng pagtataka, kahawig iyon ng mga mata ni Hilary. Maamo at inosente. "You promised me that we would surprise her now."

Hindi ako sumagot. Sa mga sandaling iyon ay wala akong maisip na paliwanag. Oo, sinabi ko nga iyon para tumigil na siya sa kakatanong.

"So, I am not allowed to give her