Chapter 88: Masamang Kutob

Hinang-hinang napaupo na ako sa harap ng ER. Hindi alam kung alin ang uunahing isipin. Sarili ko ba o ang kalagayan ng aking ama. Si Dad iyon. Siya na lang ang natitira sa buhay ko. Abot-abot na ang kaba ko. Paranf lalabas na ang puso ko sa aking lalamunan. Naninikip na rin iyon. Feeling ko anumang oras ay aatakehin ako sa pag-aalala. Nang hindi ko na nakayanan ay malakas na akong umatungal ng iyak. Isinubsob ko na ang mukha sa palad na agad namang nabasa ng mainit kong mga luha. Hindi alintana ang katabi. Wala akong panahon sa kanya. Hindi dapat siya ang inuuna. Kahit gusto ko, hindi ko magawang lingunin si Chaeus na duguan pa rin ang mukha.

"Sorry na, Daddy..." mahina kong usal na tuloy pa rin ang pagbaha ng mga luha, "Sorry na po..."

Sising-sisi ako. Dapat hindi na ako nakipagbalikan noong naghiwalay kami dahil kay Lailani. Dapat doon pa lang ay tumigil na ako. Sana tinikis ko na lang ang sarili, nanindigang tapusin ang relasyon.

"I am really sorry D-Dad dahil masama akong anak.