Share
Chapter 7
Next area is the school's cafeteria. I looked at my watch at ang oras 11:30 na ng tanghali.
Bigla akong nakaramdam ng gutom.
The robot didn't explode. Pero bigla namang nabalot ng usok ang buong gymnasium paglabas na paglabas naming kinse.
Oo. Kinse na lang kami.
"Students, you may now take your lunch. The next round will be on one pm."
Kahit nasa labas na kami ay malakas pa rin ang dinig ko sa nagsalita. It turned out na may mga speakers pala sa mga gilid-gilid.
Talagang handang-handa ang school para sa larong ito. Nagawa pa nilang mag-set up ng ganito.
Isa isa na silang nagsideretsuhan sa school cafeteria. Paniguradong iisa lang ang nararamdaman namin ngayon - gutom.
Kaya nama'y sumunod na rin ako. Magkakasama sina Gio, Patrick, Christian at Marie kaya lumapit na rin ako sa kanila at nakiupo.
Ka
Related chapters
Game of Death Chapter 8
"Let's get in on," sabi ko pa at may pag-ayos pa ng manggas ng suot-suot kong snow white na costume na punit na punit na talaga. Ako na lang ang nakapalda sa aming labing-apat. Lahat sila mga naka-PE uniform na. Pero napatigil ako sa pagtakbo dahil sa gulat. Nakaupo ng ayos ang mga kasama ko sa cafeteria. Nakaayos ang mga upuan sa kung paano naka-arrange ang mga upuan sa classroom. Nando'n na sila lahat at ako na lang ang wala. Naglakad na ako nang mabilis at umupo sa tabi ng hindi ko kilalang lalaki. But what caught my attention is the familiar red button sa may desk ng upuan ko. Tumingin din ako sa katabi ko at meron ding mga pulang button. I even looked at my feet at parang bumalik ang kabang nawala na nang biglang makitang nakatali na naman ito katulad na katulad ng kung paano nakatali ang mga paa ko kanina. Tiningnan ko sina Marie at kasalukuyan na ring hindi maipaliwanag ang ekspres
Game of Death Chapter 9
"There will be a change of venue for the next and last round..It will be on the school's ground at exactly 3PM."Nakaupo lang ako. Nakatulala. Tahimik.Walang gustong magsalita sa aming anim. Lahat kami'y pawang naubusan ng salitang sasabihin. Lahat kami ay hindi alam ang nangyari sa ibang mga kasama namin.Lahat sila ay patay na. Pawang mga duguan ang katawan na puno ng saksak.Katulad ng nangyari sa mga kaklase ko.Pero ano nga ba ang nangyari?Bakit kami buhay?"Bakit sila namatay?" wala sa sarili kong sambit na naging dahilan ng pagtingin nilang lima sa akin."Isa lang naman ang naisagot kong mali sa mga tanong, ssi C-Christian lang," dinig kong sabi ni Marie dahilan para mag-iiyak na naman siya.Alam kong masakit sa kanya ang katotohanang
Game of Death Chapter 10
Ramdam kong may umaalog sa balikat ko pero wala pa ako sa wisyo magmulat at gumising. Masyado pa atang pagod ang katawan ko sa mga nangyari kaya pinili kong manatiling nakapikit at sumandal sa kung ano man 'tong sinasandalan ko."Gagawin ko ang lahat makalabas lang ng buhay sa paaralan na 'to," pakinig kong seryosong sabi ng lalaking katabi ko."Lalabas tayong anim ng buhay." Sa pagkakataong ito boses naman ng isang babae ang napakinggan ko.Napaisip ako. Makakaya ba naming lumabas na anim ng buhay?Paano kung ang labasan palabas sa paaralang ito ay ginawa para lamang sa isang tao?"Lalabas tayong anim ng buhay," rinig kong sabi uli ng katabi ko.Ilang segundong tumahimik at tanging naririnig ko na lamang ang kalampog sa paligid."Fiona, I know you're already awake." Bigla akong napaayos ng upo na
Game of Death Chapter 11
[Principal Kagami's] Noong isang buwan pa pinagmi-meetingan ng mga opisyal ng Nakamoto Academy ang plano nilang magsagawa ng student clearing. At noong isang buwan pa rin ako tumututol pero tila'y lahat sila'y nagpasilaw sa pera. Sino nga naman bang makakahindi sa milyon-milyong ibinibigay sa kanila ni Mr. Nakamoto? Money is a dangerous thing. Kaya nitong kontrolin ang lahat ng bagay. Kaya nitong paluhurin ang mga mahihina at kaya nitong palakasin pa ang mga malalakas. Money is just a piece of paper but its power is unmeasurable. Unang round pa lamang ng laro ay hindi ko na masikmura ang mga nangyayari. Ipinipikit ko na lamang ang mga mata ko, dahil isang kahibangan ang makita ang isang Principal na pinapanuod lamang ang walang awang pagpatay sa mga estudyante niya. Pero unang round pa lang ay nagplano na kami ni Mr. Yap. Galit si Mr. Yap lalo na nang makita niya mismo at mapanuod sa malaki
Game of Death Chapter 12
[Gio's]"Oh, Gio? Papasok ka na ba?" tanong ni Papa sa akin pagkababa na pagkababa ko ng hagdan. Tinanguan ko lamang ito at dumiretso sa kusina at kumuha ng isang sandwich na nasa mesa."Your mom sent a letter last week 'di ba? Nabasa mo na ba?" He asked me kaya bigla akong napatigil. I never read her letters. It's just a waste of time and effort.I heard him sighed when I ignored his question at nagpatuloy sa paglalakad papunta sa kotse ko.Papasok na sana ako sa driver seat ng biglang patakbong lumapit si Papa at may inabot na isang malaking tumblr na may lamang tubig."What's this?" I asked. It's just out of the blue na bigla na lang siyang magpapadala ng tubig because in the first place I never brought one."Kakailanganin mo 'to anak. I also put some bottled water sa compartment. Parada mo kotse mo sa malapit sa may school ground." Confused but I tried to
Game of Death Chapter 13
Naglalakad lang kaming tatlo sa may hallway. Nakahanda sa kung ano mang pwedeng mangyari. Kung meron man!"I think kailangan muna nating tulungan si Principal Kagami." I turned my gaze to Gio habang nakakunot ang noo. Sana ma-gets niyang nagtatanong ako kung bakit."I saw him being chased by two robots! 'Yong isa naka-school uniform at 'yong isa kasing edad ni Principal." I nodded. Inilabas ko sa bag ko ang botelyang color black. Nakita kong kinuha na rin ni Marie 'yong Berde at Pula."Ano 'yan?" I looked at Gio as he look down sa hawak kong bote."Malalaman mo rin mamaya. Mahirap i-explain," sabi ko na lang sabay kuha ng pulang bote kay Marie at inihagis ito sa kanya."Nasaan kaya si Sir Kagami?" I looked around and I saw no trace of our dear principal."Wait." I looked at Gio whose now in a serious mode. Maging si Marie na kanina pa nagta-tantrums ng
Game of Death Chapter 14
[Gio's]The robot is almost a meter away mula sa nawalan ng malay na si Fiona. Hindi ko alam kung nawalan ba ito ng malay o nakatulog sa sobrang pagod o bilis ng mga pangyayari.Sinubukan kong ihakbang ang kaliwang paa ko paatras.Sabay ng paghakbang ko ang paglingon ng robot sa gawi ko at hinakbang din nito ang paa papunta sa 'kin.Napasadahan pa ng tingin ko si Marie na pilit ginigising si Principal Kagami. Nakita ko rin ang pagpasok ni Patrick na may dala-dalang baseball bat.Akmang lalapitan ako ni Patrick ng sinenyasan ko siyang tumigil.I mouthed 'tubig'. Inihagis ko sa direksyon niya ang sling bag ni Fiona.Nakita ko kung paano niya halughugin ang bag at kumuha ng bote ng tubig.I tried to step backwards again thus making the robot step forwards.Humakbang naman ako paharap at humakbang pa rin ito palapit sa akin.Sinenyasan ko si Patrick na
Game of Death Chapter 15
Tahimik lang kaming tatlo nina Marie at Principal Kagami. Tanging ang mga putok lang ng baril galing sa cafeteria ang naririnig naming ingay.Sana ayos lang sila.Tiningnan ko si Principal Kagami, nakatulala sa kawalan."Makakauwi ba tayo?" pagsira ko sa katahimikan. Napagawi sa 'kin ang tingin nilang dalawa. Agad din namang nagbawi ng tingin si Marie at napabuntong hininga."Sa totoo lang..." Bakas sa mukha nito kung ano ang nais niyang sabihin."Hindi ko alam." I sighed."Si Princess!" napatayo kaming tatlo at nakita namin sina Patrick at Gio na buhat-buhat ang walang malay na si Princess.Kinuha naman agad ito ni Marie at inihiga sa tabi niya. Dumako ang tingin ko kay Gio."Si Drake?" nakita ko kung paano dumaan ang lungkot sa mga mata niya bago bumuntong hininga."Wala na siya." Napaupo na lan
Latest chapter
